wyścig

wyścig (język polski)

wyścig (1.1)

wyścig (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvɨɕt͡ɕik], AS: [vyśćik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sport. zawody, w których usiłuje się wyprzedzić pozostałych zawodników, stara się być szybszym od nich; zob. też wyścig w Wikipedii

(1.2) przen. staranie się być lepszym od innych w jakiejś dziedzinie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyścig	wyścigi
dopełniacz	wyścigu	wyścigów
celownik	wyścigowi	wyścigom
biernik	wyścig	wyścigi
narzędnik	wyścigiem	wyścigami
miejscownik	wyścigu	wyścigach
wołacz	wyścigu	wyścigi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyścig w workach

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyścigowiec m, wyścigówka ż, wyścigi nmos

przym. wyścigowy

czas. ścigać

związki frazeologiczne:

na wyścigi • wyścig szczurów • wyścig zbrojeń

etymologia:

uwagi:

zob. też wyścig (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) race
• arabski: (1.1) سباق
• baskijski: (1.1) lasterketa
• bułgarski: (1.1) надбягване n
• czeski: (1.1) dostih m
• duński: (1.1) løb n, kapløb n, væddeløb n; (1.2) løb n
• esperanto: (1.1) vetkuro
• hiszpański: (1.1) carrera ż; (1.2) carrera ż
• kataloński: (1.1) cursa ż
• niemiecki: (1.1) Wettlauf m; (1.2) Wettlauf m
• rosyjski: (1.1) гонка ż; (1.2) гонка ż

źródła: