Пеон
| двухскладовыя | |
|---|---|
| ˘ ˘ | пірыхій |
| ˘ ¯ | ямб |
| ¯ ˘ | харэй, трахей |
| ¯ ¯ | спандэй |
| трохскладовыя | |
| ˘ ˘ ˘ | трыбрахій |
| ¯ ˘ ˘ | дактыль |
| ˘ ¯ ˘ | амфібрахій |
| ˘ ˘ ¯ | анапест |
| ˘ ¯ ¯ | бакхій |
| ¯ ¯ ˘ | антыбакхій |
| ¯ ˘ ¯ | амфімакр, крэтык |
| ¯ ¯ ¯ | молас |
| чатырохскладовыя | |
| ¯ ˘ ˘ ¯ | харыямб |
| ¯ ˘ ˘ ˘ | пеон |
Пео́н, таксама пеа́н (стар.-грэч.: παιών paiṓn, παιάν paián, лац.: paeon, paean)[1] — чатырохскладовая стапа, якая складаецца з аднаго доўгага і трох кароткіх (у метрычным вершаскладанні) або аднаго націскнога і трох ненаціскных (у сілаба-танічным вершаскладанні) складоў. Націск (доўгі склад) у пеоне можа стаяць на першым, другім, трэцім або чацвёртым месцах. У сілаба-тоніцы чыстыя пеоны сустракаюцца вельмі рэдка, звычайна яны ўзнікаюць у радках пірыхіізаваных двухскладовых памераў.
Зноскі
- ↑ Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн.. — Мінск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2 000 экз. — ISBN 985-08-0598-6.
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-11-0197-4.