ferm

Occitan

Etimologia

Del latin firmus « solide, fèrm ».

Prononciacion

/'feɾm/, /'feɾm/ França (Bearn) : escotar « ferm » Fichièr:LL-Q14185 (oci)-Davidgrosclaude-ferm.wav

Sillabas

ferm

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	ferm	ferms
	['feɾm]	['feɾms]
Femenin	ferma	fermas
	['feɾmo̞]	['feɾmo̞s]

ferm

1. Que ten de consisténcia, de duretat.
   • Un terren ferm.
   • Un peisson de carn ferma.
2. Que ten bon, qu'es plan fixat.
   • Aquel postam es ferm.
3. (figurat) Que las proprietats son establas.
   • Donar de règlas fermas.
4. Que se ten sens trantalhar.
   • Èsser ferm sus sos pés, a caval.
5. Vigorós, fòrt, en bona santat
   • Téner una constitucion ferma.
6. (figurat) Que ten de soliditat morala, que se daissa pas cambiar o desviar ; constant, invariable, imbrandable.
7. (en particular) Que ne daissa pas abatre per l’adversitat, espaurir pel perilh.
   • Una arma ferma.
8. Que mòstra de fermetat, qu'es segur.
   • Aquel ton ferm e decidit desconcertèt l’adversari.

Variantas

• fèrme
• fèrm
• ferme

Sinonims

Que ten de consisténcia, de duretat

dur

solid / solide

Que ten bon

estable, segur

Antonims

Que ten de consisténcia, de duretat

mòl / mòu

Que ten bon

instable, precari, brandant, trantalhant

Traduccions

alemand: hart (de), fest (de) anglés: firm (en), hard (en), solid (en) basc: irmoa (eu) catalan: ferm (ca)

espanhòl: firme (es), resistente (es), sólido (es) francés: ferme (fr), solide (fr) italian: fermo (it) portugués: firmo (pt), consistente (pt), constante (pt), firme (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
fèrm	fèrms
['fɛɾm]	['fɛɾms]

fdrm masculin

1. terren ferm que ten bon coma lo ròc.
   • Camibnar sul ferm.
   • Bastir sul ferm.

Variantas

• fèrme
• fèrm
• ferme

Advèrbi

ferm

1. D’un biais frrm, fèrmament, fòrtament.

Variantas

• fèrme
• fèrm
• ferme

Sinonims

• aicisèm
• bravament
• fòrça