bulion

bulion (język polski)

bulion (1.1) w filiżance

epolet obszyty bulionami (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈbulʲjɔ̃n], AS: [bulʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. wywar z mięsa i jarzyn

(1.2) spoż. koncentrat żywnościowy, służący do przygotowania rosołu

(1.3) przest. zwisająca ozdoba, drobny frędzel, sznureczek, na ogół złoty lub srebrny; częste obszycie oficerskich epoletów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bulion	buliony
dopełniacz	bulionu	bulionów
celownik	bulionowi	bulionom
biernik	bulion	buliony
narzędnik	bulionem	bulionami
miejscownik	bulionie	bulionach
wołacz	bulionie	buliony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) bulion w kostkach / w proszku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bulionizm m, bulionówka ż, bulionik mrz

przym. bulionowy

związki frazeologiczne:

bulion pierwotny

etymologia:

franc. bouillon

uwagi:

zob. też bulion w Wikipedii

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) булён m
• bułgarski: (1.1) бульон m
• duński: (1.1) bouillon w; (1.2) bouillon w
• esperanto: (1.1) buljono
• niemiecki: (1.1) Bouillon ż; (1.2) Bouillon ż
• paszto: (1.1) آبگوشت (ābgúsht, āvgúsht)
• rosyjski: (1.1) бульон m
• ukraiński: (1.1) бульйон m

źródła: