Orta Çağ Hristiyanlarının Muhammed'e bakış açısı sayfasının kaynağını görüntüle

{{Muhammed}}

[[İslam'da Muhammed|Müslümanların Muhammed hakkındaki görüşlerinin]] aksine, Hristiyanların onun hakkındaki görüşleri [[Orta Çağ]]'da bin yıldan fazla bir süre boyunca oldukça olumsuz kaldı.<ref name="Britannica">"Muhammad." Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia Britannica Online. 10 January 2007, [http://search.eb.com/eb/article-251806 eb.com article] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20200126131857/http://search.eb.com/eb/article-251806 |tarih=26 Ocak 2020 }}.</ref><ref>{{kitap kaynağı|author=Esposito, John|url=https://archive.org/details/islamstraightpat00espo_0|başlık=Islam: The Straight Path|yayıncı=Oxford University Press|yıl=1998|isbn=0-19-511233-4|yazarbağı=John Esposito}} p.&nbsp;14</ref><ref>{{kitap kaynağı|author=Watt, W. Montgomery|url=https://archive.org/details/muhammadprophets00watt|başlık=Muhammad: Prophet and Statesman|yayıncı=Oxford University Press|yıl=1974|isbn=0-19-881078-4|yazarbağı=William Montgomery Watt}} New Edition, p.&nbsp;231</ref> O zamanki Hristiyan âlemi büyük ölçüde [[İslam]]'ı bir [[Hristiyan]] sapkınlığı ve Muhammed'i de [[Sahte peygamber|sahte bir peygamber]] olarak görüyordu.<ref name="Buhl1993">{{Ansiklopedi kaynağı |soyadı1=Buhl |ad1=F. |soyadı2=Ehlert |ad2=Trude |soyadı3=Noth |ad3=A. |soyadı4=Schimmel |ad4=Annemarie |soyadı5=Welch |ad5=A. T. |başlık=Muḥammad |özgünyıl=1993 |yıl=2012 |editör1-soyadı=Bearman |editör1-ad=P. J. |editör1-bağ=Peri Bearman |editör2-soyadı=Bianquis |editör2-ad=Th. |editör2-bağ=Thierry Bianquis |editör3-soyadı=Bosworth |editör3-ad=C. E. |editör3-bağ=Clifford Edmund Bosworth |editör4-soyadı=van Donzel |editör4-ad=E. J. |editör4-bağ=Emeri Johannes van Donzel |editör5-soyadı=Heinrichs |editör5-ad=W. P. |editör5-bağ=Wolfhart Heinrichs |ansiklopedi=[[Encyclopaedia of Islam#2nd edition, EI2|Encyclopaedia of Islam, Second Edition]] |cilt=7 |yer=[[Leiden]] |yayıncı=[[Brill Publishers]] |sayfalar=360-376|doi=10.1163/1573-3912_islam_COM_0780 |isbn=978-90-04-16121-4}}</ref><ref name="Quinn2008">{{kitap kaynağı |soyadı=Quinn |ad=Frederick |tarih=2008 |başlık=The Sum of All Heresies: The Image of Islam in Western Thought |yer=[[New York]] |yayıncı=[[Oxford University Press]] |kısım=The Prophet as Antichrist and Arab Lucifer (Early Times to 1600) |bölümurl=https://books.google.com/books?id=PAF5py-2Oi0C&pg=PA17 |sayfalar=17-54|isbn=978-0195325638}}</ref><ref name="Goddard2000">{{kitap kaynağı |soyadı=Goddard |ad=Hugh |tarih=2000 |başlık=A History of Christian-Muslim Relations |yer=[[Edinburgh]] |yayıncı=[[Edinburgh University Press]] |kısım=The First Age of Christian-Muslim Interaction (c. 830/215) |sayfalar=34-49|isbn=978-1-56663-340-6}}</ref><ref name="Curtis2009">{{Cquote|Criticism by Christians [...] was voiced soon after the advent of Islam starting with [[St. John of Damascus]] in the late seventh century, who wrote of "the [[False prophet#Christianity|false prophet]]", Muhammad. Rivalry, and often enmity, continued between the [[Christendom|European Christian world]] and the [[Muslim world#History|Islamic world]] [...]. For [[Christian theology|Christian theologians]], the "Other" was the infidel, the Muslim. [...] Theological disputes in [[Baghdad]] and [[Damascus]], in the eighth to the tenth century, and in [[Andalusia]] up to the fourteenth century led [[Eastern Orthodox Church|Christian Orthodox]] and [[Church in the Byzantine Empire|Byzantine]] theologians and [[Byzantine emperor|rulers]] to continue seeing Islam as a threat. In the twelfth century, [[Peter the Venerable]] [...] who had the [[Quran|Koran]] translated into [[Latin language|Latin]], regarded Islam as a Christian heresy and Muhammad as a sexually self-indulgent and a murderer. [...] However, he called for the [[Conversion to Christianity|conversion]], not the extermination, of Muslims. A century later, [[St. Thomas Aquinas]] in ''[[Summa contra Gentiles]]'' accused Muhammad of seducing people by promises of carnal pleasure, uttering truths mingled with many fables and announcing utterly false decisions that had no divine inspiration. Those who followed Muhammad were regarded by Aquinas as brutal, ignorant "beast-like men" and desert wanderers. Through them Muhammad, who asserted he was "sent in the power of arms", forced others to become followers by violence and armed power.|author=Michael Curtis|source=''[https://books.google.com/books?id=liJ_KxAMIJgC&pg=PA31 Orientalism and Islam: European Thinkers on Oriental Despotism in the Middle East and India]'' (2009), p.&nbsp;31, [[Cambridge University Press]], [[New York]], {{ISBN|978-0521767255}}.}}</ref><ref name="Hartmann 2013">{{kitap kaynağı |author-last=Hartmann |author-first=Heiko |yıl=2013 |kısım=Wolfram’s Islam: The Beliefs of the Muslim Pagans in ''Parzival'' and ''Willehalm'' |bölümurl=https://books.google.com/books?id=snPnBQAAQBAJ&pg=PA427 |editör-soyadı=Classen |editör-ad=Albrecht |başlık=East Meets West in the Middle Ages and Early Modern Times: Transcultural Experiences in the Premodern World |yer=[[Berlin]] and [[Boston]] |yayıncı=[[De Gruyter]] |seri=Fundamentals of Medieval and Early Modern Culture |cilt=14 |sayfalar=427-442|doi=10.1515/9783110321517.427 |isbn=9783110328783 |issn=1864-3396}}</ref>

== Genel bakış ==
{{Ana|Muhammed eleştirisi|İncil'de Muhammed}}
Çeşitli Batılı ve [[Bizans İmparatorluğu|Bizanslı]] [[Hristiyan ilahiyatı|Hristiyan düşünürler]]<ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /><ref name="Curtis2009" /><ref name="John of Damascus">[[John of Damascus]], ''De Haeresibus''. See [[Migne]], ''[[Patrologia Graeca]]'', Vol. 94, 1864, cols 763–73. An English translation by the Reverend John W. Voorhis appeared in ''The Moslem World'', October 1954, pp.&nbsp;392–98.</ref> Muhammed'i sapkın,<ref name="Quinn2008" /><ref name="Curtis2009" /> içler acısı bir adam,<ref name="Quinn2008" /><ref name="Curtis2009" /> sahte peygamber,<ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /><ref name="Curtis2009" /><ref name="Hartmann 2013" />  ve hatta Hristiyan âleminde sık sık bir [[kâfir]] olarak görüldüğü ve [[demon]]lar tarafından ele geçirildiği düşünüldüğü için<ref name="Buhl1993" /><ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /><ref name="Curtis2009" /><ref name="Hartmann 2013" />  sahte mesih olarak görülüyordu.<ref name="Quinn2008" /><ref name="Goddard2000" /> [[Thomas Aquinas|Akinalı Thomas]] gibi bazı düşünürler de, Muhammed'in [[Ahiret|öbür dünyadaki]] [[Huri|cinsel zevk vaadini]] eleştirdi.<ref name="Curtis2009" />

[[Yüksek Orta Çağ]]'daki [[Haçlı Seferleri]] ve [[Geç Orta Çağ]]'da [[Osmanlı İmparatorluğu]]'na karşı yapılan savaşlarla birlikte, Hristiyanların Muhammed'e olan bakış açısı  Muhammed'in bir sapkın olarak sınıflandırılmasından daha kötü bir duruma, Muhammed'in Şeytan'ın hizmetkarı ya da [[şeytan]] hatta [[Hristiyanlıkta cehennem|Cehennemde]] [[Kargıma|lanetlilerin]] arasında sonsuza kadar [[azap]] çekecek olan bir mesih düşmanı olarak tasvir edilmesine doğru ilerledi.<ref name="Hartmann 2013" /> Geç Orta Çağ'da İslam daha tipik olarak [[Paganizm]] ile gruplandırılıyordu ve Muhammed de, Şeytan'dan ilham alan bir [[Putperestlik|putperest]] olarak görülüyordu.<ref name="Hartmann 2013" /> İslam'a dair daha iyi niyetli bir bakış açısı ancak [[modern dönem]]de, İslam imparatorluklarının Avrupa'ya yönelik ciddi bir askeri tehdit olmaktan çıkmasından sonra gelişti (bkz. [[Oryantalizm]]).

== Erken Orta Çağ ==
Muhammed'e ilişkin en eski yazılı Hristiyan eser, Muhammed'in 632'deki ölümünden kısa bir süre sonra yazılan Bizans kaynaklarıdır. Yahudi karşıtı [[Yakub'un Öğretisi|''Yakub'un Öğretisi'']]'nde, [[Hristiyanlığa geçiş|Hristiyanlığa yeni geçen biri]] ile birkaç Yahudi arasında geçen diyalogda, bir katılımcı, erkek kardeşinin "[ona] [[Sarazen]]ler arasında aldatıcı bir peygamberin ortaya çıktığını söylediğini" yazıyor. Doctrina'nın bir başka katılımcısı Muhammed hakkında şöyle cevap veriyor: "O aldatıcıdır. Çünkü peygamberler kılıçla ve savaş arabalarıyla mı gelirler?, ...[Siz] söz konusu peygamberde insan kanı dışında hiçbir şey göremezsiniz".<ref>Walter Emil Kaegi, Jr., "Initial Byzantine Reactions to the Arab Conquest", ''[[Church History (dergi)|Church History]]'', Vol. 38, No. 2 (June, 1969), p.&nbsp;139–149, p.&nbsp;139–142, quoting from ''Doctrina Jacobi nuper baptizati'' 86–87</ref> Her ne kadar Muhammed hiçbir zaman adıyla anılmasa da,<ref>''Mahomet'', among other [[Anglicisation|anglicized]] forms (such as [[Mahound]]), were popular for rendering of the Arabic name Muhammad, borne by the founder of the religion of Islam (died 633). In literary use now superseded by the more correct form Mohammed.</ref> yazar onun varlığından haberdar görünüyor ve hem Yahudilerin hem de Hristiyanların ona olumsuz bir gözle baktığını belirtiyor.<ref>Kaegi p.&nbsp;139–149, p.&nbsp;139–142</ref> [[Kudüslü Sophronius]]'un yazıları gibi diğer çağdaş kaynaklar, Sarazenleri kendi peygamberleri veya inançları olan kişilerden ziyade Hristiyanların kendi günahları için Tanrı tarafından verilen bir ceza olan kişiler olarak belirtiyor.<ref>Kaegi p.&nbsp;139–149, p.&nbsp;139–141,</ref>

7. yüzyılda yaşamış bir [[Ermeniler|Ermeni]] [[piskopos]] ve [[tarihçi]] olan [[Sebeos]], [[İlk Fitne]]'nin sona ermesinden kısa bir süre sonra Muhammed ve onun [[Veda Hutbesi]] hakkında şunları yazmıştı:
{{Alıntı|İbrahim'in oğlunun soyunu tartışacağım: o [[Sarah|özgür bir kadından]] değil, bir [[Hacer|hizmetçiden]] doğmadır, Kutsal Yazılardan yapılan alıntının tam ve doğru bir şekilde yerine geldiği kişi hakkında: "Onun elleri herkesin üzerinde olacak, herkesin eli de onun üzerinde olacak."<ref>''Kral James Onaylı Kitab-ı Mukaddes'' {{bibleverse||Genesis|16:10–12|KJV}}</ref><ref>''Kral James Onaylı Kitab-ı Mukaddes'' {{bibleverse||Genesis|17:20|KJV}}</ref>... O dönemde içlerinden [[İsmail]]'in oğullarından [[Muhammed]] adında bir [[Tacir]] öne çıktı. Onlara, Hakikat hakkında, sözde Tanrı'nın emriyle ilgili bir [[vaaz]] [[Vahiy|vahyedildi]] ve (Muhammed) onlara, özellikle de [[Musa|Musa tarihi]] hakkında bilgili biri olduğu için, [[İbrahimî dinlerde Tanrı|İbrahim'in Tanrısı]]'nı tanımayı öğretti. Yüksek bir tepeden gelen emirle hepsinin bir araya toplanıp imanda birleşmelerini emretti. Boş şeylere saygıyı bir kenara bırakarak, babaları İbrahim'e görünen Tanrı'ya yöneldiler. Muhammed onların leş yememeleri, şarap içmemeleri, yalan konuşmamaları ve zina etmemeleri yönünde yasalar çıkardı. Ve şöyle dedi: "Tanrı, bu ülkeyi İbrahim'e ve ondan sonra onun oğluna sonsuza kadar vadetti. Ve vadedilen şey, (Tanrı'nın) Yakub'u sevdiği o dönemde gerçekleşti. Ancak şimdi siz İbrahim'in oğullarısınız ve Tanrı İbrahim'e ve oğluna verdiği sözü yerine getirecektir. Yalnızca İbrahim'in Tanrısı'nı sev ve gidip Tanrı'nın baban İbrahim'e verdiği ülkeyi al. Hiç kimse sana savaşta başarıyla karşı koyamaz, çünkü Tanrı seninle birliktedir.<ref>{{Kitap kaynağı|soyadı=Bedrosian|ad=Robert|başlık=Sebeos' History|yıl=1985|yer=New York|sayfalar=Chapter 30}}</ref>}}

Orta Çağ Hristiyanlığı'nda Muhammed hakkındaki bilgiler, İslam dininin [[Orta Doğu]] ve [[Kuzey Afrika]]'da yayılmasından sonra ortaya çıktı.<ref>[[Henry Stubbe]] ''An account of the rise and progress of Mahometanism'' Pg [[iarchive:in.ernet.dli.2015.209205/page/n238|211]]</ref><ref>''The Oxford Companion to Christian Thought''. Edited by Adrian Hastings, Alistair Mason, Hugh Pyper. Pg 330.</ref> 8. yüzyılda [[Emevîler|Emevî Halifeliği]] döneminde yaşayan [[Suriyeliler|Suriyeli]] bir [[keşiş]], Hristiyan ilahiyatçısı ve savunucusu olan [[İoannis (aziz)|İoannis]], sapkınlık incelemesi "Sapkınlıklar" kitabında İsa'nın çarmıha gerilmesinin İslam tarafından reddedildiğini ve İsa'nın yerine onun geçtiği iddiasına yer verdi:<ref name="Robinson 1991">{{kitap kaynağı |soyadı=Robinson |ad=Neal |yıl=1991 |kısım=The Crucifixion - Non-Muslim Approaches |bölümurl=https://books.google.com/books?id=ht1hpisBQF0C&pg=PA106 |başlık=Christ in Islam and Christianity: The Representation of Jesus in the Qur'an and the Classical Muslim Commentaries |yer=[[Albany, New York]] |yayıncı=[[SUNY Press]] |sayfalar=106-140|isbn=978-0-7914-0558-1 |s2cid=169122179}}</ref>{{rp|106–107}}<ref name="Schadler 2017">{{kitap kaynağı |soyadı=Schadler |ad=Peter |yıl=2017 |başlık=John of Damascus and Islam: Christian Heresiology and the Intellectual Background to Earliest Christian-Muslim Relations |url=https://books.google.com/books?id=6NBCDwAAQBAJ&pg=PA97 |yer=[[Leiden]] |yayıncı=[[Brill Publishers]] |seri=The History of Christian-Muslim Relations |cilt=34 |sayfalar=97-140 |doi=10.1163/9789004356054 |isbn=978-90-04-34965-0 |lccn=2017044207 |s2cid=165610770 |erişim-tarihi=20 Ocak 2024 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20230501143427/https://books.google.com/books?id=6NBCDwAAQBAJ&pg=PA97 |arşivtarihi=1 Mayıs 2023 |ölüurl=hayır }}</ref>{{rp|115–116}}
{{Alıntı|Yahudiler de Kutsal Yasa'yı çiğneyerek onu (İsa'yı) çarmıha germek istediler, ama onu tutuklayıp gölgesini çarmıha gerdiler. Ancak İsa'nın çarmıha gerilmediği ve ölmediği söylenir; Çünkü Tanrı ona olan sevgisinden dolayı onu kendine aldı. Ve o (Muhammed) şunu söylüyor: Mesih göğe çıktığında Tanrı onu sorgulayarak şöyle dedi: "Ey İsa, 'Ben Tanrı'nın Oğlu veya Tanrı'yım mı dedin?" Ve İsa şöyle cevap verdi: "Bana merhamet et, Tanrım; öyle birşey söylemediğimi sende biliyorsun ve senin hizmetkarın olmakla övüneceğim; ama yoldan sapmış adamlar bunu söylediğimi yazdılar, benim hakkımda yalan söylediler ve onlar sapkınlık içindeydiler." Ve bu kutsal kitapta gülmeye değer daha birçok saçmalık bulunmasına rağmen, (Muhammed) bunun kendisine Tanrı tarafından indirildiği konusunda ısrar ediyor.<ref name="Robinson 1991"/>{{rp|107}}<ref name="Schadler 2017"/>{{rp|115–116}}}}

Daha sonra "Sapkınlıklar" kitabının Muhammed'e atıfta bulunurken açıkça "sahte peygamber" ifadesini kullandığı [[Latince]] tercümesi Hristiyan Batı'da tanındı.<ref>{{Web kaynağı|url=http://orthodoxinfo.com/general/stjohn_islam.aspx|başlık=St. John of Damascus: Critique of Islam|erişimtarihi=20 Ocak 2024|arşivurl=https://web.archive.org/web/20190110014254/http://orthodoxinfo.com/general/stjohn_islam.aspx|arşivtarihi=10 Ocak 2019|ölüurl=hayır}}</ref><ref>Source: "The Fountain of Wisdom" (''pege gnoseos''), part II: "Concerning Heresy" (''peri aipeseon'')</ref> [[Encyclopædia Britannica]]'ya göre, Hristiyanların Muhammed'in hayatına ilişkin bilgisi "neredeyse her zaman istismar amaçlı kullanıldı".<ref name="Britannica"/> Bir diğer etkili kaynak ise Doğulu bir Hristiyan tarafından yazılan ve [[Arapça]]dan Latinceye çevrilen Epistolae Saraceni ("Saracen'in Mektupları") idi.<ref name="Britannica"/> 9. yüzyıldan itibaren Muhammed hakkında son derece olumsuz Latince [[biyografi]]ler yazılmaya başlandı.<ref name="Britannica"/> Bu biyografilerden ilk ikisi İspanya'da yazıldı; Storia de Mahometh 8. veya 9. yüzyılda ve Tultusceptru ise 9. veya 10. yüzyılda yazıldı. İkinci kitapta Muhammed, bir iblis tarafından sahte bir din yaymak üzere kandırılan genç bir Hristiyan keşiş olarak yer edinir.<ref>{{kitap kaynağı |soyadı=Wolf |ad=Kenneth Baxter |kısım=Counterhistory in the Earliest Latin Lives of Muhammad |başlık=The Image of the Prophet between Ideal and Ideology: A Scholarly Investigation – The Image of the Prophet Between Ideal and Ideology |url=https://archive.org/details/imageofprophetbe0000unse |editör=Christiane J. Gruber |editör2=Avinoam Shalem |sayfalar=[https://archive.org/details/imageofprophetbe0000unse/page/13 13]-26|yayıncı=De Gruyter |yıl=2014 |doi=10.1515/9783110312546.13|isbn=978-3-11-031238-6 }}</ref> Bir başka İspanyol yazar Paul Albar, bir eserinde Muhammed'in sahte mesih olduğunu ilan etti.<ref name="meyer2">Kenneth Meyer Setton (July 1, 1992). "[https://books.google.com/books?id=hk4LAAAAIAAJ Western Hostility to Islam and Prophecies of Turkish Doom]". Diane Publishing. {{ISBN|0-87169-201-5}}. pg 4-15</ref> Hristiyan âlemi ayrıca, 9. yüzyıldaki Kordobalı Eulogius gibi İspanya'daki [[Mozaraplar]] sayesinde Muhammed hakkında bazı bilgiler edindi.<ref name="Britannica"/>

== İleri Orta Çağ ==
[[Dosya:Dante and Virgil Meet Muhammad and His Son-in-law, Ali in Hell.jpg|küçükresim|upright|upright=1.14|Dante Inferno eserinde Muhammed'in cehennemde olduğunu anlatır.<ref name="Buhl1993"/><ref name="Quinn2008"/><ref name="Hartmann 2013"/><ref>''Inferno'', [https://en.m.wikisource.org/wiki/Divine_Comedy_(Longfellow_1867)/Volume_1/Canto_28 Canto XXVIII] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20181004185944/https://en.m.wikisource.org/wiki/Divine_Comedy_(Longfellow_1867)/Volume_1/Canto_28 |tarih=4 Ekim 2018 }}, lines 22-63; translation by [[Henry Wadsworth Longfellow]] (1867).</ref> Bu o dönemdeki Hristiyanların Müslümanlara karşı olan olumsuz imajını yansıtmaktadır.<ref name="Quinn2008"/><ref name="Goddard2000"/><ref name="Curtis2009"/><ref name="Hartmann 2013"/> Burada [[William Blake]]'nin Cehennem illüstrasyonu, Muhammed'in "sapkın" rolünü simgelemek için bir iblis tarafından dilimlenen göğsünü açarak tasvir ediyor:<ref name="Buhl1993"/><ref name="Quinn2008"/><ref name="Hartmann 2013"/> Çünkü İslam, Orta Çağ Hristiyanları tarafından sapkınlık olarak görülüyordu.<ref name="Quinn2008"/><ref name="Goddard2000"/><ref name="Curtis2009"/><ref name="Hartmann 2013"/>]]
[[Dosya:Mohammed2.jpg|küçükresim|upright|upright=1.14|"Muhammed ve Öldürülen Keşiş", Lucas van Leyden'in 1508 gravürü - Muhammed'in hayatına ilişkin İslami kayıtlarda kanıtlanmamış bir olay]]

11. yüzyılda Hristiyanlığa geçmiş bir Yahudi olan Petrus Alphonsi, Muhammed hakkında bilgi sağlayan bir diğer Mozarap kaynağıydı.<ref name="Britannica"/> Daha sonra 12. yüzyılda Muhammed'i Sahte Mesih'in öncüsü ve [[Arius]]'un halefi olarak gören Kutsal Peter,<ref name="meyer2"/> Kur'an'ın Latinceye çevrilmesini (''[[Lex Mahumet pseudoprophete]]'') ve İslami öğretilerin Hristiyan alimler tarafından çürütülmesi için Muhammed hakkında bilgi toplanmasını emretti.<ref name="Britannica"/>

Muhammed, Bizans ve sonrasına ait dini ve tarihi metinlerde, örneğin [[Nikitas Honiatis]]'ın metinlerinde olduğu gibi, "sahte peygamber" olarak nitelendirilir.<ref name="Mai1840">{{kitap kaynağı |soyadı=Mai |ad=Angelo |url=https://books.google.com/books?id=R-oXAAAAYAAJ |başlık=Spicilegium romanum ...: Patrum ecclesiasticorum Serapionis, Ioh. Chrysostomi, Cyrilli Alex., Theodori Mopsuesteni, Procli, Diadochi, Sophronii, Ioh. Monachi, Paulini, Claudii, Petri Damiani scripta varia. Item ex Nicetae Thesauro excerpta, biographi sacri veteres, et Asclepiodoti militare fragmentum |yayıncı=typis Collegii urbani |yıl=1840 |sayfa=304 |yazarbağı=Angelo Mai}}</ref>

=== Muhammed'in Orta Çağ hayatı ===
13. yüzyılda Avrupalı biyografi yazarları Muhammed'in hayatıyla ilgili çalışmalarını [[Peter Pascual]], [[Riccoldo da Monte di Croce]] ve [[Ramon Llull]] gibi bilim adamlarının bir dizi eseriyle tamamladılar.<ref name="Britannica"/> Muhammed bir Sahte Mesih olarak tasvir edilirken, İslam'ın bir Hristiyan sapkınlığı olduğu eserlede yer edindi.<ref name="Britannica"/> [[Ümmî|Muhammed'in okuma yazma bilmemesi]], zengin bir dul kadınla evlenmesi, daha sonraki yaşamında birden fazla karısı olması, birçok savaşa katılmış olması ve Hristiyanlıktaki doğaüstü ölüm inancının aksine sıradan bir insan gibi ölmesi İsa'nın dünyevi yaşamıyla ilgili iddiaların tümü Muhammed'i itibarsızlaştırmak için kullanılan argümanlardı.<ref name="Britannica"/>

Orta Çağ bilginleri ve din adamları, İslam'ın, Şeytan'dan ilham alan Muhammed'in eseri olduğuna inanıyorlardı. [[Kenneth Setton]], Muhammed'e sık sık iftira atıldığını ve [[Vaiz (İslam)|vaizler]] tarafından gerçekmiş gibi öğretilen efsanelere konu edildiğini yazdı.<ref name="meyer1">Kenneth Meyer Setton (July 1, 1992). "[https://books.google.com/books?id=hk4LAAAAIAAJ Western Hostility to Islam and Prophecies of Turkish Doom]". Diane Publishing. {{ISBN|0-87169-201-5}}. pg 1–5</ref> Örneğin Muhammed'in Mesih karşıtı olduğunu göstermek için Muhammed'in 632 yılında değil de 666 yılında ([[canavarın sayısı]]) öldüğü ileri sürülmüştür. Bu sayı aynı zamanda Müslümanların, Hristiyanların topraklarında hakimiyet kuracağı dönemi de temsil ediyordu.<ref name="meyer2"/> Hristiyanlar İslam'a yönelik küçümseyici bir söz geliştirdiler; İslam peygamberinin ismini Muhammed'den "şeytanın vücut bulmuş hali" anlamına gelen Mahound'a çevirdiler.<ref>{{kitap kaynağı | author=Reeves, Minou | başlık=Muhammad in Europe: A Thousand Years of Western Myth-Making | url=https://archive.org/details/muhammadineurope0000mino | yıl=2003 | yayıncı=NYU Press | isbn=978-0-8147-7564-6}}, p.&nbsp;3</ref> Diğer din büyükleri de dindar Hristiyanlara Muhammed'in sonunun kötü olduğunu doğrulayıcı ifadeler söylüyordu.<ref name="meyer1"/> Bir anlatıma göre Muhammed sarhoş kaldıktan sonra bir domuz sürüsü tarafından yemiş ve bu durum da Müslümanların alkol ve domuz eti tüketimini yasaklamasının nedeni olarak atfedilmiştir.<ref name="meyer1"/> Alkol yasağıyla ilgili başka bir anlatımda, Muhammed İncil'i bir [[Yahudiler|Yahudi]] ve sapkın bir [[Ariusçuluk|Ariusçu]] keşişten öğrenir. Muhammed ve keşiş sarhoş olup uykuya dalarlar. O sırada yanlarında olan Yahudi, keşişi Muhammed'in kılıcıyla öldürür. Daha sonra suçu sarhoş olduğu için öfkelenip keşişe saldırdığını iddia ettiği Muhammed'e atar.<ref>Bushkovich, Paul, "Orthodoxy and Islam in Russia", Steindorff, L. (ed) ''Religion und Integration im Moskauer Russland: Konzepte und Praktiken, Potentiale und Grenzen 14.-17. Jahrhundert'', Otto Harrassowitz Verlag, 2010, p.&nbsp;128.</ref>

''Leggenda di Maometto'' böyle bir hikâyenin başka bir örneğini içerir. Bu eserde, Muhammed'e çocukluğunda, [[Arap Yarımadası]]'na kaçarak Kilise tarafından hapsedilen sapkın bir Hristiyan tarafından [[Büyü|kara büyü]] öğretilmiştir; yetişkin olunca, İslam'ı yaratmak için İncil'deki bazı metinleri seçerek ve saptırarak sahte bir din kurdu. Aynı zamanda Muhammed'in, Yahudilerin (Cumartesi) ve Hristiyanların (Pazar) özel gününe karşılık Cuma ("dies Veneris" yani [[Venüs (mitoloji)|Venüs]]'ün günü) gününü seçmesini, Müslümanların çokeşli ahlaksızlığına atfediyordu.<ref name="meyer1"/> Muhammed'in kafir, sahte peygamber, dönek kardinal veya şiddet içeren bir dinin kurucusu olarak son derece olumsuz tasvirleri, aynı zamanda [[Chansons de geste|''chansons de geste'']], [[William Langland]]'ın [[Piers Ploughman|''Piers Ploughman'']]'ı ve [[John Lydgate]]'nin ''[[The Fall of the Princess]]''<nowiki/>'i gibi Avrupa edebiyatının diğer birçok eserinde de yer edindi.<ref name="Britannica"/>

=== ''Golden Legend'' ===
On üçüncü yüzyılda zamanının en çok satan kitaplarından biri olan ve [[menkıbe]]lerden oluşan bir koleksiyon içeren ''[[Golden Legend]]'', Muhammed'i "sahte bir peygamber ve büyücü" olarak tanımlar, ayrıca onun erken yaşamını ve evliliği boyunca [[Hatice bint Hüveylid|Hatice]] ile beraber bir tacir olarak yaptığı seyahatleri de ayrıntılarıyla anlatır. Kitapta "(Muhammed'in) görülerinin", sara nöbetleri ve Sergius adındaki dönek Nesturi keşişin müdahaleleri sonucu geldiği anlatılır.<ref>{{Kitap kaynağı | url=https://books.google.com/books?id=GNWZgIL5ZCoC&pg=PA753 |başlık = The Golden Legend: Readings on the Saints|isbn = 978-0691154077|soyadı1 = Voragine|ad1 = Jacobus de|tarih = 22 Nisan 2012| yayıncı=Princeton University Press }}</ref>

=== Orta Çağ romanları ===
Orta Çağ Avrupa edebiyatı, ''paynim düşmanı'' gibi lakaplarla Müslümanlardan sıklıkla "kafir" veya "[[pagan]]" olarak söz ederdi. Aynı şekilde, [[Penyafortlu Raymond]]'un ''[[Summa de Poenitentia]]'' eserindeki "Sarazen" tanımı sadece Müslümanları tanımlıyor.

[[Roland Destanı]]'nı gibi eserler, Muhammed'e (eserde 'Mahom' ve 'Mahumet' olarak yer edinir) bir tanrı olarak tapan Müslümanlara yer verir. Müslümanları, [[Abaddon]]'dan [[Lucifer]]'e kadar "[[idol]]" formundaki çeşitli tanrılara tapınırken tasvir eder ve bu idollerin baş tanrısı olarak da "[[Termagant]]" adında bir tanrı atfedilir.<ref name="meyer2" /><ref>''[[Brewer's Dictionary of Phrase and Fable]]'', "[http://www.bartleby.com/81/16352.html Termagant] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20171008075915/http://www.bartleby.com/81/16352.html|tarih=8 Ekim 2017}}</ref>

Muhammed'in [[pikaresk roman]] biçiminde tasvirleri 13. yüzyıldan itibaren ortaya çıkmaya başladı; örneğin Alexandre du Pont'un ''Roman de Mahom'' eseri ve [[X. Alfonso]] ve oğlunun saray doktoruna ait olan [[Miraç]]'ın bir tercümesi, ''Escala de Mahoma'' ("Muhammed'in Merdiveni") eseri.<ref name="Britannica" />

Fransız Arthur dönemi Orta Çağ romanlarında, eski [[Britonlar|Briton]] paganların ve Muhammed'in doğumundan çok önce yaşamış olan Evelake adında bir kralın din değiştirmesinden önceki "Sarras" sakinlerinin, Müslümanlarla aynı tanrılara (Termagant) taptıkları anlatılır. [[Bretonya]]lı [[Lancelot-Grail]]'in ilk kitabı olan 13. yüzyıldan kalma ''Estoire del Saint Grail''<nowiki/>'de daha olumlu bir yorum ortaya çıkar. Yazar, [[Kutsal Kâse]]'nin koruyucusu [[Aramatyalı Yusuf]]'un seyahatlerini anlatırken, Tanrı'nın bölgeye Hristiyanlığı getirmek için gönderdiği gerçek bir peygamber olarak gösterilen Muhammed'in gelişine kadar Ortadoğu'nun pagan olduğunu söyler. Ancak bu görev, Muhammed'in gururunu Tanrı'nın isteklerini tercih etmesi ve böylece takipçilerini aldatması nedeniyle başarısız oldu. Yine de Muhammed'in dininin putperestlikten çok üstün olduğundan bahsedilmektedir.<ref>Lacy, Norris J. (Ed.) (December 1, 1992). ''Lancelot-Grail: The Old French Arthurian Vulgate and Post-Vulgate in Translation,'' Volume 1 of 5. New York: Garland. {{ISBN|0-8240-7733-4}}.</ref>

=== İlahi Komedya ===
[[Dosya:Mohammed_by_gustave_dore.jpg|küçükresim|Muhammed, Cehennemde azap çekiyor. [[Gustave Doré]]'nin İlahi Komedya [[illüstrasyon]]larından (1861)]]
[[Dante Alighieri]]'nin eseri olan [[İlahi Komedya]]'nın ilk bölümü [[Inferno (Dante)|Inferno]]'da Muhammed, sahtekarlık yapanlar için tasarlanmış [[cehennem]]in sekizinci dairesi olan [[Malebolge]]'deki dokuzuncu bolgiaya (hendek) yerleştirilir. Dante'ye göre, özellikle nifak ve ayrılık tohumları ekenler buraya yerleştirilmiştir. Muhammed burada ikiye bölünmüş, bağırsakları dışarı sarkmış bir şekilde sapkın bir statüye sahip olarak tasvir ediliyor (28. Kanto):<ref>{{kitap kaynağı|author=Seth Zimmerman|başlık=The Inferno of Dante Alighieri |sayfa=191 |url=https://books.google.com/books?id=r3hWDEjN7JcC&pg=PA191 |yıl=2003 |yayıncı=iUniverse |isbn=0-595-28090-0}}</ref>

{{Alıntı|Daha önce dibi delik, tahtası eksik hiçbir fıçı,
benim gördüğüm, tepesinden tırnağına bağrı
deşik biri gibi (Muhammed) parçalanmış olamazdı.

Bacakları arasından sarkıyordu bağırsakları; bok yapan murdar keseyle (mide) birlikte iç organları ortadaydı. Onu görmek için olanca dikkatimi verince,
bana baktı, göğsünü açtı elleriyle,
“Bak nasıl paralıyorum kendimi, Bak Muhammed de nasıl sakat edildi!
Önümde ağlayarak giden de Ali,
çenesinden tepesine kadar yüzü kesili."}}

:
Bu sahne, İlahi Komedya'nın illüstrasyonlarında sıklıkla gösterilmektedir: Muhammed, [[Bologna]]'daki [[San Petronio Bazilikası]]'nda, [[Salvador Dalí]], [[Auguste Rodin]], [[William Blake]] ve [[Gustave Doré]]'nin sanat eserlerinin yanı sıra<ref name="Chronicle">{{web kaynağı |yazar=Ayesha Akram |tarih=11 Şubat 2006 |başlık=What's behind Muslim cartoon outrage |url=http://sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?file=/c/a/2006/02/11/MNGRCH6UQK1.DTL |çalışma=[[San Francisco Chronicle]] |erişimtarihi=20 Ocak 2024 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20111017094930/http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?file=%2Fc%2Fa%2F2006%2F02%2F11%2FMNGRCH6UQK1.DTL |arşivtarihi=17 Ekim 2011 |ölüurl=evet }}</ref> Giovanni da Modena'nın 15. yüzyıldan kalma bir Son Yargı [[fresk]]inde ve Dante'den esinlenen bir çizimde temsil edilmektedir.<ref name="fresco">{{web kaynağı |yazar=Philip Willan |tarih=24 Haziran 2002 |başlık=Al-Qaida plot to blow up Bologna church fresco |url=http://arts.guardian.co.uk/news/story/0,11711,742914,00.html |çalışma=[[The Guardian]] |erişimtarihi=20 Ocak 2024 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20080706194327/http://arts.guardian.co.uk/news/story/0,11711,742914,00.html |arşivtarihi=6 Temmuz 2008 |ölüurl=hayır }}</ref>

Dante, Muhammed tasvirinde Orta Çağ Hristiyan görüşlerinden ve Muhammed hakkındaki yanlış kanılardan ilham alır. [[Tarihçi]] [[Karla Mallette]]'nin belirttiği gibi, "Orta Çağ Hristiyanları Muhammed'i açıkça teatral ([[Dram (tiyatro)|dramatik]]) bir karakter olarak görüyorlardı."<ref>{{Kitap kaynağı |url=https://www.jstor.org/stable/j.ctt9qds84 |başlık=Dante and Islam |tarih=2015 |yayıncı=Fordham University Press |jstor=j.ctt9qds84 |isbn=978-0-8232-6386-8 |erişim-tarihi=20 Ocak 2024 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20240117145608/https://www.jstor.org/stable/j.ctt9qds84 |arşivtarihi=17 Ocak 2024 |ölüurl=hayır }}</ref> Muhammed'e karşı ileri sürülen yaygın iddialardan biri, onun hırsını ve şehvetini tatmin etmek için yanlış olduğunu bildiği dini öğretileri yayan bir sahtekar olduğuydu.<ref name="Watt">Watt, Montgomery, ''Muhammad: Prophet and Statesman.'' Oxford University Press, 1961. From p.&nbsp;229.</ref>

[[Kültür eleştirmeni]] ve yazar [[Edward W. Said|Edward Said]], ''[[Oryantalizm]]''<nowiki/>'de Dante'nin Muhammed tasviriyle ilgili şunları yazdı:

{{Alıntı|Doğu hakkındaki empirik veriler […] çok az öneme sahiptir [yani Dante'nin eserinde]; önemli ve belirleyici olan şey hiçbir şekilde profesyonel bilim adamlarının elinde değildir; bundan daha ziyade Batı'da Doğu hakkında düşünen herkesin ortak mülkiyetidir […]. […] Dante'nin ''Inferno''da yapmaya çalıştığı şey, […] Doğu'yu yabancı olarak karakterize etmek ve onu şematik olarak seyircisi, yöneticisi ve izleyicisi olan bir tiyatro sahnesine dahil etmektir. Aktörler […] yalnızca [[Avrupa]] içindir. Batılılarla Doğulular arasındaki yalpalamanın nedeni budur; Muhammed her zaman sahtekardır (çünkü İsa'ya benziyormuş gibi davranır) ve her zaman Doğuludur (çünkü bazı açılardan İsa'ya "benzer" olmasına rağmen sonuçta ona benzemez).<ref>{{kitap kaynağı|soyadı=Said|ad=Edward|yazarbağı=Edward Said|başlık=Orientalism|url=https://books.google.com/books?id=zvJ3YwOkZAYC|yıl=1979|yayıncı=Vintage Books|isbn=978-0-394-74067-6|sayfa=68}}</ref>}}

Dante'nin Muhammed'i Inferno 28'deki temsili genellikle Dante'nin Müslümanlara yönelik küçümsemesini açığa vurduğu şeklinde yorumlanır. Ancak Dante'nin İslam'la ilişkisi burada bahsedildiğinden daha karmaşık. Dante, [[Sekizinci Haçlı Seferi|sekizinci]] ve [[Dokuzuncu Haçlı Seferi|dokuzuncu]] [[Haçlı Seferleri]] sırasında yaşamıştı ve Müslüman [[Hafsîler]]'e, yani bir Orta Çağ eyaleti olan [[İfrikiye]]'yi ([[Afrika]]'nın kuzeyinde bir bölge) yöneten [[Sünnilik|Sünni Müslümanlara]] karşı savaşın doğru olduğu fikri etrafında büyümüştü. Etrafının İslam karşıtı söylemlerle kuşatılmış olması ve Müslümanları genel düşman olarak görmesi şaşırtıcı değil. Örneğin, O, [[Paradiso (Dante)|Paradiso]]'nun [[Mars (mitoloji)|Mars]] cennetindeki büyük-büyük-büyükbabası [[Cacciaguida]]'yı yazarken haçlılara olan hayranlığını gösteriyor. Ancak bu anlatı, Dante'nin Inferno 4'te bazı Müslümanlara, özellikle de [[İbn Rüşd]], [[İbn Sina]] ve [[Selahaddin Eyyubi|Selahaddin]]'e olan [[entelektüel]] hayranlığı nedeniyle karmaşık hale geliyor.<ref name="auto">{{Dergi kaynağı|url=http://dx.doi.org/10.1093/nq/s3-xii.290.59c|başlık=The Divine Comedy of Dante Alighieri, The Divine Comedy of Dante Alighieri, The Divine Comedy of Dante Alighieri|tarih=20 Temmuz 1867|sayı=290|sayfalar=59|dergi=Notes and Queries|cilt=s3-XII|issn=1471-6941|doi=10.1093/nq/s3-xii.290.59c}}</ref>

===Daha sonraki görüşler===
[[Dosya:Nuremberg_chronicles_-_Mohammed_(CLIv).jpg|küçükresim|[[Nürnberg Kroniği]]'nde Muhammed]]
''[[John Mandeville|Sir John Mandeville]]'nin Seyahatleri''<nowiki/>'ndeki İslam tasviri de pek çok yanlış ve efsanevi özelliğe sahip olmasına rağmen öncekilere nispeten daha olumludur. Kitapta Müslümanların zaten birçok yönden inançları birbirine çok benzediğinden kolaylıkla Hristiyanlığa geçtikleri ve yalnızca Hristiyan vahyinin kıyamete kadar süreceği anlatılır. O dönemdeki Müslümanların ahlakı, Hristiyan toplumu için bir üstünlük olarak gösteriliyor.<ref name="travel">[http://www.romanization.com/books/mandeville/chap15.html The Travels of Sir John Mandeville] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20230321084131/https://romanization.com/books/mandeville/chap15.html |tarih=21 Mart 2023 }}, CHAPTER XV.</ref>

[[Tapınak Şövalyeleri]] sapkınlık nedeniyle yargılanırken, sık sık onların iblis [[Baphomet]]'e tapınmalarına atıfta bulunuluyordu. Bu durum, Muhammed'in isminin zamanın Hristiyan yazarları tarafından sıklıkla "Mahomet" olarak kullanılması nedeniyle dikkate değerdi.<ref>''Mahomet'' still is the Polish and French word for the English "Muhammad".</ref> Tüm bu görüşler, Orta Çağ Avrupası'nın, İslam'ın hızlı başarısının ardından "büyük düşman" kavramını inşa ettiği bir Müslüman-Hristiyan çatışması olarak görülen "zamanın mizacında" belirlenmişti.<ref name="Watt"/>

== Ayrıca bakınız ==

* [[Baphomet]]
* [[Muhammed ve Hristiyanlar]]
{{commons|محمد_بن_عبد_الله#Western_depictions|Medieval depictions of Muhammad}}
== Kaynakça ==
=== Özel ===
{{Kaynakça}}

=== Genel ===
{{kaynak başı}}
*{{kitap kaynağı |ad=Michelina |soyadı=Di Cesare |başlık=The Pseudo-historical Image of the Prophet Muhammad in Medieval Latin Literature: A Repertory |yayıncı=De Gruyter |yıl=2012}}
*{{kitap kaynağı | author=Ernst, Carl | yıl = 2004 | başlık = Following Muhammad: Rethinking Islam in the Contemporary World | url=https://archive.org/details/followingmuhamma0005erns | yayıncı = University of North Carolina Press | isbn = 0-8078-5577-4| yazarbağı = Carl Ernst }}
*{{kitap kaynağı | author=Esposito, John | yıl=1998 | başlık=Islam: The Straight Path | yayıncı=Oxford University Press | isbn=0-19-511233-4 | url=https://archive.org/details/islamstraightpat00espo_0 | yazarbağı=John Esposito }}
*{{kitap kaynağı | author=Esposito, John | yıl=1999 | başlık=The Islamic Threat: Myth Or Reality? | yayıncı=Oxford University Press | isbn=0-19-513076-6 | url=https://archive.org/details/islamicthreatmyt00espo | yazarbağı=John Esposito }}
*{{kitap kaynağı | author=Reeves, Minou | başlık=Muhammad in Europe: A Thousand Years of Western Myth-Making | url=https://archive.org/details/muhammadineurope0000mino | yıl=2003 | yayıncı=NYU Press | isbn=978-0-8147-7564-6| yazarbağı=Minou Reeves }}
*Shalem, Avinoam. Constructing the Image of Muhammad in Europe. Walter de Gruyter, Berlin and Boston, 2013.
*{{kitap kaynağı | author=Schimmel, Annemarie | yıl=1992 | başlık=Islam: An Introduction | url=https://archive.org/details/islamintroductio0000schi | yayıncı=SUNY Press | isbn=0-7914-1327-6| yazarbağı=Annemarie Schimmel }}
*{{kitap kaynağı | author=Schimmel, Annemarie | yıl=1995 | başlık=Mystische Dimensionen des Islam | yayıncı=Insel, Frankfurt | isbn=3-458-33415-7| yazarbağı=Annemarie Schimmel }}
*{{kitap kaynağı | author=Tolan, John | yıl=2002 | başlık=Saracens: Islam in the European imagination | yayıncı=Columbia University Press, New York | isbn=978-0231123334| yazarbağı=John V. Tolan }}
*{{kitap kaynağı |soyadı=Tieszen |ad=Charles |başlık=The Christian Encounter with Muhammad: How Theologians have Interpreted the Prophet |yayıncı=Bloomsbury |yıl=2021}}
*{{kitap kaynağı | author=Uebel, Michael | yıl=2005 | başlık=Ecstatic Transformation: On the Uses of Alterity in the Middle Ages | yayıncı=Palgrave, New York | isbn=978-1403965240| yazarbağı=Michael Uebel }}
*{{kitap kaynağı | author=Watt, W. Montgomery | başlık=Muhammad: Prophet and Statesman | yayıncı=Oxford University Press | yıl=1961 | isbn=0-19-881078-4 | url=https://archive.org/details/muhammadprophets00watt | yazarbağı=William Montgomery Watt }}
*{{kitap kaynağı | author=Watt, W. Montgomery | başlık=Muhammad: Prophet and Statesman | yayıncı=Oxford University Press | yıl=1974 | isbn=0-19-881078-4 | url=https://archive.org/details/muhammadprophets00watt | yazarbağı=William Montgomery Watt }} New Edition.
*[https://web.archive.org/web/20051111092803/http://www.tf.uio.no/lo/lck/watt0191.html William Montgomery Watt, ''Muslim-Christian Encounters. Perceptions and Misperceptions'']
* [[Washington Irving|Irving, W.]] (1868). [https://archive.org/details/mahometandhissu01irvigoog Mahomet and his successors]. New York: Putnam
{{kaynak sonu}}

''' Ansiklopedi'''
{{kaynak başı}}
*{{ansiklopedi kaynağı |editör=F. Buhl |editör2=A.T. Welch |editör3=Annemarie Schimmel |editör4=A. Noth |editör5=Trude Ehlert | ansiklopedi=[[Encyclopedia of Islam]] Online | başlık=Various articles | yayıncı=Brill Academic Publishers |issn=1573-3912}}
*{{ansiklopedi kaynağı | başlık=The New Encyclopædia Britannica | yayıncı=Encyclopædia Britannica, Incorporated |seri=Rev | yıl=2005 | isbn=978-1-59339-236-9}}
{{kaynak sonu}}

[[Kategori:Muhammed ve Hristiyanlar]]
[[Kategori:İslam eleştirisi]]
[[Kategori:Muhammed görüşleri]]
[[Kategori:Orta Çağ'da Hristiyanlık]]