Content-Length: 109401 | pFad | http://pl.wikipedia.org/wiki/Leszek_Elektorowicz

Leszek Elektorowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Leszek Elektorowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Elektorowicz
Ilustracja
Leszek Elektorowicz (lata 70.)
Imię i nazwisko

Lesław Witeszczak

Data i miejsce urodzenia

29 maja 1924
Lwów

Data i miejsce śmierci

18 września 2019
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

"Zwierciadło w okruchach"; "W lochu Ferrary"; "Wiersze dla Marii"; "Ścieżka do królestwa"

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Nagrody

• Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999)
• Nagroda Miasta Krakowa (2000)

Strona internetowa
Leszek Elektorowicz - Kraków, 13 maja 2011
Leszek Elektorowicz w rozmowie z syryjskim poetą Adonisem - Kraków, 13 maja 2011

Leszek Elektorowicz, właśc. Lesław Witeszczak (ur. 29 maja 1924 we Lwowie, zm. 18 września 2019 w Krakowie[1]) – polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W czasie wojny był karmicielem wszy w Instytucie prof. Weigla we Lwowie. Maturę zdał na tajnych kompletach. Był żołnierzem AK. Ukończył studia z filologii angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował w 1947 roku na łamach „Dziennika Literackiego”, przyjmując pseudonim Leszek Elektorowicz, pochodzący od nazwiska panieńskiego jego matki[2]. W latach 1950–1956 zaprzestał wszelkich publikacji i pracował w Bibliotece Jagiellońskiej, w Polskim Wydawnictwie Muzycznym jako korektor i w 1956/57 roku w I Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie jako nauczyciel języka angielskiego. W latach 1957–1971 był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Życie Literackie”; zwolniony z powodów politycznych. W latach 1972–1977 kierownik literacki teatru „Bagatela”, zwolniony za list protestacyjny przeciw represjom w Radomiu 1976 roku. W latach 1981–1983 współzałożyciel i członek redakcji miesięcznika „Pismo”. W latach 1958–1983 członek Związku Literatów Polskich, od 1980 w Zarządzie Głównym. Członek PEN Clubu, ZAIKS-u, członek założyciel Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w latach 1983–1989 członek Zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej. W 1966/67 roku uczestnik International Writing Program na University of Iowa. Prowadził wykłady na uniwersytetach USA (Berkeley, Austin, Chapel Hill, Durham), a także zajęcia z przekładu literackiego w Studium Literacko-Artystycznym na UJ. Od 2009 członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Był członkiem Kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”[3].

Był autorem tekstów publikowanych m.in. w „Twórczości”, „Znaku”, „Tygodniku Powszechnym”, „Odrze”, „W drodze”, „Tygodniku Solidarność”, „Arce”, „Arcanach” (był stałym współpracownikiem tego pisma). Ogłaszał też teksty w pismach drugiego obiegu: „Zapis”, „Miesięcznik Małopolski”, „Czas Solidarności”. Jego wiersze i opowiadania były zamieszczane w zagranicznych antologiach i czasopismach w przekładach na język angielski, francuski, czeski, niemiecki, hebrajski.

Pochowany 24 września 2019 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Publikacje książkowe

[edytuj | edytuj kod]

Poezje

[edytuj | edytuj kod]
  • 1957: Świat niestworzony (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 1962: Kontury (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 1968: Przedmowy do ciszy (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 1983: Całe kłamstwo świata (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 1994: Jeden znak (Wyd. św. Stanisława, Kraków)
  • 1998: Czasy i chwile (Baran i Suszczyński, Kraków)
  • 2004: Niektóre stronice. Wiersze wybrane (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 2006: Z(a)myślenia (Wyd. Arcana, Kraków)
  • 2012: Wiersze dla Marii (Wyd. Arcana, Kraków)
  • 2013: Juwenilia i senilia (Księgarnia Akademicka, Kraków)
  • 2016: Rąbek królestwa (Wyd. Arcana, Kraków)
  • 2019: Ścieżka do królestwa (Wyd. Arcana, Kraków)

Opowiadania

[edytuj | edytuj kod]
  • 1963: Rejterada (Śląsk, Katowice)
  • 1971: Przechadzki Sylena (Czytelnik, Warszawa)
  • 1977: Przeklęty Teatr (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 1993: Być i nie być (Oficyna Literacka, Kraków)
  • 2001: Nienawiść (Wyd. Arcana, Kraków)
  • 2009: Mieć szczęście (Wyd.Arcana, Kraków)

Powieści

[edytuj | edytuj kod]
  • 1974: Gwiazdy drwiące (Czytelnik, Warszawa)
  • 1980: W lochu Ferrary (Wydawnictwo Literackie, Kraków)

Szkice i eseje

[edytuj | edytuj kod]
  • 1966: Zwierciadło w okruchach (Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa)
  • 1970: Z Londynu do Teksasu i dalej (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 1973: Motywy zachodnie (Wydawnictwo Literackie, Kraków)
  • 1995: Anglosaskie muzy (Arcana, Kraków)

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Opracowania twórczości

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł poeta Leszek Elektorowicz. dzieje.pl. [dostęp 2019-09-19].
  2. Elektorowicz: Niedługo zainstaluję Skype’a
  3. Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2012-10-13].
  4. Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – nominowani. orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-05].
  5. M.P. z 2016 r. poz. 526
  6. Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – nominowani. orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2018-04-11]. (ang.).
  7. Wydawnictwo [online], Instytut Literatury [dostęp 2021-03-06] (pol.).








ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: http://pl.wikipedia.org/wiki/Leszek_Elektorowicz

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy