Uréter

Os uréteres (4) van desde a pelve renal (3) á vexiga urinaria (5).

Sección do uréter.

Uréteres e outros vasos.

En anatomía humana, os uréteres son os tubos que conducen a urina desde os riles á vexiga urinaria. Teñen moitas fibras de músculo liso, e unha lonxitude no adulto duns 30 cm e ~3–4 mm de diámetro.

Nos humanos os uréteres nacen na pelve renal na zona medial de cada ril e descenden cara á vexiga apoiándose no músculo psoas maior. A primeira porción é abdominal e cando chega preto da bifurcación das arterias ilíacas, que cruza pola parte anterior, pasa á rexión da pelve menor. Os uréteres discorren posteroinferiormente polas paredes laterais da pelve e cúrvanse cara a adiante para entrar moi oblicuamente na vexiga pola súa parte posterior, na unión vesicouretérica, seguindo a parede da vexiga durante uns 2 cm. O fluído retrógrado da urina impídese pola existencia dunhas válvulas chamadas válvulas ureterovesicais. A luz do uréter non é uniforme; é máis estreita preto da pelve renal, na zona onde cruza as arterias ilíacas e na entrada da vexiga, zonas onde se poden aloxar cálculos renais.

Nas mulleres, os uréteres pasan a través do mesometrio (mesenterio do útero formado polo ligamento uterino) e baixo as arterias uterinas no seu camiño á vexiga urinaria.

Os uréteres tamén se encontran noutras especies de animais amniotas, pero nos anfibios e peixes hai outros condutos que desenvolven o mesmo labor.

Histoloxía

Teñen un diámetro duns 3 mm e unha luz con forma xeralmente estrelada, xa que a súa mucosa ten moitos pregamentos, pero que se pode agrandar para deixar pasar a urina.

Da luz ao exterior a parede do uréter pode dividirse nas seguintes capas principais:

• Mucosa constituída por un urotelio (epitelio de transición) con 4 ou 5 capas de células, máis grandes canto máis próximas á luz, cunha lámina basal, densa e elástica, que permite que o uréter sexa impermeable, e un tecido conectivo rico en fibras elásticas.
• Capa muscular formada por fibras musculares lisas agrupadas en feixes separados e anastomosados circulares e lonxitudinais.
• Adventicia, que forma unha vaíña fibrosa envolvente con moitos vasos sanguíneos e anastomoses.

Enfermidades

O cáncer ureteral é un tumor propio destes condutos.

Os cálculos renais poden desprazarse desde os riles e aloxarse nos uréteres, bloqueando o fluxo de urina, o que causa un forte cólico nefrítico con dor aguda abdominal (nas costas, partes laterais e inferior do abdome). O ril afectado pode despois desenvolver hidronefrose, e inchar debido ao bloqueo do fluxo de urina. Hai tres zonas do uréter onde xeralmente quedan aloxados os cálculos renais:

• A unión uretérica na pelve renal (onde o uréter se une á pelve renal).
• A zona onde o uréter pasa sobre as arterias ilíacas para entrar na pelve.
• A zona onde o uréter se une á vexiga (unión vesicouretérica).

O uréter pode lesionarse ás veces durante unha histerectomía (extracción do útero), preto do ligamento suspensorio do ovario ou na zona onde o uréter pasa por detrás da arteria uterina.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• SUNYAnatomyLabs|40|06|01|11Arquivado 12 de outubro de 2012 en Wayback Machine. - "Parede abdominal posterior: Estrutura interna do ril"
• SUNYAnatomyFigs|43|08|02Arquivado 12 de outubro de 2012 en Wayback Machine. - "Relacións entre o uréter e a arteria uterina."
• SUNYAnatomyFigs|44|02|01Arquivado 12 de outubro de 2012 en Wayback Machine. - "Sección saxital da pelve masculina."
• SUNYAnatomyImage|8|9|23Arquivado 12 de outubro de 2012 en Wayback Machine.
• SUNYAnatomyImage|8|9|45Arquivado 12 de outubro de 2012 en Wayback Machine.
• Imaxe dun uréter ampliado 20x
• KansasHistology|urinary|renal15Arquivado 12 de decembro de 2012 en Wayback Machine. - "Uréter"

Outras imaxes

• 
  Uréteres vistos desde atrás
• 
  Uréteres
• 
  Vista microscópica dun uréter de can
• 
  Uréter esquerdo
• 
  Uréteres e vasos ilíacos
• 
  Uréter dereito
• 
  Uréter
• 
  Uréter
• 
  Uréter
• 
  Uréter
• 
  Uréter
• 
  Uréter
• 
  Uréter