| dbo:abstract
|
- Cary Grant (January 18, 1904 – November 29, 1986) was an American actor, known as one of classic Hollywood's definitive leading men. He was known for his transatlantic accent, debonair demeanor, light-hearted approach to acting, and sense of comic timing. Grant acted in at least 76 films between 1932 and 1966. In 1999, the American Film Institute named Grant the second-greatest male star of Golden Age Hollywood cinema (after Humphrey Bogart). Grant first began acting in Broadway plays in the 1920s, going by his birth name Archie Leach. He made his film debut with a minor role in This Is the Night (1932). Beginning in the 1930s, Grant appeared in over 20 radio programs, usually Lux Radio Theatre. In 1940, Grant appeared opposite Rosalind Russell in His Girl Friday. Grant was nominated twice for the Academy Award for Best Actor in Penny Serenade (1941) and None but the Lonely Heart (1944). He portrayed composer and songwriter Cole Porter in Night and Day (1946). In 1955, he acted alongside Grace Kelly in the Alfred Hitchcock-directed To Catch a Thief. He appeared in Houseboat (1958) with Sophia Loren. That year he also appeared in Indiscreet with Ingrid Bergman, for which he was nominated for a Golden Globe Award for Best Actor. In 1959, Grant starred alongside Eva Marie Saint in the Alfred Hitchcock-directed North by Northwest. His next role was alongside Doris Day in That Touch of Mink (1962). His performance opposite Audrey Hepburn in Charade (1963) garnered him a nomination for the BAFTA Award for Best Actor in a Leading Role. Grant's final film was Walk, Don't Run (1966), retiring to raise his newborn daughter. He died twenty years later in 1986. (en)
- Cary Grant (1904–1986) w trakcie swojej kariery występował w filmach, radiu i na scenie. Pojawił się w 72 produkcjach fabularnych. Dwukrotnie wyróżniany był nominacją do nagrody Akademii Filmowej i pięciokrotnie do Złotego Globu. Uznawany przez historyków i krytyków za jednego z najwybitniejszych aktorów okresu „Złotej Ery Hollywood” oraz w historii amerykańskiego kina. Mając 6,5 roku, Grant dołączył do trupy „The Penders” lub „Bob Pender Stage Troupe”. Został szczudlarzem i wziął udział w tournée zespołu. Na początku lat 20. XX wieku, w trakcie trasy Pendera po Stanach Zjednoczonych, Grant postanowił osiąść tam na stałe. Debiutował w 1920 w musicalu , wystawianym w . Dwanaście lat później po raz pierwszy pojawił się na dużym ekranie, występując u boku Lili Damity i Thelmy Todd w komedii (reż. ). W latach 30. wykreował wizerunek bogatego i przystojnego playboya m.in. w melodramacie Blond Venus (reż. Josef von Sternberg) z Marlene Dietrich, (reż. Dorothy Arzner) u boku Fredrica Marcha i Sylvii Sidney, (reż. ) wraz z Charlesem Laughtonem, Garym Cooperem i Tallulah Bankhead oraz z Nancy Carroll i Randolphem Scottem. W drugiej połowie lat 30. był jednym z wiodących aktorów gatunku screwball comedy, za sprawą występów m.in. w Nagiej prawdzie (1937, reż. Leo McCarey) i Drapieżnym maleństwie (1938, reż. Howard Hawks) z Katharine Hepburn. Na początku lat 40. Grant, dzięki współpracy z Alfredem Hitchcockiem, wystąpił w takich filmach jak Podejrzenie (1941) i Osławiona (1946). Do innych ważnych produkcji aktora z tego okresu należą m.in.: screwball comedy Dziewczyna Piętaszek (1940, reż. Howard Hawks), komedia romantyczna Filadelfijska opowieść (1940, reż. George Cukor) z Hepburn i Jamesem Stewartem oraz melodramat Ich dziecko (1941, reż. George Stevens). W latach 50. i 60. zagrał w takich produkcjach, jak Małpia kuracja (1952, reż. Howard Hawks) wraz z Marilyn Monroe, Złodziej w hotelu (1955, reż. Alfred Hitchcock) u boku Grace Kelly, Północ, północny zachód (1959, reż. Alfred Hitchcock) z Evą Marie Saint i Szarada (reż. Stanley Donen) razem z Audrey Hepburn. W 1966, po narodzinach córki , wycofał się z przemysłu filmowego na rzecz działalności biznesowej. W latach 1944, 1948–1949 i 1959–1966 notowany był w pierwszej dziesiątce najbardziej dochodowych aktorów. Dwanaście filmów z jego udziałem było zestawianych w pierwszej dziesiątce podsumowań roku w amerykańskim box offisie. Dwadzieścia osiem produkcji, w których Grant wziął udział, nominowanych było przynajmniej do jednego Oscara, a osiem z nich zdobyło co najmniej jedną statuetkę w każdej kategorii. Trzydzieści dziewięć filmów z udziałem aktora, po uwzględnieniu inflacji, przekroczyło sumę stu milionów dolarów dochodu z biletów na rynku krajowym. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Cary Grant (January 18, 1904 – November 29, 1986) was an American actor, known as one of classic Hollywood's definitive leading men. He was known for his transatlantic accent, debonair demeanor, light-hearted approach to acting, and sense of comic timing. Grant acted in at least 76 films between 1932 and 1966. In 1999, the American Film Institute named Grant the second-greatest male star of Golden Age Hollywood cinema (after Humphrey Bogart). (en)
- Cary Grant (1904–1986) w trakcie swojej kariery występował w filmach, radiu i na scenie. Pojawił się w 72 produkcjach fabularnych. Dwukrotnie wyróżniany był nominacją do nagrody Akademii Filmowej i pięciokrotnie do Złotego Globu. Uznawany przez historyków i krytyków za jednego z najwybitniejszych aktorów okresu „Złotej Ery Hollywood” oraz w historii amerykańskiego kina. (pl)
|
