Przejdź do zawartości

Elena Pampoulova-Wagner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elena Pampoulova-Wagner
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1972
Sofia

Data śmierci

19 kwietnia 2023

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

2001

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 12 ITF

Najwyżej w rankingu

62 (9 września 1996)

Australian Open

2R (1990, 1998, 1999)

Roland Garros

2R (1990, 1998, 1999)

Wimbledon

3R (1999)

US Open

3R (1997)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

38 (23 września 1996)

Australian Open

2R (1995, 1998)

Roland Garros

3R (1990, 1996, 1999)

Wimbledon

2R (1997)

US Open

2R (1995)

Strona internetowa

Elena Pampoulova-Wagner (bułg.: Елена Пампулова; ur. 17 maja 1972 w Sofii, zm. 19 kwietnia 2023[1]) – bułgarska tenisistka od 1995 roku reprezentująca Niemcy. Do roku 1990 grała pod panieńskim nazwiskiem, w latach 1991-1993 jako Pampoulova-Wagner. W latach 1994 – 2006 posługiwała się tylko nazwiskiem Wagner. Po drugim wyjściu za mąż w 2006 roku – Elena Pampoulova-Bergomi.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Elena Pampoulova całą karierę występowała przede wszystkim w turniejach organizowanych przez Międzynarodową Federację Tenisową (ITF). Status profesjonalny otrzymała w wieku 16 lat – w 1988 roku.

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]

Już w pierwszym sezonie wygrała dwa turnieje ITF w szwajcarskim Baden oraz w Melbourne. Rok później po wygraniu kolejnych trzech turniejów ITF (Ateny, Erlangen, Budapeszt) awansowała na 150. miejsce rankingu WTA i rozpoczęła starty w turniejach w głównym cyklu.

W 1992 roku była jedną z trzech reprezentantek Bułgarii na Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozgrywanych w Barcelonie. Pierwszy turniej rangi WTA wygrała w listopadzie 1994 roku w indonezyjskim Surabaja po kreczu Ai Sugiyamy przy stanie 2:6, 6:0. Po tym sukcesie awansowała na 64. miejsce rankingu WTA.

W 1996 roku wygrała kolejne trzy turnieje ITF w Redbridge, Southampton i Murcji. W tym ostatnim pokonała w finale Patty Schnyder 6:4, 6:3. Później doszła do półfinału w Budapeszcie, wystąpiła we wszystkich turniejach wielkoszlemowych w roku, a podczas US Open w pierwszej rundzie pokonała Gigi Fernández 6:1, 6:4, dochodząc do drugiej rundy (porażka z Barbarą Paulus 5:7, 6:7(5)). Dzięki tym wynikom 9 września 1996 została sklasyfikowana na najwyższym w karierze 62. miejscu rankingu singlowego WTA.

W 1998 roku wygrała ostatni tytuł rangi ITF w Woodlands, w finale pokonując Annę Smasznową 2:6, 6:1, 7:5. Na przełomie lipca i sierpnia drugi raz w karierze wystąpiła w finale turnieju WTA. W meczu mistrzowskim w Sopocie uległa Henrietcie Nagyovej 3:6, 7:5, 1:6. Karierę zakończyła w 2001 roku po przegraniu trzech kolejnych eliminacji do turniejów WTA. Była wówczas sklasyfikowana na 320. miejscu rankingu.

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy turniej deblowy ITF wygrała już w 1989 roku – w parze z Marion Maruską wygrała we włoskim Bari. W tym samym roku, wspólnie z Silke Meier, wystąpiła w dwóch finałach WTA – w Sofii i Atenach. W drugiej połowie 1992 roku wystąpiła w czterech finałach turniejów ITF, wygrywając dwa – w Modenie i Nottingham.

W 1996 starty w grze podwójnej rozpoczęła dopiero od kwietnia. Wspólnie z Åsą Svensson osiągnęła ćwierćfinał w Hamburgu (porażka z Conchitą Martínez i Patricią Tarabini 4:6, 6:4, 3:6), półfinał w Budapeszcie (z Olhą Łuhyną porażka z Katriną Adams i Debbie Graham 4:6, 6:4, 2:6). Podczas French Open, wspólnie z Ukrainką, doszły do trzeciej rundy, w drugiej eliminując rozstawione z numerem 11 Amandę Coetzer i Brendę Schultz-McCarthy 6:4, 6:7(3), 6:3. We wrześniu nastąpił kolejny przełom – doszła do finału w Karlowych Warach (wspólnie z Evą Martincovą, porażka z Kariną Habšudovą i Heleną Sukovą 1:6, 7:5, 2:6) oraz wygrała turniej trzeciej kategorii w Warszawie (ponownie z Łuhyną). Po turnieju w Polsce została sklasyfikowana na najwyższym w karierze 38. miejscu rankingu deblowego WTA (23 września 1996).

W 1999 roku, z Evą Martincovą, osiągnęła półfinał w Warszawie i ćwierćfinał w Antwerpii. Wraz z Vanessą Menga doszła do trzeciej rundy French Open (porażka z Sereną i Venus Williams), wcześniej eliminując Lisę Raymond i Rennae Stubbs. W sierpniu osiągnęła ostatni sukces na zawodowych kortach, wygrywając trzeci turniej WTA – w Knokke-Heist.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R A A A A 1R A 1R 2R 2R A A 0 / 5 3 – 5
French Open A A 2R 1R A A A 1R 1R 1R 2R 1R A A 0 / 7 3 – 7
Wimbledon A A A 2R A A A 1R 1R A 1R 3R A A 0 / 5 3 – 5
US Open A A 1R A A A A 1R 2R 3R 1R 1R A A 0 / 6 3 – 6
Ranking na koniec roku 426 123 101 134 190 163 70 221 92 100 69 123 298 418 0 / 23 12 – 23

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R A A A A 2R A 1R 2R 1R A A 0 / 5 2 – 5
French Open A A 3R 2R A 2R 2R 2R 3R 1R 1R 3R 1R A 0 / 10 10 – 10
Wimbledon A A A A A A 2R 1R 1R 2R 1R 1R A A 0 / 6 2 – 6
US Open A A 1R A A A A 2R 1R 1R 1R 1R A A 0 / 6 1 – 6
Ranking na koniec roku 573 107 137 196 106 178 86 83 53 71 86 69 234 226 0 / 27 15 – 27

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A 1R A A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 1 0 – 1

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 2 (1-1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 listopada 1994 Surabaja Twarda Japonia Ai Sugiyama 2:6, 6:0, krecz
Finalistka 1. 2 sierpnia 1998 Sopot Ceglana Słowacja Henrieta Nagyová 3:6, 7:5, 1:6

Gra podwójna 8 (3-5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 5 sierpnia 1989 Sofia Ceglana Niemcy Silke Meier Włochy Laura Garrone
Włochy Laura Golarsa
4:6, 5:7
Finalistka 2. 17 września 1989 Ateny Ceglana Niemcy Silke Meier Włochy Sandra Cecchini
Argentyna Patricia Tarabini
6:4, 4:6, 2:6
Finalistka 3. 15 września 1996 Karlowe Wary Ceglana Czechy Eva Martincová Słowacja Karina Habšudová
Czechy Helena Suková
1:6, 7:5, 2:6
Zwyciężczyni 1. 22 września 1996 Warszawa Ceglana Ukraina Olha Łuhyna Francja Alexandra Fusai
Włochy Laura Garrone
1:6, 6:4, 7:5
Finalistka 4. 4 stycznia 1997 Auckland Twarda Polska Aleksandra Olsza Słowacja Janette Husárová
Belgia Dominique Monami
2:6, 7:6(5), 3:6
Finalistka 5. 27 kwietnia 1997 Budapeszt Ceglana Czechy Eva Martincová Południowa Afryka Amanda Coetzer
Francja Alexandra Fusai
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 19 lipca 1998 Palermo Ceglana Bułgaria Pavlina Stojanowa Austria Barbara Schett
Szwajcaria Patty Schnyder
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 3. 8 sierpnia 1999 Knokke-Heist Ceglana Czechy Eva Martincová Rosja Jewgienija Kulikowska
Sandra Naćuk
3:6, 6:3, 6:3

Finały turniejów rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 14 (12-2)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 30/10/1988 Szwajcaria Baden 10 000 Ceglana Polska Katarzyna Nowak 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 2. 04/12/1988 Australia Melbourne 10 000 Twarda Meksyk Xóchitl Escobedo 7:6(3), 6:2
Zwyciężczyni 3. 28/05/1989 Grecja Ateny 10 000 Ceglana Bułgaria Dora Rangelova-Zdravkova 6:1, 6:7, 6:1
Zwyciężczyni 4. 16/07/1989 Niemcy Erlangen 25 000 Ceglana Niemcy Wiltrud Probst 6:1, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni 5. 20/08/1989 Węgry Budapeszt 25 000 Ceglana Niemcy Silke Frankl 6:4, 6:7, 6:0
Zwyciężczyni 6. 08/07/1990 Niemcy Vaihingen 25 000 Ceglana Słowacja Denisa Krajčovičová 6:3, 6:3
Finalistka 1. 22/11/1992 Wielka Brytania Nottingham 25 000 Dywanowa (hala) Rosja Jelena Makarowa 6:3, 2:6, 5:7
Finalistka 2. 20/03/1994 Francja Reims 25 000 Ceglana (hala) Francja Catherine Mothes 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 7. 30/10/1994 Indonezja Dżakarta 50 000 Twarda Japonia Hiromi Nagano 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 8. 03/12/1995 Francja Limoges 50 000 Twarda Hiszpania Paula Hermida 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 9. 25/02/1996 Wielka Brytania Redbridge 25 000 Twarda Japonia Haruka Inoue 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 10. 03/03/1996 Wielka Brytania Southampton 50 000 Dywanowa (hala) Francja Isabelle Demongeot 6:3, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni 11. 21/04/1996 Hiszpania Murcja 75 000 Ceglana Szwajcaria Patty Schnyder 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 12. 29/04/1998 Stany Zjednoczone Woodlands 25 000 Twarda Izrael Anna Smasznowa 2:6, 6:1, 7:5

Gra podwójna 13 (8-5)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 04/12/1988 Australia Melbourne 10 000 Twarda Australia Kristin Godridge Australia Natalia Leipus
Australia Bernadette Randall-Marshall
4:6, 7:6(5), 2:6
Zwyciężczyni 1. 09/04/1989 Włochy Bari 10 000 Ceglana Austria Marion Maruska Węgry Andrea Noszály
Niemcy Eva-Maria Schuerhoff
walkower
Zwyciężczyni 2. 14/06/1992 Włochy Modena 25 000 Ceglana Rumunia Ruxandra Dragomir Francja Alexandra Fusai
Szwajcaria Nathalie Tschan
6:3, 7:6(5)
Finalistka 2. 05/07/1992 Niemcy Vaihingen 25 000 Ceglana Południowa Afryka Joannette Kruger Czechy Eva Martincová
Czechy Pavlína Rajzlová
4:6, 0:6
Finalistka 3. 15/11/1992 Wielka Brytania Manchester 25 000 Dywanowa (hala) Szwajcaria Nathalie Tschan Rosja Jelena Lichowcewa
Rosja Jelena Makarowa
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 22/11/1992 Wielka Brytania Nottingham 25 000 Dywanowa (hala) Belgia Els Callens Rumunia Ruxandra Dragomir
Rumunia Irina Spîrlea
7:6(3), 6:4
Zwyciężczyni 4. 11/04/1993 Francja Limoges 25 000 Dywanowa (hala) Włochy Silvia Farina Elia Stany Zjednoczone Stephanie Reece
Stany Zjednoczone Danielle Scott
6:2, 6:7(5), 6:2
Zwyciężczyni 5. 31/10/1993 Francja Poitiers 25 000 Twarda Ukraina Olha Łuhyna Belgia Els Callens
Belgia Nancy Feber
6:4, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 6. 11/12/1994 Francja Cergy-Pontoise 50 000 Twarda (hala) Francja Angelique Olivier Czechy Kateřina Šišková
Czechy Eva Melicharová
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 7. 29/10/1995 Stany Zjednoczone Lakeland 50 000 Twarda Czechy Eva Martincová Stany Zjednoczone Sandra Cacic
Australia Tracey Rodgers
1:6, 6:2, 6:1
Finalistka 4. 03/12/1995 Francja Limoges 50 000 Twarda Czechy Eva Martincová Czechy Eva Melicharová
Czechy Helena Vildová
3:6, 6:0, 4:6
Zwyciężczyni 8. 28/07/1997 Chorwacja Makarska 75 000 Ceglana Ukraina Olha Łuhyna Rosja Maria Goloviznina
Rosja Jewgienija Kulikowska
7:5, 5:7, 5:7
Finalistka 5. 26/04/1998 Czechy Prościejów 75 000 Ceglana Ukraina Olha Łuhyna Czechy Lenka Cenková
Czechy Kateřina Šišková
4:6, 6:4, 4:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo  Bułgaria
I runda  Japonia: Mana Endō 6:7(4), 6:7(8)

Zwycięstwa nad zawodniczkami z TOP 50

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Przeciwniczka Ranking Wynik
19/09/1989 Paryż Argentyna Bettina Fulco-Vilella 46. 6:4, 6:4
10/07/1990 Båstad Holandia Nicole Muns-Jagerman 50. 6:1, 6:2
11/07/1990 Båstad Argentyna Mercedes Paz 33. 7:5, 6:4
08/11/1994 Surabaja Indonezja Yayuk Basuki 29. 6:7(4), 6:0, 6:2
21/04/1997 Budapeszt Szwecja Åsa Svensson 32. 6:3, 6:1
13/07/1998 Palermo Hiszpania Magüi Serna 25. 2:6, 6:3, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy