Przejdź do zawartości

Kajman żakare

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kajman żakare
Caiman yacare[1]
(Daudin, 1802)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

krokodyle

Rodzina

aligatorowate

Podrodzina

kajmany

Rodzaj

Caiman

Gatunek

kajman żakare

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kajman żakare (Caiman yacare) – gatunek gada z rodziny aligatorowatych. Jego nazwa pospolita, kajman piraniowy, nawiązuje do widocznych zębów żuchwy, które wystają na boki szczęki górnej[3].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Południowej: północnej Argentynie, południowej Brazylii i Boliwii oraz w Paragwaju. Trzyma się raczej z dala od rwących rzek, wybierając spokojniejsze strumienie[4].

Szacowana populacja wynosi 2-5mln. osobników i jest stabilna[5].

Jest gadem słodkowodnym. Zajmuje rozmaite siedliska w tym rzeki i jeziora. Ma najdalej na południe wysunięty zasięg spośród wszystkich kajmanów. Preferuje tereny o wysokości nie przekraczającej 400m n.p.m[5].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała kajmana wynosi od 2,5 do 3 m. Z wyglądu podobny do kajmana okularowego i do niedawna był uważany za jego podgatunek. Jak u wszystkich kajmanów skórę grzbietu i brzucha pokrywają kostne płytki w odcieniach brązu[3].

Pokarm

[edytuj | edytuj kod]

Spośród wodnych bezkręgowców głównie ślimaki oraz kręgowce: ryby, płazy, gady i ptaki. Poluje, czając się w wodzie oraz na brzegach. Jego silny ogon potrafi wynurzyć się z wody, łapiąc ofiarę w locie[4].

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Najczęściej w środku pory deszczowej samica buduje gniazdo w kształcie kopca, do którego składa od 21 do 38 jaj. Samica pozostaje w pobliżu gniazda i pomaga młodym przy wylęgu. Świeżo po narodzeniu młode mają około 30 cm długości. Młode opuszczają gniazdo w marcu. Osiąga dojrzałość płciową w wieku 10-15 lat[3].

Styl życia

[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystują dźwięki, zachowania oraz wibracje w celu komunikacji. W celu przekazania informacji na dłuższą odległość wykorzystują infradźwięki[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Caiman yacare, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Caiman yacare, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d Megan Flanagan, Caiman yacare (Yacare caiman) [online], Animal Diversity Web [dostęp 2024-05-22] (ang.).
  4. a b Krwawa walka drapieżników. Kajman kontra pirania, „Świat na dłoni” (12/2018), s. 6-7, ISSN 2300-3723.
  5. a b Caiman yacare, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-05-22] (ang.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy