aansnellen

Dutch

Alternative forms

• aensnellen (obsolete)

Etymology

Compound of aan +‎ snellen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌsnɛ.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧snel‧len

Verb

aansnellen

1. (intransitive) to rush near

Conjugation

Conjugation of aansnellen (weak, separable)
infinitive	aansnelen
past singular	snelde aan
past participle	aangesneld
infinitive	aansnelen
gerund	aansnelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	snel aan	snelde aan	aansnel	aansnelde
2nd person sing. (jij)	snelt aan, snel aan2	snelde aan	aansnelt	aansnelde
2nd person sing. (u)	snelt aan	snelde aan	aansnelt	aansnelde
2nd person sing. (gij)	snelt aan	snelde aan	aansnelt	aansnelde
3rd person singular	snelt aan	snelde aan	aansnelt	aansnelde
plural	snelen aan	snelden aan	aansnelen	aansnelden
subjunctive sing.1	snele aan	snelde aan	aansnele	aansnelde
subjunctive plur.1	snelen aan	snelden aan	aansnelen	aansnelden
imperative sing.	snel aan
imperative plur.1	snelt aan
participles	aansnelend	aangesneld
1) Archaic. 2) In case of inversion.