Kalikst II
| Guido Guy de Vienne | |
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
1119–1124 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
2 lutego 1119 |
Kalikst II, łac. Callistus II, właśc. Gwidon z Burgundii[1] (ur. ok. 1050 w Quingey[2], zm. 13 grudnia 1124 w Rzymie[3]) – papież w okresie od 2 lutego 1119 do 13 grudnia 1124[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Gwidon był synem hrabiego Burgundii, Wilhelma I[4] i krewnym królewskich rodów Niemiec, Anglii i Francji[3]. Od 1088 roku był arcybiskupem Vienne; stanowczo popierał reformy zapoczątkowane przez Grzegorza VII i stał na czele opozycji wobec Paschalisa II[3]. Po śmierci Gelazego II, towarzyszący mu kardynałowie wybrali Gwidona na Stolicę Piotrową i konsekrowali 9 lutego 1119 w katedrze w Vienne[3][5]. Rzymscy kardynałowie zaakceptowali jego wybór 1 marca[3].
Początkowo papież wyrażał zdecydowanie w sporze o inwestyturę[1]. Jednak zarówno on, jak i król Henryk V Salicki przygotowywali porozumienie w tej sprawie, by zakończyć konflikt trwający od lat[1]. Obie strony przygotowały projekt porozumienia, które miało być podpisane w Mouzon, do czego jednak nie doszło, ze względu na wzajemny brak zaufania[3]. W konsekwencji, papież pod koniec października 1119 roku, obłożył Henryka klątwą i ponownie zakazał inwestytury[3]. W międzyczasie udało mu się także schwytać antypapieża Grzegorza VIII i wtrącić do niewoli[3].
W 1121 roku, naciskany przez książąt niemieckich, król Henryk, zmuszony został do zawarcia porozumienia z Kalikstem[3]. W wyniku negocjacji legatów papieskich (m.in. Lamberta z Ostii) wypracowano tekst, który został podpisany 23 września 1122 roku[3]. Sformułowany tekst ten był głównym elementem Konkordatu wormackiego[1]. Głównym postanowieniem konkordatu było zrzeczenie się cesarza praw do inwestytury i wpływu na konsekrację biskupów[3].
W 1123 zwołał Sobór laterański I, na którym zdelegalizowano wszystkie małżeństwa księży i ostatecznie wprowadzono celibat, a także wdrożono postanowienia konkordatu z Wormacji[3]. Ponadto ustanowił Rok Święty Jakubowy.
Papież Kalikst II utworzył na terenach Polski biskupstwa w Lubuszu (1124/1125) i Kruszwicy, wspierał też misję św. Ottona na Pomorzu Zachodnim[6].
Kalikst zmarł w Rzymie 13 grudnia 1124 roku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ John Norman Davidson Kelly, Michael J. Walsh: A Dictionary of Popes. Oxford University Press, 2010, s. 165. ISBN 978-0-19-929581-4. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 230–231. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ Guy de Bourgogne. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2014-04-16]. (ang.).
- ↑ Giovanni Miccoli: Callisto II, papa (Dizionario Biografico degli Italiani). treccani.it. [dostęp 2022-03-28]. (wł.).
- ↑ Kalikst II, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pope Callistus II. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-12-03]. (ang.).
- ISNI: 0000000448889216
- VIAF: 97716484, 264480374, 316407512, 11167759620413570068
- LCCN: n79108027
- GND: 118518453
- LIBRIS: hftwxp110wvh65c
- BnF: 13196675m
- SUDOC: 035566078
- SBN: PUVV239028
- NKC: kup19980000013231
- BNE: XX888702
- NTA: 07351487X
- CiNii: DA05585921
- NUKAT: n2003062080
- J9U: 987007397415605171
- CANTIC: a10441888