Przejdź do zawartości

Marcos Alonso Mendoza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcos Alonso
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marcos Alonso Mendoza

Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1990
Madryt

Wzrost

188 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Celta Vigo

Numer w klubie

20

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2008 Real Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2010 Real Madryt Castilla 39 (3)
2010 Real Madryt 1 (0)
2010–2013 Bolton Wanderers 35 (5)
2013–2016 ACF Fiorentina 58 (4)
2014 Sunderland (wyp.) 16 (0)
2016–2022 Chelsea 154 (25)
2022–2024 FC Barcelona 29 (1)
2024– Celta Vigo 0 (0)
W sumie: 332 (38)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Hiszpania U-19 3 (0)
2018–2022  Hiszpania 9 (0)
W sumie: 12 (0)
  1. Aktualne na: 9 sierpnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Liga Narodów UEFA
srebro Włochy 2020/2021
Strona internetowa

Marcos Alonso Mendoza (ur. 28 grudnia 1990 w Madrycie) – hiszpański piłkarz, występujący na pozycji obrońcy w hiszpańskim klubie Celta Vigo. W latach 2018–2022 występował w reprezentacji Hiszpanii.

Wychowanek Realu Madryt, w swojej karierze grał także w takich zespołach, jak Bolton Wanderers, ACF Fiorentina, Sunderland, Chelsea oraz FC Barcelona.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Madrycie i jako dziecko Alonso trafił do akademii piłkarskiej Realu Madryt i w kolejnych latach przechodził przez kolejne szczeble drużyn młodzieżowych. W 2008 włączono go do kadry drużyny rezerw, która występowała wówczas w trzeciej lidze. W lutym 2009 podczas przegranego 0:1 meczu z AD Alcorcón zadebiutował w nowej drużynie[1]. 11 grudnia 2009 Alonso po raz pierwszy trenował z pierwszym zespołem. Ówczesny trener Manuel Pellegrini potrzebował zawodników na ligowy mecz z Valencią, ostatecznie jednak nie włączył Alonso do meczowej osiemnastki. 4 kwietnia 2010 Alonso zadebiutował w pierwszej drużynie podczas wygranego 2:0 spotkania z Racingiem Santander, gdy w 90. minucie zastąpił na boisku Gonzala Higuaína[2].

Bolton Wanderers

[edytuj | edytuj kod]

27 lipca 2010 Alonso został sprzedany do angielskiego Boltonu Wanderers za nieujawnioną kwotę[3][4]. Po raz pierwszy w nowych barwach wystąpił 24 sierpnia w wygranym 1:0 meczu Pucharu Ligi z Southampton[5]. 1 stycznia 2011 podczas przegranego 1:2 spotkania z Liverpoolem, Alonso zadebiutował w lidze, zastępując zawieszonego Paula Robinsona[6]. Alonso swoją pierwszą bramkę dla Boltonu zdobył 31 marca 2012. Stało się to podczas wygranego 3:2 meczu z Wolverhampton Wanderers[7]. Po zakończeniu rozgrywek 2012/13, Alonso został przez czytelników The Bolton News wybrany zawodnikiem sezonu z dorobkiem 37% głosów[8].

ACF Fiorentina

[edytuj | edytuj kod]

31 maja 2013 podpisał trzyletni kontrakt z włoską Fiorentiną[9]. Do nowej drużyny przeszedł na zasadzie wolnego transferu. W styczniu 2014 został wypożyczony do końca sezonu do Sunderlandu. 7 stycznia zagrał cały mecz przeciwko Manchesterowi United w półfinale Pucharu Ligi Angielskiej, gdzie został wybrany zawodnikiem meczu. W sumie wystąpił w 20 spotkaniach. Po powrocie Alonso stał się podstawowym zawodnikiem Fiołków i zgromadził ponad 70 występów w ostatnich dwóch sezonach. 19 marca 2015 zdobył swoją pierwszą bramkę dla Fiorentiny w wygranym 3-0 starciu z Romą w 1/16 Ligi Europy.

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

30 sierpnia 2016, po 85 meczach i pięciu bramkach dla Fiorentiny, Alonso przeniósł się do Anglii po podpisaniu pięcioletniego kontraktu z Chelsea wartego około 24 milionów funtów. Zadebiutował 20 września, grając pełne 120 minut w zwycięskim meczu 4:2 z Leicester City w Puchar EFL, a cztery dni później po raz pierwszy pojawił się w lidze w przegranym 0:3 spotkaniu z Arsenalem.

Alonso strzelił swojego pierwszego gola dla The Blues 5 listopada 2016, z Evertonem na Stamford Bridge, a kolejne dwa trafienia dołożył na stadionie King Power Stadium przeciwko Leicester 14 stycznia 2017. Wraz z klubem zdobył tytuł mistrzowski, a także dotarł do finału Pucharu Anglii. 20 sierpnia 2017 Alonso strzelił bramkę z rzutu wolnego w 24. minucie, a drugiego gola w 88. minucie, gdzie Chelsea pokonała Tottenham Hotspur na stadionie Wembley 2:1.

Statystyki klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 13 kwietnia 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Real Madryt Castilla 2008/09 Segunda División B 11 0 11 0
2009/10 28 3 28 3
Ogólnie 39 3 0 0 0 0 0 0 0 0 39 3
Real Madryt 2009/10 Primera División 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
Bolton Wanderers 2010/11 Premier League 4 0 3 0 2 0 9 0
2011/12 5 1 1 0 1 0 7 1
2012/13 Championship 26 4 3 0 1 0 30 4
Ogólnie 35 5 7 0 4 0 0 0 0 0 46 5
ACF Fiorentina 2013/14 Serie A 3 0 0 0 6 0 9 0
Sunderland (wyp.) 2013/14 Premier League 16 0 1 0 3 0 20 0
ACF Fiorentina 2014/15 Serie A 22 1 3 0 10 1 35 2
2015/16 31 3 1 0 7 0 39 3
2016/17 2 0 0 0 0 0 2 0
Ogólnie 58 4 4 0 0 0 23 1 0 0 85 5
Chelsea 2016/17 Premier League 31 6 3 0 1 0 35 6
2017/18 33 7 3 1 2 0 7 0 1 0 46 8
2018/19 31 2 2 0 1 0 4 2 1 0 39 4
2019/20 18 4 4 0 2 0 5 0 0 0 29 4
2020/21 13 2 2 0 0 0 2 0 17 2
2021/22 28 4 3 1 5 0 8 0 2 0 46 5
Ogólnie 154 25 17 2 11 0 26 2 4 0 212 29
FC Barcelona 2022/23 Primera División 24 1 5 0 7 2 1 0 37 3
2023/24 5 0 0 0 3 0 0 0 8 0
Ogólnie 29 1 5 0 0 0 10 2 1 0 45 3
Ogólnie w karierze 331 38 34 2 18 0 59 5 5 0 447 45

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

FC Barcelona

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Alonso jest silnie związana z piłką nożną: jego dziadek, Marcos Alonso Imaz, przez osiem lat występował w Realu Madryt. Jego ojciec, Marcos Alonso Peña, przez kilka sezonów występował w hiszpańskiej ekstraklasie m.in. w barwach Atlético Madryt oraz Barcelony. Obaj mają za sobą także występy w reprezentacji Hiszpanii[10].

2 maja 2011 Alonso został aresztowany za spowodowanie w Madrycie wypadku samochodowego. Hiszpan prowadził samochód, który zderzył się ze ścianą, w wyniku czego zginęła 19-letnia pasażerka[11]. Mówiło się także, że zawodnik przekroczył dopuszczalną ilość alkoholu we krwi[12].

  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 30 (1)
    Liga Europy UEFA – 29 (4).
  2. Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 1 (0)
    Superpuchar UEFA – 1 (0)
    Tarcza Wspólnoty – 2 (0)
    Superpuchar Hiszpanii – 1 (0).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 0-1: Castigo excesivo. Real Madryt, 22 lutego 2009. [dostęp 2013-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (hiszp.).
  2. Racing Santander 0 – 2 Real Madrid. ESPN, 4 kwietnia 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  3. Bolton sign Real Madrid defender Marco Alonso. BBC, 27 lipca 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  4. Bolton complete deal for Marcos Alonso from Real. ESPN, 27 lipca 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  5. Southampton 0 – 1 Bolton. BBC, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  6. Liverpool 2 – 1 Bolton. BBC, 1 stycznia 2011. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  7. Wolves 2 – 3 Bolton. BBC, 31 marca 2012. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  8. VOTE NOW for your Bolton Wanderers player of the season. The Bolton News, 29 kwietnia 2012. [dostęp 2020-03-21]. (ang.).
  9. Marcos Alonso: Fiorentina sign Bolton's out-of-contract full-back. BBC, 31 maja 2013. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
  10. Marcos Alonso: "Mi sueño es dar el salto al primer equipo del Real Madrid". Fútbol de Cantabria, 8 września 2009. [dostęp 2013-06-05]. (hiszp.).
  11. Detenido el jugador del Bolton Marcos Alonso tras un accidente en el que ha muerto una joven. Marca, 2 maja 2011. [dostęp 2013-06-05]. (hiszp.).
  12. Bolton's Marcos Alonso in court over fatal car accident in Madrid. The Guardian, 2 maja 2011. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy