kłamać

kłamać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkwãmaʨ̑], AS: [ku̯ãmać], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skłamać)

(1.1) świadomie mówić nieprawdę

odmiana:

(1.1) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kłamać
czas teraźniejszy		kłamię	kłamiesz	kłamie	kłamiemy	kłamiecie	kłamią
czas przeszły	m	kłamałem	kłamałeś	kłamał	kłamaliśmy	kłamaliście	kłamali
	ż	kłamałam	kłamałaś	kłamała	kłamałyśmy	kłamałyście	kłamały
	n	kłamałom	kłamałoś	kłamało
tryb rozkazujący		niech kłamię	kłam	niech kłamie	kłammy	kłamcie	niech kłamią
pozostałe formy czas przyszły m będę kłamał, będę kłamać będziesz kłamał, będziesz kłamać będzie kłamał, będzie kłamać będziemy kłamali, będziemy kłamać będziecie kłamali, będziecie kłamać będą kłamali, będą kłamać ż będę kłamała, będę kłamać będziesz kłamała, będziesz kłamać będzie kłamała, będzie kłamać będziemy kłamały, będziemy kłamać będziecie kłamały, będziecie kłamać będą kłamały, będą kłamać n będę kłamało, będę kłamać będziesz kłamało, będziesz kłamać będzie kłamało, będzie kłamać czas zaprzeszły m kłamałem był kłamałeś był kłamał był kłamaliśmy byli kłamaliście byli kłamali byli ż kłamałam była kłamałaś była kłamała była kłamałyśmy były kłamałyście były kłamały były n kłamałom było kłamałoś było kłamało było forma bezosobowa czasu przeszłego kłamano tryb przypuszczający m kłamałbym, byłbym kłamał kłamałbyś, byłbyś kłamał kłamałby, byłby kłamał kłamalibyśmy, bylibyśmy kłamali kłamalibyście, bylibyście kłamali kłamaliby, byliby kłamali ż kłamałabym, byłabym kłamała kłamałabyś, byłabyś kłamała kłamałaby, byłaby kłamała kłamałybyśmy, byłybyśmy kłamały kłamałybyście, byłybyście kłamały kłamałyby, byłyby kłamały n kłamałobym, byłobym kłamało kłamałobyś, byłobyś kłamało kłamałoby, byłoby kłamało imiesłów przymiotnikowy czynny m kłamiący, niekłamiący ż kłamiąca, niekłamiąca kłamiące, niekłamiące n kłamiące, niekłamiące imiesłów przysłówkowy współczesny kłamiąc, nie kłamiąc rzeczownik odczasownikowy kłamanie, niekłamanie

przykłady:

(1.1) Ewa bardzo nie lubi, gdy jej dzieci kłamią.

(1.1) Aleksander kłamał mówiąc, że ukończył studia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) blagować, dawać fałszywe świadectwo, łgać, mówić nieprawdę, okłamywać, sypać piaskiem w oczy; pot. bajerować, bajtlować, bujać, kitować, kręcić, mydlić oczy, odwracać kota ogonem, picować, robić z gęby cholewę, szklić oczy, ściemniać, wstawiać bajer, wstawiać banialuki, prawić duby smalone; eufem. koloryzować, mijać się z prawdą, oszczędnie gospodarować prawdą

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kłamliwość ż, kłamstwo n, kłamstewko n, kłam m, kłamca m, kłamczuch m, kłamczucha ż, kłamczuszek m, kłamczuszka ż, kłamanie n, skłamanie n, okłamywanie n, okłamanie n

czas. skłamać dk., okłamywać ndk., okłamać dk.

przym. kłamliwy, zakłamany, kłamny, kłamliwie

przysł. kłamliwie

związki frazeologiczne:

kłamać jak najęty • kłamać jak z nut • kłamać sobie / kłamać samemu sobie • kłamać przed sobą / kłamać przed sobą samym • kłamać aż się kurzy • diabeł kusić kusi, ale nigdy nie kłamie • przysłowie nie kłamie • dobra krew nie umie kłamać

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) gënjej
• angielski: (1.1) lie
• arabski: (1.1) كذب
• bułgarski: (1.1) лъжа
• chiński standardowy: (1.1) 说谎, 說謊 (shuohuang)
• chorwacki: (1.1) lagati
• czeski: (1.1) lhát
• dolnołużycki: (1.1) łdgaś
• duński: (1.1) lyve
• esperanto: (1.1) mensogi
• fiński: (1.1) valehdella
• francuski: (1.1) mentir
• górnołużycki: (1.1) łžeć
• hebrajski: (1.1) לשקר (le'sha'ker)
• hiszpański: (1.1) mentir
• indonezyjski: (1.1) membohong
• interlingua: (1.1) mentir
• islandzki: (1.1) ljúga
• japoński: (1.1) 嘘を吐く (うそをつく, usowotsuku)
• kataloński: (1.1) mentir
• litewski: (1.1) meluoti
• luksemburski: (1.1) léien
• łaciński: (1.1) fallo
• niderlandzki: (1.1) liegen
• niemiecki: (1.1) lügen
• norweski (bokmål): (1.1) lyve
• nowogrecki: (1.1) λέω ψέματα, ψεύδομαι, ψεματίζω
• ormiański: (1.1) ստել
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) врать, лгать
• rumuński: (1.1) minți
• słowacki: (1.1) klamať
• szwedzki: (1.1) ljuga
• tuvalu: (1.1) kaiele
• ukraiński: (1.1) брехати
• węgierski: (1.1) hazudik
• wilamowski: (1.1) łojgiyn, łaojgyn
• włoski: (1.1) mentire
• wolof: (1.1) fen

źródła: