Przejdź do zawartości

Baron Corbin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baron Corbin
Ilustracja
Corbin w marcu 2016
Imię i nazwisko

Thomas Pestock

Data i miejsce urodzenia

13 września 1984
Lenexa, Kansas, Stany Zjednoczone

Współmałżonek

Rochelle Roman

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Baron Corbin

Wzrost

2,03 m[1]

Masa ciała

125 kg[1]

Zapowiadany z

Kansas City[1]

Trenerzy

WWE Performance Center

Debiut

18 października 2012

Thomas Pestock[2][3] (ur. 13 września 1984 w Lenexa w stanie Kansas) – amerykański wrestler, emerytowany bokser i gracz futbolu amerykańskiego. Najbardziej znany jest ze swojej kariery w WWE, gdzie występował pod pseudonimami ringowymi Baron Corbin, King Corbin i Happy Corbin.

Pestock grał dla zespołów NFL Indianapolis Colts i Arizona Cardinals na pozycji liniowego. Jest trzykrotnym zwycięzcą turnieju Golden Gloves. Wygrał trzeci coroczny André the Giant Memorial Battle Royal na WrestleManii 32. W 2017 zdobył walizkę Money in the Bank.

Kariera futbolisty

[edytuj | edytuj kod]

College

[edytuj | edytuj kod]

Pestock uczęszczał do Northwest Missouri State University, należącego do II dywizji NCAA. W latach 2005–2008 grał na pozycji lewego guarda w linii ataku uniwersyteckiej drużyny futbolu amerykańskiego – Bearcats[4][5][6][7]. W 2007 Pestock otrzymał wyróżnienie Mid-America Intercollegiate Athletics Association, a w 2008 dostał się do pierwszego składu drużyny reprezentującej tę konferencję[8].

Indianapolis Colts

[edytuj | edytuj kod]

Pestock nie został wybrany przez żadną drużynę podczas draftu NFL w 2009, lecz już 27 kwietnia podpisał kontrakt z drużyną Indianapolis Colts[9]. 13 sierpnia został zwolniony, lecz sześć dni później ponownie dołączył do składu drużyny. 5 września zakończył współpracę z Colts[10][11].

Arizona Cardinals

[edytuj | edytuj kod]

Pestock podpisał kontrakt przyszłościowy z Arizona Cardinals 18 stycznia 2010. Podczas treningów brał udział w licznych bójkach[12][13]. 3 września został zwolniony[14], lecz trzy dni później dołączył do składu rozwojowego drużyny. 2 września 2011 został ponownie zwolniony[11].

Kariera bokserska

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 Pestock stał się dwukrotnym regionalnym mistrzem Kansas-Missouri Golden Gloves[15]. Pestock wziął udział w krajowym turnieju 2008 Golden Gloves Tournament of Champions; pokonał Chaena Chessa, lecz przegrał walkę z Andrae Cathronem[16].

Kariera wrestlera

[edytuj | edytuj kod]

WWE

[edytuj | edytuj kod]

NXT (2012–2016)

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2012 Pestock podpisał kontrakt z federacją wrestlingu WWE. Został przypisany do rozwojowego brandu NXT[17] i przyjął pseudonim ringowy Baron Corbin. W ringu zadebiutował 18 października 2012, przegrywając walkę z Dantem Dashem podczas house showu NXT[18]. W programie telewizyjnym NXT po raz pierwszy pojawił się 8 maja 2013, przegrał wówczas walkę z Damienem Sandowem[19]. 29 maja Corbin wziął udział Battle Royalu wyłaniającym pretendenta do NXT Championship; został wyeliminowany przez Masona Ryana[20]. Przez następny rok występował jako jobber; jego ostatnią walką przed re-debiutem był przegrany Battle Royal podczas NXT z 8 maja 2014[21].

Corbin w marcu 2015 podczas „weekendu WrestleManii 31”.

Po dłuższej nieobecności Corbin powrócił z odmienionym wizerunkiem na gali NXT TakeOver: Fatal 4-Way i pokonał CJ'a Parkera[22]. Wygrał też walkę rewanżową podczas następnego odcinka NXT[23]. Przez resztę roku Corbin pokonywał rywali w szybkich pojedynkach (tzw. squashach)[24]. Rozpoczął krótką rywalizację z Bullem Dempseyem; zawodnicy zaczęli konkurować o to, który z nich szybciej kończy swoje walki[25]. Na gali NXT TakeOver: R Evolution doszło do konfrontacji twarzą w twarz między rywalami[26]. 14 stycznia 2015 zawodnicy w końcu zmierzyli się ze sobą w starciu singlowym; z pojedynku zwycięsko wyszedł Corbin[27]. Wkrótce Corbin wziął udział w turnieju o miano pretendenckie do NXT Championship. Został wyeliminowany po przegranym półfinale przeciwko Adrianowi Neville’owi[28]. Na gali NXT TakeOver: Rival Corbin pokonał Dempseya w kończącym rywalizację No Disqualification matchu[29]. Podczas WrestleMania Axxess tuż przez WrestleManią 31 wziął udział w turnieju kwalifikującym do André the Giant Memorial Battle Royalu, lecz odpadł już w pierwszej rundzie po przegranej z Finnem Bálorem[30].

6 maja Rhyno wyzwał Corbina do walki na gali NXT TakeOver: Unstoppable[31]. W następnym tygodniu Corbin pokonał Solomona Crowe’a i wedle scenariusza zaczął powoli przechodzić heel turn, zmieniając wizerunek na zarozumiałego i samolubnego wrestlera. Po walce doszło do konfrontacji i bójki między Corbinem a Rhyno[32]. Na TakeOver: Unstoppable Corbin pokonał Rhyno[33], po czym rozpoczął rywalizację z Samoa Joem. 12 sierpnia na NXT Joe wyzwał Corbina do walki, co doprowadziło do krótkiej bójki między wrestlerami[34]. Następnego tygodnia Corbin zaatakował Joego po jego walce, czego skutkiem było ogłoszenie walki między rywalami na NXT TakeOver: Brooklyn[35]. Pojedynek na gali wygrał Joe – Corbin stracił przytomność po tym, jak przeciwnik założył na nim dźwignię Coquina Clutch[36].

Wkrótce Corbin połączył siły z byłym rywalem Rhino i wraz z nim wziął udział w drużynowym turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic. 2 września, na odcinku NXT, duo pokonało The Ascension[37], awansując do drugiej rundy turnieju, w której pokonali Johnny'ego Gargano i Tommaso Ciampę[38]. Na gali NXT TakeOverː Respect Corbin i Rhyno pokonali Chada Gable i Jasona Jordana dostając się do walki finałowej turnieju, w której ostatecznie polegli Finnowi Bálorowi i Samoa Joemu[39]. Po gali odbył się Battle Royal o miano pretendenta do NXT Championship; Apollo Crews wygrał walkę, eliminując Corbina jako ostatniego[40]. Corbin zaatakował Crewsa podczas jego walki o tytuł, pozbywając go szansy na zdobycie NXT Championship[41]. Doprowadziło to do walki między rywalami na gali NXT TakeOver: London, z której zwycięsko wyszedł Corbin[42].

27 stycznia 2016 Corbin wziął udział w Triple Threat matchu przeciwko Samiemu Zaynowi i Samoa Joemu o prawo do walki o NXT Championship; walka zakończyła się bez rezultatu, gdy Corbin poddał się po założeniu na nim dźwigni przez obydwu Zayna i Joego[43]. Generalny Menedżer NXT William Regal pozbawił Corbina kolejnej szansy zdobycia miana pretendenckiego. W ramach zemsty Corbin zaatakował debiutującego Austina Ariesa[44]. Na gali NXT TakeOverː Dallas przegrał pojedynek z Ariesem[45]. 13 kwietnia Corbin pokonał Tuckera Knighta[46]; była to jego ostatnia walka dla NXT.

SmackDown (2016)

[edytuj | edytuj kod]
Corbin z trofeum André the Giant Memorial Trophy

3 kwietnia 2016, podczas WrestleManii 32, Corbin zadebiutował w głównym rosterze WWE jako niezapowiedziany wcześniej uczestnik André the Giant Memorial Battle Royalu; wygrał starcie eliminując Kane’a jako ostatniego i zdobył trofeum „André the Giant Memorial Trophy”[47]. Następnej nocy na Raw zawalczył z Dolphem Zigglerem. Ich walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem pozaringowym[48]. Rywale zmierzyli się po raz kolejny, podczas pre-showu gali Payback, skąd zwycięsko wyszedł Ziggler[49]. Podczas kolejnego Raw Ziggler wyeliminował Corbina z Battle Royalu o miano pretendenckie do United States Championship, lecz chwilę później stał się ofiarą ataku ze strony wroga[50]. 9 maja Corbin pokonał Zigglera w starciu singlowym[51], a na gali Extreme Rules zwyciężył w No Disqualification matchu przeciwko rywalowi[52]. 30 maja spotkali się w ringu po raz kolejny; Corbin wygrał pojedynek poprzez dyskwalifikację, kiedy Ziggler dopuścił się ciosu poniżej pasa. Ich ostateczne[53], kończące rywalizację starcie odbyło się podczas gali Money in the Bank; z pojedynku zwycięsko wyszedł Corbin[54].

19 lipca 2016, w wyniku WWE Draftu, Corbin został przeniesiony do brandu SmackDown[55]. 2 sierpnia, podczas odcinka tygodniówki SmackDown, Corbin wziął udział w trzyosobowej walce z Apollem Crewsem i Kalisto o miano pretendenta do WWE Intercontinental Championship; Crews wygrał starcie dokonując przypięcia na Corbinie[56]. Wściekły Corbin obwinił Kalisto o swoją przegraną i kilkukrotnie dopuścił się ataku na nim, ostatecznie kontuzjując go[57]. Na gali Backlash pokonał Crewsa w walce singlowej[58]. We wrześniu Corbin rozpoczął krótką rywalizację z Jackiem Swaggerem. Swagger pokonał Corbina, gdy ten próbował wydostać się z dźwigni, a sędzia omylnie uznał to za poddanie się[59]. Corbin i Swagger zmierzyli się jeszcze raz, na gali No Mercy, skąd zwycięsko wyszedł Corbin[60]. 1 listopada Corbin został wybrany na jednego z członków drużyny reprezentującej SmackDown w starciu międzybrandowym na gali Survivor Series, lecz tydzień później doznał kontuzji w wyniku ataku ze strony powracającego Kalisto[61]. Corbin nie pozostał dłużny rywalowi i zaatakował Kalisto w trakcie jego walki o WWE Cruiserweight Championship, tym samym pozbawiając go szansy na zdobycie mistrzostwa[62]. Na grudniowej gali TLC Corbin pokonał Kalisto, kończąc rywalizację[63].

20 grudnia 2016 skonfrontował się z nowym pretendentem do WWE Championship AJ Stylesa – Dolphem Zigglerem. Zawalczyli ze sobą w pojedynku, którego stawką było miano pretendenckie Zigglera; walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem pozaringowym, wskutek czego Komisarz SmackDown Daniel Bryan ogłosił starcie między Zigglerem, Corbinem i Stylesem o tytuł[64]. Te odbyło się tydzień później, a zwycięsko wyszedł z niego posiadacz mistrzostwa[65].

10 stycznia 2017 Corbin przegrał pojedynek z Johnem Ceną[66]; była to jego pierwsza przegrana od maja 2016. Podczas gali Royal Rumble wziął udział w Royal Rumble matchu, dołączył do walki z numerem 13. i wyeliminował Brauna Strowmana, lecz po 32 minutach spędzonych w ringu sam został wyeliminowany przez The Undertakera[67]. Na gali Elimination Chamber był jednym z uczestników Elimination Chamber matchu i odpadł z walki jako pierwszy. Tuż po tym zaatakował Intercontinental Championa Deana Ambrose’a, doprowadzając do jego eliminacji[68]. Rozpoczęło to rywalizację między zawodnikami, której punktem kulminacyjnym było ich starcie podczas pre-showu WrestleManii 33; z walki zwycięsko wyszedł Ambrose[69], lecz Corbin pokonał go w rewanżowym Street Fightcie podczas następnego odcinka SmackDown[70]. Rywalizacja zakończyła się, gdy Ambrose został przeniesiony do brandu Raw[71]. 11 kwietnia Corbin zawalczył z Samim Zaynem i AJ Stylesem o miano pretendenta WWE United States Championship; z walki zwycięsko wyszedł Styles[72]. 26 kwietnia Corbin został zawieszony za atak na sędziego i Samiego Zayna[73]. Na gali Backlash został pokonany przez Zayna[74].

23 maja 2017 ogłoszono, że Corbin weźmie udział w sześcioosobowym Money in the Bank Ladder matchu na gali Money in the Bank[75]. Ostatecznie wygrał walkę i zdobył walizkę Money in the Bank, gwarantującą mu walkę o WWE Championship w wybranym miejscu i czasie[76].

27 czerwca 2017 Corbin pokonał Zayna w pojedynku kończącym ich feud[77]. Wkrótce rozpoczął rywalizację z Shinsuke Nakamurą, którego zaatakował tuż przed Money in the Bank Ladder matchem. Zmierzyli się na gali Battleground; Corbin został zdyskwalifikowany za atak poniżej pasa[78]. Podczas kolejnego odcinka SmackDown Nakamura pokonał Corbina w walce rewanżowej[79], lecz tydzień później stał się ofiarą ataku ze strony rywala[80]. Wkrótce ogłoszono, że na SummerSlam Corbin zmierzy się z Johnem Ceną. 15 sierpnia Corbin wykorzystał kontrakt Money in the Bank, lecz przez przegrał walkę o mistrzostwo przez interwencję Ceny[81]. Na SummerSlam został pokonany przez rywala[82].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Pestock jest w związku z Rochelle Roman, para wzięła ślub w 2017 roku[83][84]. Wcześniej spotykał się z wokalistką zespołu In This Moment – Marią Brink.

Ojciec Pestocka zmarł w 2008 przez komplikacje związane z chorobą Creutzfeldta-Jakoba[85]. Pestock nosi jego obrączkę na łańcuchu jako oddanie hołdu ojcu. Ma tatuaże upamiętniające jego ojca i dziadka, a także zmarłych w wypadku samochodowym przyjaciół – gwiazdę programu Jackass Ryana Dunna i producenta Zachary'ego Hartwella[86].

Pestock twierdzi, że pobyt w szkółce WWE dobrze wpłynął na jego osobowość i zachowanie zarówno w ringu, jak i poza nim[87]. Wyznał, że najwięcej zawdzięcza Billy’emu Gunnowi, Billowi DeMottowi, Dusty'emu Rhodesowi i Coreyowi Gravesowi[88].

Inne media

[edytuj | edytuj kod]

Corbin zadebiutował w grze wideo w WWE 2K16, a później pojawił się w WWE 2K17, WWE 2K18 i WWE 2K19 jako postać grywalna.

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Baron Corbin. (ang.).
  2. ↑ Tom Pestock [online], NFL.com [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  3. ↑ Baron Corbin: Profile & Match Listing - Internet Wrestling Database (IWD) [online], www.profightdb.com [dostęp 2017-08-05].
  4. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2005 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  5. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2006 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  6. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2007 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  7. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2008 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  8. ↑ All-MIAA Football Team, „St. Joseph News-Press and FOX 26 KNPN” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  9. ↑ Undrafted rookie free-agent signings. NFL Enterprises LLC, 2009-05-08. [zarchiwizowane z tego adresu (11 maja, 2015)]. (ang.).
  10. ↑ Brad Wells: Come back to us Tom Pestock; Get the hell outta here Corey Hilliard!. Vox Media, 19 sierpnia 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (5 października 2011)]. (ang.).
  11. ↑ a b Tom Pestock. kffl.com. [zarchiwizowane z tego adresu (5 maja, 2015)]. (ang.).
  12. ↑ Cardinals' training camp fights are melee du jour - CBSSports.com [online], 25 sierpnia 2015 [dostęp 2016-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-25].
  13. ↑ Fight! Fight! Cardinals get chippy in practice, „Yahoo Sports” [dostęp 2016-11-16].
  14. ↑ Cutdown day: Teams release players to reach 53-man roster, „NFL.com” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  15. ↑ Northwest's Pestock Comfortable On Field And In Boxing Ring. NPG Newspapers Inc., 14 grudnia 2007. (ang.).
  16. ↑ 2008 Tournament of Champions results. Golden Gloves of America, Inc, 10 maja 2008. [zarchiwizowane z tego adresu (20 czerwca, 2008)]. (ang.).
  17. ↑ NEW WWE SIGNINGS, THE NEXT STEP FOR FORMER WWE DIVA [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-08-05].
  18. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Baron Corbin « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-05].
  19. ↑ PWTorch.com - JAMES'S WWE NXT REPORT 5/8 Week 45: Wyatt Family captures Tag Titles, Ohno turning face?, Sandow in action, Paige vs. Summer Rae feud continues, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-05].
  20. ↑ PWTorch.com - JAMES'S WWE NXT RESULTS 5/29 & 6/5: Wyatts defend Tag Titles, NXT Women's Title introduced, #1 contender battle royal, Parade of released NXT wrestlers in matches [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-05].
  21. ↑ Jason Namako, WWE NXT Results - 5/8/14 (#1 Contenders Battle Royal) [online], 15 maja 2014 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  22. ↑ WWE NXT TakeOver: Fatal 4-Way, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  23. ↑ WWE NXT: September 18, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  24. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Baron Corbin « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-05].
  25. ↑ JAMES' WWE NXT REPORT 11/20 - Week 127: Kevin Steen's debut teased, Zayn vows to quit if he doesn't win NXT Title, Overall Reax. PWTorch. (ang.).
  26. ↑ WWE NXT TakeOver: R Evolution, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  27. ↑ WWE NXT: January 14, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  28. ↑ WWE NXT: February 4, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  29. ↑ WWE NXT TakeOver: Rival, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  30. ↑ Jason Namako: WWE NXT Results - 4/8/15 (WrestleMania AXXESS special) - Wrestleview.com. (ang.).
  31. ↑ WWE NXT: May 6, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  32. ↑ WWE NXT: May 13, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  33. ↑ WWE NXT TakeOver: Unstoppable, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  34. ↑ WWE NXT: August 12, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  35. ↑ WWE NXT: August 19, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  36. ↑ NXT TakeOver: Brooklyn results, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  37. ↑ Marc Middleton: Full Brackets For The WWE NXT Dusty Rhodes Tag Team Classic Tournament. 2 września 2015. (ang.).
  38. ↑ WWE NXT: September 16, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  39. ↑ NXT TakeOver: Respect results, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  40. ↑ WWE NXT: October 14, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  41. ↑ WWE NXT: November 4, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  42. ↑ WWE NXT TakeOver: London: December 16, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  43. ↑ WWE NXT: January 27, 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  44. ↑ Did Bálor prove himself against Neville?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  45. ↑ Austin Aries cuts down The Lone Wolf, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  46. ↑ NXT results: Was Nakamura's NXT debut a "Perfect 10?", „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  47. ↑ a b Multiple Superstars clash in epic Battle Royal honoring The Eighth Wonder of the World, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  48. ↑ WWE Raw results, April 4, 2016: Who emerged from Fatal 4-Way as the No. 1 contender?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  49. ↑ Ziggler and Corbin clash in first match at WWE Payback 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  50. ↑ Raw results, May 2, 2016: Reigns goes berserk on Styles after six-man main event, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  51. ↑ Raw results, May 9, 2016: Ambrose rips Jericho’s jacket to shreds, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  52. ↑ No move off limits for Corbin, Ziggler in Kickoff clash, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  53. ↑ Raw results, May 30, 2016: The Club reunites to 'welcome' Cena to The New Era, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  54. ↑ Lone Wolf shows bite against Ziggler, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  55. ↑ 2016 WWE Draft results: Are your favorite Superstars on Raw or SmackDown Live?