targ
targ (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kupno i sprzedaż towarów mająca miejsce w wydzielonym miejscu w określone dni tygodnia
- (1.2) miejsce, gdzie dokonuje się transakcji kupna i sprzedaży
- (1.3) spór między sprzedającym, któremu zależy na jak największym zysku, a kupującym, który chce uzyskać jak najniższą cenę
- (1.4) przen. spór, w którym obie strony przekonują się nawzajem do czegoś
- (1.5) zob. targi → hand. wystawa różnych produktów
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik targ targi dopełniacz targu targów celownik targowi targom biernik targ targi narzędnik targiem targami miejscownik targu targach wołacz targu targi
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) kupić na targu • odbywa się targ • pojechać na targ • targ niewolników • targ rybny • targ staroci
- synonimy:
- (1.1) jarmark
- (1.2) rynek, bazar, targowisko, bazar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. targowe n, targowisko mrz, targi lm nmos, targowanie n, wytargowanie n, utargowanie n, targowica ż, Targowica ż, targowiczanin mos, Targówek mrz
- czas. targować ndk., wytargować dk., utargować dk.
- przym. targowy, targowiskowy, targowicki
- związki frazeologiczne:
- dobić targu • krakowskim targiem • pchli targ • targ w targu
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) market; (1.2) market
- bułgarski: (1.1) пазар m; (1.2) пазар m
- czeski: (1.2) trh m
- duński: (1.2) torv n
- esperanto: (1.2) bazaro
- francuski: (1.2) marché m
- islandzki: (1.2) torg n
- japoński: (1.1) 市 (いち, ichi); (1.2) 市場 (いちば, ichiba); (1.3) 値段交渉 (ねだんこうしょう, nedan kōshō), 駆け引き (かけひき, kakehiki)
- karaimski: (1.2) пазарлыкъ
- kaszubski: (1.1) tôrg m; (1.2) tôrg m; (1.3) tôrg m; (1.4) tôrg m
- niemiecki: (1.2) Markt m
- rosyjski: (1.2) ярмарка ż
- slovio: (1.2) torg (торг)
- ukraiński: (1.1) торг m, ярмарок m
- wilamowski: (1.2) muöḱ m, miök m
- włoski: (1.2) mercato m
- źródła: