Albrecht Kossel
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 września 1853 |
| Data i miejsce śmierci |
5 lipca 1927 |
| Pełne imię i nazwisko |
Ludwig Karl Martin Leonhard Albrecht Kossel |
| profesor | |
| Specjalność: biochemia, fizjologia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| |
| Nagrody | |
Ludwig Karl Martin Leonhard Albrecht Kossel (ur. 16 września 1853 w Rostocku, zm. 5 lipca 1927 w Heidelbergu) – niemiecki biochemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1910 roku[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Na studiach medycznych odkrył pasję do chemii fizjologicznej, która dopiero zaczynała się rozwijać w sferze naukowej. W roku 1877 uzyskał stopień doktora nauk medycznych na Uniwersytecie w Rostocku[1].
W latach 1877–1881 był asystentem Felixa Hoppe-Seylera na Uniwersytecie Strasburskim[1], gdzie uzyskał stopień doktora habilitowanego z dziedziny chemii fizjologicznej i higieny. W 1883 został kierownikiem wydziału chemicznego instytutu fizjologicznego Uniwersytetu Berlińskiego. W latach 1895–1923 był profesorem Uniwersytetu w Marburgu i od 1901 w Heidelbergu[1][2]. W roku 1907 otrzymał tytuł tajnego radcy.
Zajmował się badaniami substancji białkowych, zwłaszcza aminokwasów i kwasów nukleinowych[2]. Kossel był jednym z pionierów rozwoju wiedzy dotyczącej kwasów nukleinowych[1]. Odkrył, że kwasy składają się z 5 zasad azotowych, czyli organicznych związków heterocyklicznych. Co więcej udało mu się wyizolować 3 z nich – adeninę, tyminę i cytozynę.
12 stycznia 1885 roku Kossel ogłosił Berlińskiemu Towarzystwu Chemicznemu, że udało mu się wyizolować z trzustki bydlęcej poddawanej obróbce w fabryce chemicznej zasadę azotową o wzorze empirycznym C5H5N5. Izolat ten nazwał adeniną, od greckiego słowa „aden” oznaczającego gruczoł. Nieco później odkrył również, że jest to produkt rozkładu jądra drożdży.
W listopadzie 1893 roku Kossel zaraportował, że wraz z Albertem Neumannem udało mu się z grasicy cielęcia wyestrahować kwas nukleinowy. Następnie potraktował go kwasem siarkowym. Produkt reakcji nazwali tyminą. W roku 1896 zbadał również białka w plemnikach, będąc pierwszym, który wyizolował histydynę[1][2].
Za prace nad białkami, szczególnie nukleinami, otrzymał w 1910 Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był synem kupca, armatora, dyrektora banku i pruskiego konsula Karla Albrechta Kossela i Klary (panieńskie: Jeppe). Jego żoną była Luise (panieńskie Holtzmann), córka Adolfa Holtzmanna, niemieckiego germanisty i indologa. Miał dwoje dzieci – córkę Gertrudę oraz syna – Walthera, fizyka, który odkrył specyficzną interferencję zjawisk z promieni rentgenowskich na kryształach.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Kossel, Albrecht, [w:] A Dictionary of Scientists, Oxford University Press, 2003, ISBN 978-0-19-172683-5 [dostęp 2022-05-14] (ang.).
- ↑ a b c d Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger, Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1969, s. 222 (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
- The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1910 Albrecht Kossel. nobelprize.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)].
