Historia e Krishtërimit
Historia e Krishtërimit ka të bëjë me fenë e krishterë, vendet e krishtera dhe të krishterët me emërtimet e tyre të ndryshme, nga shekulli I e deri më sot. Krishterimi filloi me shërbesën e Jezusit, një mësues dhe shërues hebre që shpalli Mbretërinë e afërt të Perëndisë dhe u kryqëzua shek. 30–33 pas Krishtit në Jerusalem në provincën romake të Judesë. Ndjekësit e tij besojnë se, sipas Ungjijve, ai ishte Biri i Perëndisë dhe se ai vdiq për faljen e mëkateve dhe u ringjall nga të vdekurit dhe u lartësua nga Perëndia, dhe do të kthehet së shpejti në fillimin e mbretërisë së Perëndisë.
Pasuesit më të hershëm të Jezusit ishin të krishterë apokaliptikë hebrenj. Përfshirja e johebrenjve në kishën e hershme të krishterë në zhvillim shkaktoi ndarjen e krishterimit të hershëm nga judaizmi gjatë 2 shekujve të parë të epokës së krishterë. Në vitin 313, perandori romak Konstandini I nxori Ediktin e Milanos duke legalizuar adhurimin e krishterë. Në vitin 380, me Ediktin e Selanikut të shpallur nën Theodosius I, Perandoria Romake miratoi zyrtarisht krishterimin trinitar si fenë e saj shtetërore dhe krishterimi u vendos si një fe kryesisht romake në kishën shtetërore të Perandorisë Romake. Debate të ndryshme kristologjike rreth natyrës njerëzore dhe hyjnore të Jezusit e konsumuan Kishën e Krishterë për 3 shekuj dhe 7 këshille ekumenikë u thirrën për të zgjidhur këto debate. Arianizmi u dënua në Këshillin e Parë të Nikesë (325), i cili mbështeti doktrinën Trinitare siç shpjegohet në Kredon e Nicesë.
Në mesjetën e hershme, veprimtaritë misionare përhapën krishterimin drejt perëndimit dhe veriut midis popujve gjermanikë; drejt lindjes midis armenëve, gjeorgjianëve dhe popujve sllavë; në Lindjen e Mesme mes sirianëve dhe egjiptianëve; në Afrikën Lindore midis Etiopianëve; dhe më tej në Azinë Qendrore, Kinë dhe Indi. Gjatë Mesjetës së Lartë, krishterimi lindor dhe ai perëndimor u ndanë, duke çuar në skizmën Lindje-Perëndim të vitit 1054. Kritikat në rritje të strukturës kishtare katolike romake dhe korrupsionit të saj çuan në Reformën Protestante dhe lëvizjet e lidhura me të reformat në shekujt 15 dhe 16 , e cila përfundoi me luftërat evropiane të fesë që shkaktuan ndarjen e krishterimit perëndimor. Që nga epoka e Rilindjes, me kolonizimin evropian të Amerikës dhe kontinenteve të tjera të nxitura në mënyrë aktive nga kishat e krishtera, krishterimi është zgjeruar në të gjithë botën. Sot, ka më shumë se 2 miliardë të krishterë në mbarë botën dhe krishterimi është bërë feja më e madhe në botë. Brenda shekullit të kaluar, ndërsa ndikimi i krishterimit është zbehur në mënyrë progresive në botën perëndimore, krishterimi vazhdon të jetë feja mbizotëruese në Evropë (përfshirë Rusinë) dhe Amerikën, dhe është rritur me shpejtësi në Azi, si dhe në Jug dhe në të tretën globale. Vendet e botës, veçanërisht në Amerikën Latine, Kinë, Korenë e Jugut dhe pjesën më të madhe të Afrikës Sub-Sahariane.