partia

partia (język polski)

członkowie partii (1.1)

partia (1.6) szachów

wymowa:

IPA: [ˈpartʲja], AS: [partʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zob. partia polityczna

(1.2) przest. stronnictwo, ugrupowanie, grupa osób powiązanych ze sobą w jakiś sposób

(1.3) hand. określona ilość czegoś dostarczanego, wysyłanego, itp., zwykle towarów; określona ilość jakiejś produkcji wytworzonej na fabryce, w przedsiębiorstwie

(1.4) muz. fragment utworu przeznaczony do wykonywania przez odpowiednią grupę instrumentów, wykonawców

(1.5) przest. kandydat na męża; kandydatka na żonę

(1.6) szach. karc. w niektórych grach: rozgrywka, mecz

(1.7) pot. hist. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)

(1.8) hist. daw. oddział partyzancki, nieregularny oddział zbrojny; zob. też partia powstańcza w Wikipedii

(1.9) hist. daw. doraźnie zorganizowany oddział jazdy z okresu I Rzeczypospolitej; zob. też partia (wojsko) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-9)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	partia	partie
dopełniacz	partii	partii / przest. partyj
celownik	partii	partiom
biernik	partię	partie
narzędnik	partią	partiami
miejscownik	partii	partiach
wołacz	partio	partie

przykłady:

(1.1) Nigdy nie należałem do żadnej partii.

(1.3) Do sklepu dotarła nowa partia towarów.

(1.4) Bardzo mi się podobała partia tego wysokiego aktora.

(1.5) Proponuję państwu małżeństwo ich córka z moim synem: on jest dla niej świetną partią.

(1.6) Z sześciu partii wygraliśmy tylko jedną.

(1.7) Miał trudności z otrzymaniem talonu na malucha, chociaż należał do partii.

(1.8) Partie powstańcze w 1863 roku były znacznie gorzej uzbrojone i wyszkolone, niż regularne wojska rosyjskie.

(1.9) Dowódcą partii sformowanej z kilku chorągwi był regimentarz mianowany przez hetmana.

składnia:

kolokacje:

(1.1) partia komunistyczna / socjalistyczna / centrowa / narodowa / liberalna / konserwatywna / lewicowa / prawicowa /… • należeć do partii • wstępować do partii • występować z partii • głosować na partię

(1.5) świetna / zła partia • znaleźć komuś świetną / złą partię

(1.6) partia szachów / warcabów / brydża /… • rozgrywać / wygrać / przegrać / zremisować partię • partia angielska / hiszpańska / włoska / szkocka / katalońska / wiedeńska • partia błyskawiczna / korespondencyjna / na ślepo / konsultacyjna

synonimy:

(1.1) ugrupowanie, stronnictwo

(1.2) grupa

(1.3) seria

(1.4) rola

(1.8) oddział

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. partyjniak m, partyjniactwo n, partyzant m, partyzantka ż

zdrobn. partyjka

przym. partyjny, bezpartyjny, wewnątrzpartyjny, partyjniacki, partyzancki

czas. upartyjnić

związki frazeologiczne:

partia kanapowa

etymologia:

(1.1) franc. partie (część prawnie wydzielona)

uwagi:

(1.7) w czasach PRL słowo używane domyślnie w stosunku do PZPR ze względu na system monopartyjny; obecnie znaczenie to wyszło z użycia

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) party
• arabski: (1.1) حزب m
• baskijski: (1.1) alderdi; (1.3) sorta; (1.6) partida
• bułgarski: (1.1) партия ż; (1.4) партия ż; (1.6) партия ż
• chorwacki: (1.1) stranka ż
• duński: (1.1) parti n; (1.3) parti n; (1.4) parti n; (1.5) parti n; (1.6) parti n
• esperanto: (1.1) partio; (1.2) partio; (1.4) partio; (1.5) partio; (1.6) partio
• francuski: (1.1) parti m; (1.2) parti m; (1.4) partie ż; (1.5) parti m; (1.6) partie ż
• hiszpański: (1.1) partido m; (1.2) partido m; (1.3) partida ż; (1.4) parte ż, papel m; (1.5) partido m; (1.6) partido m
• jidysz: (1.1) פּאַרטיי ż (partej); (1.2) פּאַרטיע ż (partje)
• kataloński: (1.1) partit m; (1.6) partit m
• litewski: (1.1) partija ż; (1.6) partija ż
• niemiecki: (1.1) Partei ż; (1.2) Gruppe ż, kleine Schar; (1.3) Partie ż; (1.4) Partie ż; (1.5) Partie ż, Heirat ż; (1.6) Partie ż; (1.8) Partisanengruppe ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) партия ż; (1.2) партия ż; (1.3) партия ż; (1.4) партия ż; (1.5) партия ż; (1.6) партия ż; (1.7) партия ż
• szwedzki: (1.1) parti n
• turecki: (1.1) parti
• ukraiński: (1.1) партія ż; (1.2) партія ż; (1.3) партія ż; (1.4) партія ż; (1.6) партія ż
• wilamowski: (1.1) partaei ż; (1.3) partaei ż; (1.4) partaei ż; (1.5) partaei ż; (1.6) partaei ż

źródła:

partia (esperanto)

morfologia:

parti•a

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) partyjny (dotyczący partii politycznej)

(1.2) stronniczy

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	partia	partiaj
akuzativo	partian	partiajn

przykłady:

(1.1) Li partoprenis en partia kunveno → On uczestniczył w spotkaniu partyjnym.

(1.2) Tio estis partia juĝo. → To był stronniczy wyrok.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) tendenca, partieca

antonimy:

(1.1) senpartia

(1.2) neŭtrala, senpartia

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. partio

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

partia (slovio)

partia (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

партиа

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. partia

odmiana:

(1.1) lp partia; lm partias

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: