krzywda

krzywda (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkʃɨvda], AS: [kšyvda], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szkoda, strata, która spotyka kogoś niezasłużenie, niesłusznie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krzywda	krzywdy
dopełniacz	krzywdy	krzywd
celownik	krzywdzie	krzywdom
biernik	krzywdę	krzywdy
narzędnik	krzywdą	krzywdami
miejscownik	krzywdzie	krzywdach
wołacz	krzywdo	krzywdy

przykłady:

(1.1) Ludzie często nie zdają sobie sprawy z tego, że plotkowaniem wyrządzają innym krzywdę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) krzywda ludzka • robić / wyrządzać krzywdę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krzywdziciel m, krzywdzicielka ż, krzywdzenie n, skrzywdzenie n

czas. skrzywdzić dk., krzywdzić ndk., krzywdować ndk.

ims. krzywdzący

związki frazeologiczne:

ci nawet brzydzą się krzywdą, co ją czynią • krzywdą ludzką nikt się nie wzbogaci • dobry płaszcz, ale nie z cudzej krzywdy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) harm, wrong
• arabski: (1.1) حيف, ضرر
• czeski: (1.1) křivda ż
• japoński: (1.1) 不善 (ふぜん, fuzen); daw. 曲事 (くせごと, kusegoto)
• jidysz: (1.1) שלעכטס n (szlechts)
• kataloński: (1.1) mal m
• rosyjski: (1.1) вред m
• turecki: (1.1) zarar, kötülük
• ukraiński: (1.1) кривда ż
• wilamowski: (1.1) unracht n

źródła: