Akindžije
| Akindžije Akıncı | |
|---|---|
 | |
Akindžije (turski: Akıncı doslovno prevedeno konjanik) bio je naziv za neregularne jedinice lake konjice Osmanskog Carstva[1] iz 13. i 14. vijeka koje su djelovala gerilskom taktikom, a bile plaćene onim što zarobe i zaplijene.[2]
Osmansko Carstvo od samog svog početka koristilo je plemenske dobrovoljačke vojske – gazi, jer nisu imali ograda prema podaničkoj vojsci, tako da su i akindžije regrutirane većinom od kršćana.[2] Te jedinice nalazile su se na granicama carstva, njih su Osmanlije koristili kao jurišne jedinice za prodore i upade na nove evropske teritorije.[2]
Tako su u Bitci na Krbavskom polju, Osmanlije koristile jedino oko 8000 akindžija iz Srbije, Bosne i Sandžaka, bez ikakve teške konjice ili pješadije.
Od kraja 15. vijeka nadalje postepeno je prestala upotreba akindžija, jer se vremenom razvio sistem plaćeničke vojske - spahija i janjičara.[1]
