Przejdź do zawartości

Jan Antonín Koželuh

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Antonín Koželuh
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jan Evangelista Antonín Tomáš Koželuh

Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1738
Velvary

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1814
Praga

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor

Jan Evangelista Antonín Tomáš Koželuh, niem. Johann Antonin[1], także Koželuch, Kotzeluch, Koscheluch, Goscheloch[2] (ur. 14 grudnia 1738 w Velvarach, zm. 3 lutego 1814 w Pradze[1][2][3][4]) – czeski kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kuzyn Leopolda Koželuha[1][4]. Podstawy edukacji muzycznej odebrał w rodzinnych Velvarach, następnie był chórzystą w kolegium jezuickim w Březnicach[1][3]. Około 1755 roku był uczniem Josefa Segera w Pradze[2]. W latach 1760–1763 był dyrygentem chóru w Rakovníku, kantorem w Velvarach i chórzystą w kilku praskich kościołach[2]. Studiował w Wiedniu u Glucka, Gassmanna i Hassego[1][2][3]. W 1766 roku osiadł w Pradze, gdzie uczył śpiewu i gry na fortepianie, a także dyrygował chórem przy kościele św. Franciszka[2]. Od 1784 roku pełnił funkcję kapelmistrza w katedrze św. Wita[1][2], sprawował też analogiczny urząd w klasztorze na Strahowie[4].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Był autorem około 400 utworów, jednak atrybucja wielu z nich z powodu sygnowania samym tylko nazwiskiem jest niepewna i przypisywane są one też Leopoldowi[2]. Dużą część jego twórczości stanowi muzyka chóralna. Początkowo uprawiał tradycyjne formy polifoniczne, po osiedleniu się w Pradze skłonił się ku stylowi późnej szkoły neapolitańskiej, z czasem ograniczył jednak koloraturę i wrócił do polifonii[2].

Skomponował m.in. opery Alessandro nell’Indie (wyst. Praga 1769) i Il Demofoonte (wyst. Praga 1771)[1], 2 oratoria, około 45 mszy, 5 requiem, 4 symfonie, koncert obojowy, 2 koncerty fagotowe[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1948. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 181. ISBN 978-83-224-3303-4.
  3. a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 464. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 314. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy