Julien Watrin
 Julien Watrin (2023) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
27 czerwca 1992 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Julien Watrin (ur. 27 czerwca 1992 w Virton[1]) – belgijski lekkoatleta, sprinter.
Specjalizuje się w biegu na 400 metrów, choć początkowo startował na krótszych dystansach. Największe sukcesy odniósł w sztafecie 4 × 400 metrów, w której został mistrzem Europy w 2016 i trzykrotnie halowym mistrzem Europy w 2015, 2019 (za każdym razem z Watrinem biegli Jonathan Borlée, Kévin Borlée i Dylan Borlée) i 2023 (wraz z nim biegli Kévin Borlée, Dylan Borlée i Alexander Doom).
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | Olimpijski festiwal młodzieży |  Tampere |
bieg na 200 m |  1. miejsce |
21,06 | [2] |
| bieg na 100 m |  2. miejsce |
10,82 | ||||
| sztafeta 4 × 100 m |  3. miejsce |
41,69 | ||||
| 2010 | Mistrzostwa świata juniorów |  Moncton |
bieg na 100 m | 7. miejsce | 10,56 | [3] |
| bieg na 200 m | półfinał | 21,12 | ||||
| sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 40,43 | ||||
| 2011 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Tallinn |
bieg na 200 m | DNF | [4] | |
| 2013 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy | Tampere |
sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce |
3:04,90 | [5] |
| Igrzyska frankofońskie |  Nicea |
bieg na 200 m | 4. miejsce | 21,56 | [6] | |
| sztafeta 4 × 100 m | 3. miejsce |
39,58 | ||||
| 2014 | IAAF World Relays |  Nassau |
sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce (Finał B) | 3:02,97 | [7] |
| Mistrzostwa Europy |  Zurych |
bieg na 400 m | eliminacje | 46,31 | [8] | |
| sztafeta 4 × 400 m | 6. miejsce | 3:02,60 | ||||
| 2015 | Halowe mistrzostwa Europy |  Praga |
sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce |
3:02,87 | [9] |
| IAAF World Relays | Nassau |
sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 2:59,33 | [10] | |
| 2016 | Mistrzostwa Europy |  Amsterdam |
bieg na 400 m | półfinał | 45,76 | [11] |
| sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce |
3:01,10 | ||||
| Igrzyska olimpijskie |  Rio de Janeiro |
sztafeta 4 × 400 m | 4. miejsce | 2:58,52 | [1] | |
| 2017 | Halowe mistrzostwa Europy |  Belgrad |
sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce |
3:07,80 | [12] |
| IAAF World Relays | Nassau |
sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce (Finał B) | 3:07,14 | [13] | |
| 2018 | Mistrzostwa Europy |  Berlin |
sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce |
2:59,47 (elim.) | [14] |
| 2019 | Halowe mistrzostwa Europy |  Glasgow |
sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce |
3:06,27 | [15] |
| IAAF World Relays |  Jokohama |
sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 3:03,70 (elim.) | [16] | |
| Mistrzostwa świata |  Doha |
sztafeta 4 × 400 m |  3. miejsce |
2:58,78 (elim.) | ||
| 2022 | Halowe mistrzostwa świata | Belgrad |
sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce |
3:06,52 | |
| bieg na 400 m | półfinał | 46,54 | ||||
| Mistrzostwa świata |  Eugene |
bieg na 400 m przez płotki | półfinał | 49,52 | ||
| sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce |
2:58,72 | ||||
| Mistrzostwa Europy | Monachium |
bieg na 400 m przez płotki | 6. miejsce | 48,98 | ||
| sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce |
2:59,49 | ||||
| 2023 | Halowe mistrzostwa Europy |  Stambuł |
bieg na 400 m | 2. miejsce |
45,44 | [17] |
| sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce |
3:05,84 | ||||
| I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[18] |  Chorzów |
bieg na 400 m przez płotki | 5. miejsce | 49,56 | ||
| Mistrzostwa świata |  Budapeszt |
bieg na 400 m przez płotki | półfinał | 48,94 | ||
| sztafeta 4 × 400 m | eliminacje | 3:00,33 |
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- Bieg na 100 metrów – 10,39 (3 lipca 2010, Mannheim) / 10,31w (20 lipca 2010, Moncton)
- Bieg na 200 metrów – 20,80 (21 lipca 2013, Bruksela) / 20,76w (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
- Bieg na 400 metrów – 45,56 (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
- Bieg na 400 metrów (hala) – 45,44 (4 marca 2023, Stambuł) rekord Belgii[19]
- Bieg na 400 metrów przez płotki – 48,66 (2 września 2022, Bruksela) rekord Belgii
20 sierpnia 2016 w Rio de Janeiro belgijska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie Julien Watrin, Jonathan Borlée, Dylan Borlée i Kévin Borlée ustanowiła czasem 2:58,52 rekord kraju na tym dystansie, który przetrwał do 2021[20].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Julien Watrin [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-30] (ang.).
- ↑ Lionel Peters, Tomas Magnusson, European Youth Olympic Festival 2009 [online], wjah.co.uk [dostęp 2019-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-27] (ang.).
- ↑ 13th IAAF World Junior Championships [online], iaaf.org [dostęp 2019-07-06].
- ↑ Lionel Peters, Tomas Magnusson, European Junior Championships 2011 [online], wjah.co.uk [dostęp 2019-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Athletics U23 Championships – Gävle 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 235 [dostęp 2021-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-19] (ang.).
- ↑ France Nice 2013 Athlétisme Résultats [online], jeux.francophonie.org [dostęp 2019-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-14] (fr.).
- ↑ IAAF World Relays BAHAMAS Nassau (T. Robinson Stadium), BAHAMAS 24 MAY 2014 – 25 MAY 2014 – 4x400 Metres Relay men – Final B [online], iaaf.org [dostęp 2021-06-11] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 646, 650–651 [dostęp 2021-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 524 [dostęp 2021-06-11] (ang.).
- ↑ IAAF World Relays BAHAMAS Nassau (T. Robinson Stadium), BAHAMAS 02 MAY 2015 – 03 MAY 2015 – 4x400 Metres Relay men – Final [online], iaaf.org [dostęp 2019-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-07] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 657, 661 [dostęp 2021-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 530 [dostęp 2021-06-11] (ang.).
- ↑ IAAF World Relays BAHAMAS Nassau (T. Robinson Stadium), BAHAMAS 22 APR 2017 – 23 APR 2017 – 4x400 Metres Relay men – Final B [online], iaaf.org [dostęp 2021-06-11] (ang.).
- ↑ European Athletics Championships – Berlin 2018 [online], European Athletics [dostęp 2021-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-02] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 537 [dostęp 2021-06-11] (ang.).
- ↑ IAAF World Relays Yokohama (International), JAPAN 11 MAY 2019 – 12 MAY 2019 – 4x400 Metres Relay men – Heats [online], iaaf.org [dostęp 2019-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-17] (ang.).
- ↑ 02–05 MAR 2023 European Athletics Indoor Championships [online], European Athletics [dostęp 2023-03-08] (ang.).
- ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
- ↑ Julien Watrin, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2023-03-03] (ang.).
- ↑ Alle Categorieen Mannen BR Outdoor. 4x400m AC mannen evolutie [online], atletiek.be [dostęp 2023-03-11] (niderl.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Julien Watrin, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2023-12-23] (ang.).
