Лабаа
Салаа — 1) өрүскэ кэлэн холбоһор кыра өрүс; 2) өрүс төбүлэҕэ, тас үөһэ; 3) хотоол, оҥхой, хаспах, хап, чаан, аппа уо.д.а. сир ньуурун усталаах көрүҥнэрэ ачаах, салбах буолан арахсыылара. Т.к.: салаа(н), һалаа (бур., монг.) — өрүс сороҕо, өрүскэ түһэр кыра өрүс, үрэх; салаа (кирг.) — хайа быыһын хотооло; салаа (хакас.) — тарбах, лабаа; сале, саля, салэ (ненец.) — тумуһах, тумул арыы.
Ылыллыбыт сирэ
[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]География Якутии: учеб. для 9-го Кл. сред. шк./ И.И. Жирков [и др.]. – Якутск: Бичик, 2004. -300, [1] с.: ил, карты; 20 см. ISBN 5-7696-1049-2
|
Бу ботаникаҕа сыһыаннаах сиппэтэх ыстатыйа. Көннөрөн уонна эбэн көмөлөһүөххүн сөп. |