Christy Mathewson
miotacz | |||||||
Pełne imię i nazwisko |
Christopher Mathewson | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Big Six, Matty | ||||||
Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1880 | ||||||
Data i miejsce śmierci |
7 października 1925 | ||||||
Odbijał |
prawą | ||||||
Rzucał |
prawą | ||||||
Debiut |
17 lipca 1900 | ||||||
Ostatni występ |
4 września 1916 | ||||||
Statystyki | |||||||
Win–loss record |
373–188 | ||||||
ERA |
2,13 | ||||||
Strikeouty |
2507 | ||||||
Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
Kariera menedżerska | |||||||
| |||||||
Baseball Hall of Fame | |||||||
Rok wprowadzenia |
1936 | ||||||
Głosów |
90,7% (1. głosowanie) | ||||||
Metoda elekcji | |||||||
Strona internetowa |
Christopher Mathewson (ur. 12 sierpnia 1880, zm. 7 października 1925) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza.
Mathewson studiował na Bucknell University, gdzie grał w baseballowej, koszykarskiej i futbolowej drużynie uniwersyteckiej. Po ukończeniu pierwszego roku studiów, podpisał zawodowy kontrakt z Taunton Herrings, zespołem występującym w New England League. W 1900 przeszedł do Norfolk Phenoms z Virginia-North Carolina League, w którym uzyskał bilans W-L 20–2; po ostatnim zwycięskim meczu otrzymał ofertę z dwóch klubów National League, Philadelphia Phillies i New York Giants[1]. W lipcu 1900 zdecydował się podpisać kontrakt z Giants, w którym zadebiutował w tym samym miesiącu[2]. 15 lipca 1901 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals rozegrał pierwszego w karierze, drugiego w historii klubu no-hittera[1].
W sezonie 1905 rozegrał drugiego w karierze no-hittera (13 czerwca w spotkaniu z Chicago Cubs), zdobył po raz pierwszy Potrójną Koronę, zwyciężając w trzech klasyfikacjach (31 W, 1,28 ERA, 206 SO) i wystąpił w trzech meczach zwycięskich dla Giants World Series, zaliczając trzy shutouty[3][4][5]. W 1908 zdobył Triple Crown po raz drugi (37 W, 1.43 ERA, 259 SO)[5]. Wystąpił jeszcze w trzech, przegranych przez Giants World Series w 1911, 1912 i 1913 roku[1].
20 lipca 1916 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds, gdzie został grającym menadżerem[1]. Po raz ostatni zagrał 4 września 1916, zaś menadżerem Reds pozostał do sierpnia 1918, po czym wstąpił do US Army Chemical Corps, gdzie służył we Francji między innymi z Branchem Rickeyem i Ty Cobbem[1][6]. W ciągu swojej kariery w MLB zaliczył 373 wygrane i pod tym względem zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji wszech czasów[7]. W późniejszym okresie był trenerem w New York Giants i prezydentem Boston Braves. Zmarł na gruźlicę 7 października 1925[1].
W 1936 był jednym z pięciu zawodników, obok Ty Cobba, Babe'a Rutha, Honusa Wagnera i Waltera Johnsona, którzy jako pierwsi zostali uhonorowani członkostwem w Baseball Hall of Fame[8]. Jego nazwisko figuruje wśród zastrzeżonych numerów na stadionie AT&T Park[9]. W 1999 został wybrany do MLB All-Century Team[10].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
Zwycięzca w World Series | 1905 | [4] |
2× MLB Triple Crown | 1905, 1908 | [5] |
5× ERA champion | 1905, 1908, 1909, 1911, 1913 | [2] |
5× strikeout champion | 1903, 1904, 1905, 1907, 1908 | [2] |
Major League Baseball All-Century Team | [10] | |
Baseball Hall of Fame | od 1936 | [8] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Christy Matthewson Biography. sabr.org. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ a b c Christy Matthewson Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ Christy Matthewson throws second no-hitter. history.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ a b 1905 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ a b c Triple Crown Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ Baseball in Wartiem – Chemical Warfare in WWI. baseballinwartime.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ Statistics. mlb.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ a b Mathewson, Christy. baseballhall.org. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
- ↑ Giants Retired Numbers. giants.mlb.com data dostępu=11 lutego 2014. [dostęp 2014-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 maja 2018)]. (ang.).
- ↑ a b All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).