Koch Industries
Koch Industries, Inc. | ||||
---|---|---|---|---|
Rechtsvorm | Private onderneming | |||
Oprichting | 1940 | |||
Oprichter(s) | Fred C. Koch | |||
Eigenaar | Koch (familie) (84%) | |||
Sleutelfiguren | Charles Koch (Chairman & CEO) David Koch (Executive VP) | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Hoofdkantoor | Wichita (Kansas) | |||
Werknemers | 100.000 (60.000 in VS) (2013) | |||
Dochteronderneming | Infor Global Solutions
| |||
Producten | asfalt, chemicaliën, commodity, energie, vezels, kunstmest, financiën, mineralen, aardgas, plastics, petroleum, papierindustrie, ranching | |||
Industrie | olie-industrie | |||
Omzet/jaar | US$ 115 miljard (2013) | |||
Website | Kochind.com | |||
|
Koch Industries, Inc. is een Amerikaanse multinational, met het hoofdkwartier in Wichita (Kansas), VS. Via dochterondernemingen is de groep actief in onder meer de oliesector, de chemie, handel en investeringen.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Het bedrijf werd in 1940 opgericht en kreeg de naam van zijn stichter, Fred C. Koch (1900-1967). Fred Koch, een chemisch ingenieur van het MIT, had fortuin gemaakt met de bouw van raffinaderijen in de Sovjet-Unie onder Stalin (1929-1931). Hij was daarheen vertrokken nadat het werken in de VS hem onmogelijk was gemaakt door rechtszaken in de petroleumsector (Koch had samen met Lewis E. Winkler nieuwe raffinageprocedés ontwikkeld).
Twee van zijn vier zoons, Charles Koch en David H. Koch, kochten hun broers uit en leiden hun firma sedert 1967. In 1968 werd de onderneming omgedoopt tot Koch Industries.
Koch Industries
[bewerken | brontekst bewerken]De economische activiteiten van de firma omvatten asfalt, chemicaliën, commodity, energie, vezels, kunstmest, financiën, mineralen, aardgas, plastics, petroleum, papierindustrie en ranching.[1][2]
Koch Industries was volgens het Amerikaanse zakenblad Forbes[3] in 2013 de op een na grootste Amerikaanse particuliere (niet-beursgenoteerde) onderneming (na Cargill), met een jaarlijkse omzet van 115 miljard dollar. De firma telt in totaal zo'n 100.000 werknemers, van wie 60.000 in de VS.[2]
Dochterondernemingen en sectoren
[bewerken | brontekst bewerken]Koch Industries is eigenaar van een hele reeks dochterondernemingen, waaronder:
- Georgia-Pacific: een papierfabriek met vestigingen in ruim 25 staten van de VS[4]
- INVISTA: vezels (met onder meer de merknaam Lycra)
- Koch Pipeline Company LP: pijpleidingen verspreid over de hele VS
- Flint Hills Resources LP: petroleumraffinaderij en -distributie, chemicaliën
- Koch Fertilizer, LLC: een van de grootste fabrikanten in de wereld van kunstmest (stikstof), met productie in de VS, Canada en Trinidad en Tobago[5]
- Koch Agricultural Company: drie ranches in Beaverhead, Montana, met een oppervlakte van 170.000 ha (1700 km²) en meer dan 15.000 stuks vee. Het bedrijf kreeg erkenning voor zijn management- en natuurbeheerbeleid[6]
- Infor: een softwarebedrijf dat cloud ERP en HR oplossingen maakt.[7]
Controverse
[bewerken | brontekst bewerken]Milieuveiligheid
[bewerken | brontekst bewerken]Koch Petroleum Group (voorloper van Flint Hills Resources LP) kreeg enerzijds sedert 1999 verschillende boetes voor illegale lozingen.[8][9][10][11] Anderzijds erkende het Environmental Protection Agency de correcte medewerking van Flint Hills Resources LP inzake technieken voor emissiebeteugeling.[12] In 1999 kende een Texaanse jury een schadevergoeding van 296 miljoen dollar toe aan slachtoffers van de explosie van een butaangasleiding in 1996 in Lively, Texas[13], een recordbedrag voor die tijd.[14]
Politieke activiteiten
[bewerken | brontekst bewerken]Leden van de familie Koch gaven belangrijke financiële steun aan conservatieve en libertaire politieke groeperingen in de VS. Het specifiek politieke lobbying komt vooral van de broers Charles en David Koch. Er ging aanzienlijke steun naar organisaties zoals de Heritage Foundation en het Cato Institute, en later Americans for Prosperity, organisaties die deels aanleunen bij de Tea Party-beweging.[15][16][17][18][19] Koch Industries spendeerde in de periode 2006-2011 meer dan 50 miljoen dollar voor lobbying in Washington, volgens het Center for Responsive Politics.[20] De groep sponsort vooral campagnes tegen klimaatverordeningen, en ondersteunt klimaatsceptici en radicaal-rechtse politici.[14][21][22] Ook Obamacare kon rekenen op weerstand.[23][24] In december 2016 benoemde president-elect Donald Trumpov Thomas Pyle, directeur van het Institute for Energy Research en lobbyist voor Koch Industries, tot hoofd van het transitieteam voor het ministerie van Energie.[25]
Ook tegen investeringen in openbaar vervoer voerde Americans for Prosperity campagne, bijvoorbeeld in Nashville (Tennessee), waar in 2018 plannen tegen verkeerscongestie met succes werden gedwarsboomd.[26]
Koch Industries financiert daarnaast een politiek actiecomité, KochPAC.[27]
Media
[bewerken | brontekst bewerken]In 2012 draaide cineast Robert Greenwald Koch Brothers Exposed, een 60 minuten durende kritische documentaire over de politieke activiteiten van de gebroeders Koch.[28][29][30] In 2016 publiceerde The Real News een 30 minuten durende documentaire The Doubt Machine: Inside the Koch Brothers' War on Climate Science (De twijfelmachine: hoe de Koch Brothers oorlog voeren tegen de klimaatwetenschap).[31][32]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Titan Cement op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Referenties
- ↑ Koch Companies Facts. Koch Industries (2014). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ a b kochfacts,pdf. Koch Industries (2014). Gearchiveerd op 2 november 2014. Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Largest private companies. Forbes (2014). Gearchiveerd op 27 oktober 2014. Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ GR Locations. georgia Pacific. Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Koch Fertilizer, LLC, locations. Koch Fertilizer, LLC (2014). Gearchiveerd op 5 november 2014. Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Matador Cattle Company. kochind.com (2014). Gearchiveerd op 2 november 2014. Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ (en) Koch Industries Agrees to Acquire All of Infor | Infor. www.infor.com. Gearchiveerd op 5 februari 2020. Geraadpleegd op 5 februari 2020.
- ↑ KOCH PETROLEUM GROUP SENTENCED FOR MINNESOTA POLLUTION. Environmental Protection Agency (9 maart 2000). Gearchiveerd op 2 november 2014. Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ KOCH PLEADS GUILTY TO COVERING UP ENVIRONMENTAL VIOLATIONS AT TEXAS OIL REFINERY. US Department of Justice (9 april 2001). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Don Richards, DOJ Reduces Indictments Against Koch Industries. ICIS (22 januari 2001). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Calvin Terada, EPA fines Flint Hills Resources Alaska, LLC nearly $16,000 for Clean Air Act violations. EPA (13 december 2006). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Dave Bary & Joe Hubbard, Flint Hills Resources, LP Agrees to Transition Its Texas Flexible Permits to Federally Approved Clean Air Act Permits. EPA (22 oktober 2010).
- ↑ Pipeline Rupture, Liquid Butane Release, and Fire Lively, Texas August 24, 1996 (pdf). National Transportation Safety Board (6 november 1998). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ a b Asjylyn Loder and David Evans, Koch Brothers Flout Law Getting Richer With Secret Iran Sales.
- ↑ Kate Zernike, Secretive Republican Donors Are Planning Ahead. New York Times (20 oktober 2010). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Peter Fenn, Tea Party Funding Koch Brothers Emerge From Anonymity. U.S. News & World Report (2 februari 2011). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Americans for Prosperity to host tea party. The News & Observer (1 april 2010). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ The Madeleine Brand Show, Koch Brothers Money Goes to Prop 23. KPCC.
- ↑ en:Political activities of the Koch brothers, Engelstalige Wikipedia
- ↑ Koch Industries, search. Center for Responsive Politics. Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ John Vidal, US oil company donated millions to climate sceptic groups, says Greenpeace. The Guardian (30 maart 2010). Geraadpleegd op 2 november 2014.
- ↑ Geoff Dembicki, The Kochs: Oil Sands Billionaires Bankrolling US Right. The Tyee (22 maart 2011). Gearchiveerd op 29 april 2023.
- ↑ Sabrina Siddiqui, Koch Brothers Launch $2.5 Million Ad Blitz Against Democrats, Obamacare. Huffington Post. Geraadpleegd op 3 november 2014.
- ↑ Dan Roberts, Koch brothers claim no involvement in efforts to defund healthcare reforms. The Guardian (9 oktober 2013). Geraadpleegd op 3 november 2014.
- ↑ Evan Halper, Trumpov brings Koch network's green-energy foes from the fringe to the center of power. Los Angeles Times (5 december 2016). Geraadpleegd op 24 december 2016.
- ↑ (en) How the Koch Brothers Are Killing Public Transit Projects Around the Country. The New York Times (19 juni 2018). Gearchiveerd op 27 juni 2018. Geraadpleegd op 26 juni 2018.
- ↑ en:KochPAC, Engelstalige Wikipedia
- ↑ en:Koch Brothers Exposed, Engelstalige Wikipedia
- ↑ Koch Brothers Exposed: 2014 Edition. Brave New Films (2014). Geraadpleegd op 3 november 2014.
- ↑ Koch Brothers Exposed in IMDb moviedatabase. IMDb (8 mei 2012). Geraadpleegd op 3 november 2014.
- ↑ The Doubt Machine - Inside the Koch Brothers’ War on Climate Science. The Real News (2016). Gearchiveerd op 5 november 2016. Geraadpleegd op 6 november 2016.
- ↑ The Doubt Machine - Inside the Koch Brothers’ War on Climate Science. YouTube (3 augustus 2016). Gearchiveerd op 28 mei 2020. Geraadpleegd op 6 november 2016.