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  56. ↑ WWE SmackDown Live Results, Aug. 2, 2016: The Showoff tries to survive against The New Face of Fear, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  57. ↑ Kalisto Injury Update, WWE Superstar Working With New Tattoo Shop (Photo), WWE SmackDown Top 10, „WrestlingInc.com” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  58. ↑ Was it the End of Days for Apollo Crews on Backlash Kickoff?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  59. ↑ WWE SmackDown Live results, Oct. 4, 2016: Styles, Cena and Ambrose’s face off turned frantic en route to No Mercy, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  60. ↑ Corbin’s controversial move spells the End of Days for Swagger, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  61. ↑ WWE SmackDown LIVE, Nov. 8, 2016: Shane McMahon changes the entire landscape of Survivor Series, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  62. ↑ Shocking interference decides fate of Cruiserweight division, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  63. ↑ Corbin leaves Kalisto battered in brutal Chairs Match, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  64. ↑ WWE SmackDown results, Dec. 20, 2016: Main event brawl spawns Triple Threat WWE Title Match at Wild Card Finals, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  65. ↑ WWE SmackDown LIVE’s Wild Card Finals results, Dec. 27, 2016: Styles retains WWE Title, will defend against Cena at Royal Rumble, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  66. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Jan 10, 2017: Cena gives The Lone Wolf an Attitude Adjustment with Styles waiting in the wings, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  67. ↑ Which Wyatt Family member is headed to WrestleMania?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  68. ↑ Eater of Worlds devours the competition inside Elimination Chamber, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  69. ↑ Ambrose, Corbin clash in chaotic Intercontinental Title bout, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  70. ↑ WWE SmackDown LIVE results, April 4, 2017: Unlikely alliance of Orton & Harper overcome reunited Wyatt & Rowan, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  71. ↑ Superstar Shake-up results: Roster changes for Raw and SmackDown LIVE, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  72. ↑ WWE SmackDown LIVE results, April 11, 2017: Superstar Shake-up rocks the blue brand, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  73. ↑ Shane McMahon suspends Baron Corbin, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  74. ↑ Did Zayn “stay down” against Corbin?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  75. ↑ WWE SmackDown LIVE results, May 23, 2017: Styles and Nakamura rock out over Owens and Ziggler, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  76. ↑ a b Who rose to claim the Money in the Bank contract?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  77. ↑ SmackDown LIVE results, June 27, 2017: Ellsworth pays dividends for Carmella in chaotic Money in the Bank Match, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  78. ↑ Shinsuke Nakamura def. Baron Corbin via Disqualification, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  79. ↑ WWE SmackDown LIVE results, July 25, 2017: Styles spoils Jericho’s return and KO’s reign, regains United States Title, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  80. ↑ WWE SmackDown LIVE results, August 1, 2017: Nakamura defeats Cena in dream match to earn WWE Title Match at SummerSlam, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  81. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Aug. 15, 2017: Corbin’s cash-in attempt ends in calamity. wwe.com. [dostęp 2017-08-21].
  82. ↑ John Cena def. Baron Corbin. wwe.com. [dostęp 2017-08-21].
  83. ↑ Baron Corbin's Girlfriend Rochelle Roman (Bio, Wiki), „Fabwags.com”, 6 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  84. ↑ 9 Things We Learned From Baron Corbin On Talk Is Jericho, „WhatCulture.com”, 29 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  85. ↑ Rick Dunaway: Northwest's Pestock Honors Father In Subtle Way. NPG Newspapers Inc., 23 września 2008. (ang.).
  86. ↑ Baron Corbin tells the story behind his most personal tattoo: Superstar Ink. WWE 2016-08-13. [dostęp 2017-08-05].
  87. ↑ 9 Things We Learned From Baron Corbin On Talk Is Jericho, „WhatCulture.com”, 29 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  88. ↑ Baron Corbin Talks About Developing His Character, Working NXT Live Events, His Finisher, More - WrestlingInc.com, „WrestlingInc.com” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  89. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2016 - The Internet Wrestling Database. (ang.).
  90. ↑ Baron Corbin wins top prize in New York City, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  91. ↑ Jon Fuentes, Baron Corbin wins WWE United States Title [online], GiveMeSport [dostęp 2018-12-18] (ang.).
  92. ↑ Jeremy Thomas, WWE Announces Year-End Awards on Instagram [online], 23 grudnia 2018 [dostęp 2019-02-07].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Dani Raye
  • Derrian Gobourne
  • Kali Armstrong
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Baron_Corbin&oldid=75113420”
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy