Pumunta sa nilalaman

Nicolas II ng Rusya

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Nicolas II
Si Nicolas II noong 1909
Emperador ng Rusya
Panahon 1 November 1894[a]15 March 1917[b]
Coronation 26 May 1896[c]
Sinundan Alexander III
Sumunod Monarchy abolished
Asawa Alexandra Feodorovna (k. 18941918)
Anak
Buong pangalan
Nikolai Alexandrovich Romanov
Lalad Holstein-Gottorp-Romanov
Ama Alexander III of Russia
Ina Maria Feodorovna
Kapanganakan 18 May [O.S. 6 May] 1868
Alexander Palace, Tsarskoye Selo, Russian Empire
Kamatayan 17 Hulyo 1918(1918-07-17) (edad 50)
Ipatiev House, Yekaterinburg, Russian SFSR
DahilanExecution by firing squad
Libingan 17 July 1998
Peter and Paul Cathedral, Saint Petersburg, Russian Federation
Lagda
Pananampalataya Russian Orthodox
Tsar Nicholas II (1915) ni Boris Kustodiev.

Si Nicolas II (Nikolai Alexandrovich Romanov; Ruso: Никола́й II, Никола́й Алекса́ндрович Рома́нов) (Mayo 18 [Lumang Estilo Mayo 6] 1868 – 17 Hulyo 1918) ay ang huling Emperador ng Rusya, Gran Duke ng Finland, at ang umaangkin sa titulong Hari ng Poland.[d] Siya ang taong nagpamomobilisa ng sandatahang-lakas ng Rusya at Pransiya noong 1 Agosto 1914.

Pinakasalan niya ang kababatang anak ni Gran Duke Louis IV ng Hesse at Prinsesa Alice ng United Kingdom na si Alix ng Hesse at Rhine noong 26 Nobyembre 1894, kaarawan ng Ina niya na si Maria Feodorovna, ginanap. Ito sa Winter Palace ng St. Petersburg.

Nagkaroon sila ng limang anak; apat na babae at Isang lalaki na si Tsesarevich/Tsarevich Alexei Nikolaevich, ang tagapagmana ng trono ng Rusya. Ang kanilang pinakamatanda sa lahat ng kanilang anak, si Gran Duchess Olga, ang pangalawa, si Gran Duchess Tatiana, pangatlo, si Gran Duchess Maria, at ang pang apat, ang kanilang sikat na anak, ang makulit sa lahat, si Gran Duchess Anastasia.

Si Nicolas II ay nagbitiw sa trono sa taong Pebrero ng 1917 dahil sa Himagsikang Ruso. Siya, at ang kanyang pamilya ay binaril sa lungsod ng Yekaterinburg ng mga Bolshevik noong 17 Hulyo 1918.

Natuklasan ang kanilang libingan noong 1979, ngunit hindi ito kinilala hanggang 1989. Matapos ang pagbagsak ng Unyong Sobyet, ang mga labi ng imperyal na pamilya ay hinukay, natukoy sa pamamagitan ng pagsusuri ng DNA, at muling inilibing sa isang detalyadong seremonya ng estado at simbahan sa St. Petersburg noong 17 Hulyo 1998, eksaktong 80 taon pagkatapos ng kanilang pagkamatay. Sila ay na-canonised noong 2000 ng Simbahang Ortodokso ng Rusya bilang passion bearers. Sa mga taon pagkatapos ng kanyang kamatayan, si Nicolas ay sinisiraan ng mga istoryador ng Sobyet at propaganda ng estado bilang isang "walang kabuluhan na malupit" na "nag-usig sa kanyang sariling mga tao habang nagpapadala ng hindi mabilang na mga sundalo sa kanilang pagkamatay sa walang kabuluhang mga salungatan". Sa kabila ng mas positibong pagtingin sa mga nagdaang taon, ang karamihang pananaw sa mga mananalaysay ay si Nicolas ay isang mahusay na intensyon ngunit mahirap na pinuno na napatunayang walang kakayahan na hawakan ang mga hamon na kinakaharap ng kanyang bansa.[1][2][3][4]

  1. O.S. 20 October 1894
  2. O.S. 2 March 1917
  3. O.S. 14 May 1896
  4. Noong 1831, pinatalsik ang mga Rusong tsar mula sa trono ng Poland, ngunit pinamahalaan nila ang bansa bilang bahagi ng Rusya at binuwag ang hiwalay na monarkiya. Bagaman, patuloy nilang ginagamit ang titulong ito. Tingan Himigsakin sa Nobyembre.

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. "Восстановим историческую справедливость!". За-Царя.рф (sa wikang Ruso). Nakuha noong 17 Pebrero 2021.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Esthus, Raymond A. (1981). "Nicholas II and the Russo-Japanese War". Russian Review. 40 (4): 396–411. doi:10.2307/129919. ISSN 0036-0341. JSTOR 129919.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. Ferro, Marc (1995) Nicholas II: Last of the Tsars. New York: Oxford University Press, ISBN 0-19-508192-7, p. 2
  4. Warnes, David (1999). Chronicle of the Russian Tsars. Thames And Hudson. p. 163. ISBN 0-500-05093-7.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)


RusyaUnyong Sobyet Ang lathalaing ito na tungkol sa Rusya at Unyong Sobyetiko ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.

pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy