İçeriğe atla

Almanya İçin Alternatif

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Almanya için Alternatif
Alternative für Deutschland
KısaltmaAfD
LiderlerAlice Weidel
Tino Chrupalla
Kuruluş tarihi6 Şubat 2013
MerkezSchillstraße 9 10785 Berlin
Gençlik koluAlmanya için Genç Alternatif
AyrılmaAlmanya Hristiyan Demokrat Birliği
Onursal başkanAlexander Gauland
Üyelik (2024)artış 48.000
İdeolojiAlman milliyetçiliği[1]
Sağ popülizm
Millî muhafazakârlık
Avrupa Birliği şüpheciliği
İslam karşıtlığı
Göçmen karşıtlığı
Antifeminizm
Antikomünizm[2]
Antisemitizm
Doğrudan demokrasi
Ekonomik liberalizm[3]
Siyasi pozisyonAşırı sağ[4]
Resmî renkler  Azur mavisi
Almanya Federal Meclisi
77 / 733
Federal Konsey
0 / 69
Eyalet Parlamentoları
276 / 1.893
Avrupa Parlamentosu
15 / 96
İnternet sitesi
afd.de
Almanya

Almanya İçin Alternatif (Almanca: Alternative für Deutschland, AfD), Almanya'da 2013 yılında kurulan sağ popülist ve Avrupa Birliği şüphecisi bir siyasi partidir. Parti Almanya'da göçe karşı çıkmasıyla tanınır. Aşırı sağın bir partisi olarak tanımlanan AfD, genel olarak, Avrupa siyasi partileri ailesi içinde aşırı sağın bir alt kümesi olan ve genel olarak demokrasiyi reddetmeyen radikal sağda konumlanıyor.[5][6]

Nisan 2013'te kurulan AfD, 2013 Almanya federal seçimlerinde Federal Meclis'e girebilmek için %5'lik seçim barajını kıl payı kaçırdı. Parti, Almanya'daki 2014 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde Avrupalı Muhafazakarlar ve Reformcular'ın (ECR) üyesi olarak yedi sandalye kazandı. Ekim 2017 itibarıyla 16 Alman eyalet parlamentosunun 14'ünde temsili garantileyen AfD, 2017 Almanya federal seçimlerinde 94 sandalye kazandı ve ülkedeki üçüncü büyük parti ve aynı zamanda en büyük muhalefet partisi oldu. Baş adayları eş başkan yardımcısı Alexander Gauland ve Alice Weidel'di. 2021 federal seçimlerinde AfD beşinci büyük parti konumuna geriledi.[7] 2023'ten bu yana yapılan anketler AfD'yi en popüler ikinci parti olarak gösteriyor.[8]

AfD, Gauland, Bernd Lucke ve Almanya Hristiyan Demokrat Birliği'nin (CDU) eski üyeleri tarafından, merkez sağ ancak Avrupa yanlısı CDU'ya karşı sağcı ve orta derecede Avrupa şüpheci bir alternatif olarak Avro Bölgesi politikalarına karşı çıkmak için kuruldu. Parti, ilk yıllarında kendisini ekonomik olarak liberal,[9] Avrupa şüpheci ve muhafazakar bir hareket olarak sundu.[10][11][12] AfD daha sonra daha da sağa kaydı ve [13] birbirini izleyen liderlikler altında politikalarını göçe,[14][15] İslam'a,[16] ve Avrupa Birliği'ne karşı muhalefeti de içerecek şekilde genişletti.[17] 2015'ten beri AfD'nin ideolojisi, İslam karşıtlığına odaklanan politikayla birlikte Alman milliyetçiliği [18][19][20] Völkisch milliyetçiliği [21] ve ulusal muhafazakarlık,[22][23][24] ile karakterize edilmektedir,[25][26][27] göç karşıtlığı,[28] refah şovenizmi [21] ve Avrupa şüpheciliği.[29] AfD, çevre ve iklim politikası insan kaynaklı iklim değişikliğinin inkârına dayanan Federal Meclis'te temsil edilen tek partidir.[30][31]

Seçim sonuçları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Federal Meclis (Bundestag)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Oy (seçmen) Oy (parti listesi) % Sandalye +/–
2013 810,915 2,056,985 4.7
0 / 631
2017 5,316,095 5,877,094 12.6
94 / 709
 artış 94
2021 4,694,017 4,802,097 10.3
83 / 735
 azalış 11

Avrupa Parlamentosu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Seçim Oy % Sandalye +/–
2014 2,070,014 7.1 (#5)
7 / 96
2019 4,103,453 11.0 (#4)
11 / 96
 artış 4
2024 6,324,008 15.9 (#2)
15 / 96
 artış 4

AfD ve 2024 Avrupa Parlamentosu seçimleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

9 Haziran 2024'te yapıldı. 1979'daki ilk doğrudan seçimlerden bu yana onuncu parlamento seçimi ve Brexit'ten sonraki ilk Avrupa Parlamentosu seçimiydi. Seçimde CDU/CSU oy payını biraz artırırken, hükûmeti oluşturan üç parti de (SPD, Yeşiller ve FDP) beş yıl öncesine göre daha az oy aldı, özellikle Yeşiller büyük kayıplar yaşadı. Tersine, aşırı sağcı AfD hem oylarda hem de sandalyelerde yükselişe geçerek ikinci oldu. AfD, eski Doğu Almanya'daki altı bölge hariç tüm bölgelerde en azından çoğunluğu kazandı. AfD bu seçimde toplamda 6.324.008 oy ile %15.89 oranını yakalayarak 2. sıraya yerleşmiş oldu.[32]

Partiden ayrılışlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Liberal Muhafazakâr Reformcular, Temmuz 2015'te ayrıldı.

2017 federal seçimlerinden bir gün sonra AfD tarafından düzenlenen basın toplantısında, Frauke Petry, bağımsız olarak Bundestag'a katılacağını açıkladı; bu kararı, bazı üyelerin aşırıcı ifadelerinin AfD'nin yapıcı bir muhalefet olarak işlev görmesini imkânsız hale getirdiğini ve seçmenlere AfD içinde bir iç çatışma olduğunu açıkça göstermek için aldığını belirtti. Ayrıca, gelecekte partiden ayrılacağını da söyledi. Petry, Eylül 2017'de Mavi Parti'yi kurdu. Mecklenburg-Batı Pomeranya eyaletinde AfD'li dört üye, Bernhard Wild da dâhil olmak üzere, partiden ayrılarak Mecklenburg-Vorpommern için Vatandaşlar adlı bir parti kurdu; bu parti Aralık 2018'de kapandı. 6 Kasım 2019'da Petry, Mavi Parti'nin yılsonuna kadar dağılacağını duyurdu.

2018'de, AfD'nin Doğu Saksonya-Anhalt eyaletindeki bölgesel lideri André Poggenburg, Türkler ve çifte vatandaşlığa sahip göçmenler hakkında yaptığı ırkçı yorumlar nedeniyle görevinden istifa etti. 2019'da Poggenburg, Aufbruch deutscher Patrioten – Mitteldeutschland (ADPM) adlı yeni bir aşırı sağcı parti kurdu; ancak, Eylül 2019'da ADPM'nin feshedilmesi ve yaklaşan 2019 sonbahar eyalet seçimlerinde AfD'yi destekleme çağrısının reddedilmesi üzerine partiden ayrıldı.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Jan Rohgalf: Subsidiarität als Kampfbegriff. Politik und Emotionalisierung am Beispiel der AfD. In: Karl-Rudolf Korte (Hrsg.): Emotionen und Politik. Begründungen, Konzeptionen und Praxisfelder einer politikwissenschaftlichen Emotionsforschung. Nomos, Baden-Baden 2015, ISBN 978-3-8487-2246-4, S. 297–316.
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2021. 
  3. ^ Frank Decker: Die Organisation der AfD. 25 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. bpb.de, 16. Juli 2018.
  4. ^ "Germany: Parties at a glance". Germany: Parties at a glance (İngilizce). 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2023. 
  5. ^ Pittelkow, Sebastian; Riedel, Katja; Schmidt, Martin (28 Ocak 2022). "Meuthen verlässt die AfD". Tagesschau (Almanca). 4 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2023. 
  6. ^ "Parteichef Jörg Meuthen verlässt die AfD". Deutsche Welle (Almanca). 28 Ocak 2022. 13 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2023. 
  7. ^ Schultheis, Emily (28 Eylül 2021). "Germany's far-right AfD loses nationally, but wins in the East". Politico. 23 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021. 
  8. ^ Kinkartz, Sabine (7 Temmuz 2023). "Poll: Far-right AfD is Germany's second strongest party". Deutsche Welle. 9 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2023. 
  9. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Economic liberal isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  10. ^ Stijn van Kessel (2015). Populist Parties in Europe: Agents of Discontent?. Palgrave Macmillan UK. ss. 61-62. ISBN 978-1-137-41411-3. 
  11. ^ Wayne C. Thompson (2014). Nordic, Central, and Southeastern Europe 2014. Rowman & Littlefield Publishers. s. 283. ISBN 978-1-4758-1224-4. 
  12. ^ Lee McGowan; David Phinnemore (2015). A Dictionary of the European Union. Taylor & Francis. ss. 23-24. ISBN 978-1-317-44515-9. 
  13. ^ "Germany's AfD: How right-wing is nationalist Alternative for Germany?". BBC News. 11 Şubat 2020. 17 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2020. As AfD moved to the right so did he, making a number of remarks condemned as racist. 
  14. ^ Zeller, Frank. "Anti-migrant, anti-Muslim and anti-Merkel, Germany's AfD set to enter parliament". The Times of Israel. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  15. ^ Ellyatt, Holly (25 Eylül 2017). "Germany's far-right AfD party: 5 things you need to know". CNBC. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. Nowadays, the AfD is mainly known for its anti-immigration (namely, anti-Islamic) 
  16. ^ Dancygier, Rafaela. "The anti-Muslim AfD just scored big in Germany's election. What does this mean for German Muslims?". The Washington Post. 23 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  17. ^ Schmitt-Beck, Rüdiger (2 Ocak 2017). "The 'Alternative für Deutschland in the Electorate': Between Single-Issue and Right-Wing Populist Party". German Politics. 26 (1): 124-148. doi:10.1080/09644008.2016.1184650. 
  18. ^ Taub, Amanda; Fisher, Max (18 Ocak 2017). "Germany's Extreme Right Challenges Guilt Over Nazi Past". The New York Times. 9 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  19. ^ "Understanding the 'Alternative for Germany': Origins, Aims and Consequences" (PDF). University of Denver. 16 Kasım 2016. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  20. ^ Beyer, Susanne; Fleischhauer, Jan (30 Mart 2016). "AfD Head Frauke Petry: 'The Immigration of Muslims Will Change Our Culture'". Der Spiegel. 21 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  21. ^ a b Julia Leser; Florian Spissinger (2023). "The Functionality of Affects: Conceptualising Far-Right Populists Beyond Negative Emotions (Notes)". Dan Degerman (Ed.). The Politics of Negative Emotions. Policy Press. s. 172. ISBN 9781529228816.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  22. ^ Simon Franzmann (2015). "The Failed Struggle for Office Instead of Votes". Thomas Saalfeld (Ed.). Germany After the 2013 Elections: Breaking the Mould of Post-Unification Politics?. Ashgate. ss. 166-167. ISBN 978-1-4724-4439-4. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2017.  r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  23. ^ Gabriele D'Ottavio; Thomas Saalfeld (2015). "Introduction: Breaking the Mould of Post-Unification German Politics?". Thomas Saalfeld (Ed.). Germany After the 2013 Elections: Breaking the Mould of Post-Unification Politics?. Ashgate Publishing. s. 8. ISBN 978-1-4724-4439-4. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2020.  r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  24. ^ Hans-Georg Betz; Fabian Habersack (2020). "Regional Nativism in East Germany: the case of the AfD". Emanuele Massetti (Ed.). The People and the Nation: Populism and Ethno-Territorial Politics in Europe. Taylor & Francis. ss. 115-116. ISBN 978-1-351-26554-6. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2020.  Birden fazla |editör-ad= ve |editör-ilk= kullanıldı (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı2= (yardım)
  25. ^ "Thousands rally in Hanover against anti-Islam AfD party". Al Jazeera. 21 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. ... rally in Hanover against anti-Islam AfD party 
  26. ^ Pfaffenbach, Kai (24 Eylül 2017). "German Election: Anti-Islam AfD Party That Worked With U.S. Ad Agency Predicted To Take Third Place". Newsweek. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. Sunday's election in Germany is expected to bring big gains for the hard-right, anti-Islam Alternative for Germany (AfD) party ... 
  27. ^ Horn, Heather (27 Mayıs 2016). "The Voters Who Want Islam Out of Germany". The Atlantic. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. The AfD's founder Bernd Lucke, an economics professor, left the party last summer, condemning rising xenophobia. 
  28. ^ "German election: Why this vote matters". BBC News. 15 Eylül 2017. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  29. ^ Lansford, Tom, (Ed.) (2014). Political Handbook of the World 2014. SAGE. s. 532. ISBN 978-1-4833-3327-4. 21 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2016. (2014). Political Handbook of the World 2014. SAGE. p. 532. ISBN 978-1-4833-3327-4. Archived from the original on 21 January 2024. Retrieved 17 March 2016.
  30. ^ "Germany has an unholy new alliance: climate denial and the far right Bernhard Pötter". theguardian.com. 18 Mart 2020. 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2022. 
  31. ^ Deleja-Hotko, Vera; Müller, Ann-Katrin; Traufetter, Gerald (6 Mayıs 2019). "AfD Hopes to Win Votes by Opposing Climate Protection". Der Spiegel. 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2022. 
  32. ^ 2024 European Parliament election in Germany (İngilizce), 16 Ağustos 2024, erişim tarihi: 25 Ağustos 2024 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Almanya_İçin_Alternatif&oldid=34498508" sayfasından alınmıştır
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy