Г
| Літара кірыліцы Г | |
| Гг | |
| Выява  | |
| ◄ А Ә Б В Г Ґ Д Ђ Ѓ ► | |
| Беларускі альфабэт: | |
|---|---|
| ◄ Я А Б В Г Ґ Д Дж Дз ► | |
| У лацінцы | H · h |
| Зьвесткі | |
| Тып | асноўная кірыліца, альфабэтны; |
| Гук | [ɣ], [ɡ], [k], [v], [ɦ] |
| Назва ў Юнікодзе | cyrillic capital letter ghe
cyrillic small letter ghe |
| Юнікод | Г: U+0413 г: U+0433 |
| HTML | Г: Г, Г г: г, г |
| UTF-16 | Г: 0x413 г: 0x433 |
| URL-код | Г: %D0%93 г: %D0%B3 |
| усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога | |
Г, г (гэ, таксама ґэ; курсіў: Г г) — чацьвертая літара беларускага альфабэту. Паходзіць з кірылічнай Г («глаголь»), утворанай відазьмяненьнем грэцкай літары Γ, γ («гама»). У старабеларускім пісьме абазначала гукі [г] і [г’] і інш. Мела таксама лікавае значэньне «тры». У сучаснай беларускай мове абазначае й «беларускія» заднеязычныя [г] і [г’] («[г]алава», «пра[г]ін»), і выбуховыя [ґ] і [ґ’] («[ґ]узік», «[Ґ]ібраальтар») гукі.
Яны рэалізуюцца па-рознаму ў залежнасьці ад якасьці суседніх гукаў альбо пазыцыі ў слове (канцавой ці неканцавой).
Характарыстыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| Г / г, кап.: г лац.: H / h · бел. араб.: هْ | |
|---|---|
| Назва | па-беларуску: гэ |
| Пазыцыя | 4 (у беларускім альфабэце) |
| Гук | зычны[2] |
| МФА | [ɣ][3] |
| Прыклад | Гомель |
Лічбавае значэньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Г мае значэньне лічбы — 3.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ J. H. Lemantar dla škołaŭ i chatniaha navučańnia = Лемантар для школаў і хатняга навучаньня. — Нью-Ёрк / Менск: Zaranka, 1964 / 2012. — С. 43, 67. — 97 с.
- ^ Б. Тарашкевіч. Беларуская граматыка для школ. Вільня: Беларуская друкарня ім. Фр. Скарыны, 1929. — Выданне пятае, пераробленае і пашыранае. — Мн.: «Народная асвета», 1991 [факсімільн.].
- ^ Канвэртар МФА. // Г. Baltoslav.eu. Праверана 10 сьнежня 2023 г.
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |