Forti FG01
 Pedro Diniz w Forti FG01 podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii 1995 | |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | |||
| Zawieszenie przednie |
|||
| Zawieszenie tylne |
|||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów |
Forti T, ręczna, 6 biegów + wsteczny | ||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Wyścigi |
19 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Forti FG01 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Giacomo Caliriego, Giorgio Stirano i Sergio Rinlanda i skonstruowany przez Forti. Samochód wziął udział w sezonie 1995 Formuły 1, oraz jako Forti FG01B, w pięciu Grand Prix sezonu 1996.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zespół Forti, ścigający się od 1987 roku w Międzynarodowej Formule 3000, odnosił w tej serii sukcesy, stąd też szef zespołu, Guido Forti, zaczął rozważać starty w Formule 1. Pod koniec 1992 roku zespół podpisał kontrakt z Pedro Dinizem, który wniósł do zespołu takich sponsorów, jak Arisco, Duracell, Gillette, Kaiser, Marlboro, Parmalat, Sadia i Unibanco[1][2]. Do zespołu ściągnięto takich pracowników, jak Sergio Rinland i Cesare Fiorio, a także zdołano pod koniec 1994 roku pozyskać budżet w wysokości 17 milionów dolarów, wystarczający do startów w Formule 1[1].
Model FG01 był pierwszym samochodem Forti w Formule 1. Forti, które w Międzynarodowej Formule 3000 korzystało z gotowych nadwozi, po raz pierwszy w swojej historii musiało stworzyć własny samochód. Został on zaprojektowany przez Giacomo Caliriego i Giorgio Stirano z wkładem Sergio Rinlanda, który wcześniej był odpowiedzialny m.in. za projekty Brabhama BT60Y oraz Fondmetalu GR02[3]. W 1994 roku Forti zakupiło pozostałe aktywa upadłego zespołu Fondmetal – w tym model GR02 – oraz zwróciło się do Rinlanda o pomoc z zaprojektowaniu samochodu opartego o model Fondmetal, który miał się ścigać w sezonie 1993, dzięki czemu Rindland miał duży wkład w FG01[4]. Za aerodynamikę odpowiedzialny był były pracownik Brabhama, Fondmetalu i Astauto. Hans Fouche, który korzystał z tunelu aerodynamicznego w Południowej Afryce, natomiast składaniem samochodu zajęła się firma Belco Avia[1][5].
Pojawiły się opinie, że FG01 był jedynie przeróbką modelu Fondmetal GR02[5]. Będąc samochodem nieudanym, przestarzałym, ciężkim, powolnym, kanciastym, nieporęcznym i niewydajnym aerodynamicznie, był określany jako „poprawiony samochód Formuły 3000”[6], a nawet jako „straszna kupa śmieci”[7]. Pojazd dysponował zbyt dużym nosem, a początkowo nie był wyposażony w airbox, zaś moc silników Ford ED, zakupionych po atrakcyjnej cenie dzięki powiązaniom Forti z Ford do Brasil, wynosiła ok. 100 KM mniej od silników Renault RS7[8]. Początkowo, jako jedyny samochód w stawce, dysponował także manualną skrzynią biegów[9]. Samochód był pomalowany w żółto-niebieskie barwy, natomiast felgi pomalowano kolorem zielonym, co miało ilustrować wpływ Brazylii na Forti; dokładny odcień każdego koloru został wybrany w hołdzie dla Ayrtona Senny, który zginął podczas Grand Prix San Marino 1994[10].
Pierwszym kierowcą zespołu, dzięki swoim sponsorom, został ścigający się już dla Forti bez sukcesów w Międzynarodowej Formule 3000 Pedro Diniz, który podpisał z zespołem trzyletni kontrakt[11]. Drugim kierowcą ze względu na doświadczenie i narodowość został wybrany Roberto Moreno[12].
Początek sezonu 1995 był dla Forti bardzo nieudany. W Grand Prix Argentyny oraz Grand Prix San Marino żaden z kierowców zespołu nie został sklasyfikowany ze względu na przejechanie poniżej 90% dystansu wyścigu, ponadto najlepsze czasy okrążeń znacznie odbiegały od innych najsłabszych zespołów, jak Pacific, Simtek czy Minardi[13]. Do samochodu stopniowo wprowadzano jednak ulepszenia, jak zmniejszenie wagi o 60 kg, zastosowanie półautomatycznej skrzyni biegów, airboksu i poprawienie przedniego spojlera, sekcji bocznych i monokoku[11]. Spowodowało to wzrost konkurencyjności Forti: w połowie sezonu obaj kierowcy Forti po raz pierwszy wyprzedzili w kwalifikacjach obu kierowców Pacifika, a podczas Grand Prix Australii Moreno po raz pierwszy zmieścił się w obowiązującym od 1996 roku limicie 107%[14][15]. Diniz w tym wyścigu zajął siódme miejsce, co wprawdzie nie dało Forti punktów, ale pozwoliło zespołowi na wyprzedzenie w klasyfikacji konstruktorów Pacifika i Simteka[16][17].
Na sezon 1996 Diniz wraz ze swoimi sponsorami niespodziewanie odszedł do Ligiera, co znacznie zmniejszyło budżet zespołu i opóźniło prace nad nowym modelem. Spowodowało to, że na początku sezonu zespół był zmuszony użyć ubiegłorocznego modelu, który napędzały jedynie trochę bardziej konkurencyjne od silników Ford ED jednostki Ford Zetec-R[18]. Kierowcami zostali Luca Badoer i Andrea Montermini, którzy podczas Grand Prix Australii oraz Grand Prix Europy nie zmieścili się w limicie 107% i nie zakwalifikowali się do wyścigu[19][20]. Podczas Grand Prix San Marino Badoer ścigał się nowym samochodem FG03, a od Grand Prix Monako model ten przeznaczony był już dla obu kierowców[21].
Wyniki w Formule 1
[edytuj | edytuj kod]| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1995 | 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | ||||
| Parmalat Forti Ford | Ford | Pedro Diniz
|
10 | NS | NS | NU | 10 | NU | NU | NU | NU | NU | 13 | 9 | 16 | 13 | 17 | NU | 7 | 0 | 21 | 0 | 11 | |
| Roberto Moreno
|
NU | NS | NS | NU | NU | NU | 16 | NU | NU | NU | 14 | NU | 17 | NU | 16 | NU | NU | 0 | 32 | |||||
| 1996 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | ||||
| Forti Grand Prix | Ford | Luca Badoer
|
NZ | 11 | NU | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 21 | 0 | 11 | ||
| Andrea Montermini
|
NZ | NU | 10 | NZ | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 23 | ||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c CONSTRUCTORS: FORTI CORSE S.R.L. grandprix.com. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
- ↑ The Diniz Family buys into Prost. grandprix.com, 2000-11-30. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
- ↑ Sergio Rinland. chicanef1.com. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
- ↑ Bruce Jones (red.). Grand Prix '95 Preview: Formula 1 Team Guide. „Autosport”. 138 (12), s. 45, 1995-03-23.
- ↑ a b Rinland leaves Forti?. grandprix.com, 1995-05-08. [dostęp 2010-03-16]. (ang.).
- ↑ Pierre Ménard: The Great Encyclopedia of Formula 1 (3rd Edition). T. 2. Chronosports S.A., 2006, s. 626. ISBN 2-84707-123-7.
- ↑ No news is big news!. grandprix.com, 1996-01-01. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
- ↑ Luc Domenjoz (red.): Formula 1 Yearbook 1995. Chronosports Editeur, 1995, s. 36-37. ISBN 2-940125-06-6.
- ↑ Forti FG01-95. statsf1.com. [dostęp 2013-03-16]. (fr.).
- ↑ Tony Dodgins. Brazilian GP: News In Brief. „Autosport”. 138 (13), s. 39, 2009-03-30.
- ↑ a b Bob Constanduros: Formula 1 Review: Forti. W: Alan Henry: AUTOCOURSE 1995-96. Hazleton Publishing Ltd, 1995, s. 71. ISBN 1-874557-36-5.
- ↑ Andrew Benson. Formula 1 News: News In Brief. „Autosport”. 138 (12), s. 7, 1995-03-23.
- ↑ Gran Premio Marlboro de Argentina 1995 - Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
- ↑ Grosser Mobil 1 Preis von Deutschland 1995 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
- ↑ EDS Australian Grand Prix 1995 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
- ↑ EDS Australian Grand Prix 1995 - Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
- ↑ 1995 - All teams. f1.com. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
- ↑ Alan Henry: Formula 1 Review: Forti. W: Alan Henry: AUTOCOURSE 1995-96. Hazleton Publishing Ltd, 1995, s. 92. ISBN 1-874557-36-5.
- ↑ Transurban Australian Grand Prix 1996 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
- ↑ Grosser Preis von Europa 1996 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
- ↑ Forti FG03-96. statsf1.com. [dostęp 2013-03-16]. (fr.).