wychowanka

wychowanka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨxɔˈvãnka], AS: [vyχovãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) absolwentka jakiejś szkoły

(1.2) dziewczyna wzięta na wychowanie przez kogoś, będąca pod czyjąś opieką; dziewczyna, która została wychowana przez osoby nie będące jej rodzicami

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: wychowanek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wychowanka	wychowanki
dopełniacz	wychowanki	wychowanek
celownik	wychowance	wychowankom
biernik	wychowankę	wychowanki
narzędnik	wychowanką	wychowankami
miejscownik	wychowance	wychowankach
wołacz	wychowanko	wychowanki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wychowanie n, wychowywanie n, wychowawca m, wychowawczyni ż, wychowanica ż

forma męska wychowanek ż

przym. wychowawczy

przysł. wychowawczo

czas. wychowywać ndk., wychować dk., chować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: wychowanek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wychowanek

• białoruski: (1.1) выхаванка ż; (1.2) выхаванка ż
• bułgarski: (1.1) възпитаничка ż, възпитаница ż; (1.2) възпитаничка ż, възпитаница ż

źródła: