biwak
biwak (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) turyst. obozowanie pod gołym niebem w namiotach, najczęściej jedna z form obozów młodzieżowych[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biwak biwaki dopełniacz biwaku biwaków celownik biwakowi biwakom biernik biwak biwaki narzędnik biwakiem biwakami miejscownik biwaku biwakach wołacz biwaku biwaki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. biwakowicz m, biwakowanie n, zabiwakowanie n
- czas. zabiwakować dk., biwakować ndk.
- przym. biwakowy
- przysł. biwakowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bivouak, camp
- białoruski: (1.1) бівак m
- bułgarski: (1.1) бивак m
- francuski: (1.1) bivouac m
- hiszpański: (1.1) acampada ż
- rosyjski: (1.1) бивак m
- rumuński: (1.1) tabără ż
- słowacki: (1.1) bivak m
- ukraiński: (1.1) бівак m, бівуак m
- źródła:
- ↑ Hasło „biwak” w: Ewa Jędrzejko, Małgorzata Kita, Słownik wyrazów obcego pochodzenia, „Ex Libris” – Galeria Polskiej Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-87071-18-8, s. 82.
- ↑
Hasło „biwak” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.