Przejdź do zawartości

Marcos Alonso Peña

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcos Alonso Peña
Data i miejsce urodzenia

1 października 1959
Santander

Data i miejsce śmierci

9 lutego 2023
Madryt

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Real Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1977–1979 Racing Santander 51 (5)
1979–1982 Atlético Madryt 90 (10)
1982–1987 FC Barcelona 124 (28)
1987–1989 Atlético Madryt 29 (2)
1989–1990 Logroñés 8 (1)
1990–1991 Racing Santander 7 (3)
W sumie: 309 (49)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978  Hiszpania U-18 3 (0)
1979  Hiszpania U-19 1 (0)
1979  Hiszpania U-20 3 (0)
1978  Hiszpania U-21 3 (0)
1980–1982  Hiszpania U-23 2 (0)
1980  Hiszpania B 3 (0)
1981–1985  Hiszpania 22 (1)
W sumie: 37 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1995–1996 Rayo Vallecano
1996–1998 Racing Santander
1998–2000 Sevilla FC
2000–2001 Atlético Madryt
2002 Real Saragossa
2005–2006 Real Valladolid
2006 Malaga
2008 Granada 74
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
ME
II miejsce Francja 1984 piłka nożna

Marcos Alonso Peña (ur. 1 października 1959 w Santander, zm. 9 lutego 2023 w Madrycie[1]) – hiszpański piłkarz, grał na pozycji pomocnika, reprezentant kraju.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Marcos urodził się w Santander w Kantabrii[2]. Po nieudanym pobycie w akademii Realu Madryt[2] zadebiutował w lidze w wieku 17 lat w drużynie Racing Santander, z miasta swojego pochodzenia.

Od 1979 występował w Atlético Madryt, w którym przez 3 lata strzelił 10 bramek w 90 ligowych występach[3]. FC Barcelona zapłaciła za jego usługi w 1982 150 milionów peset[4]. W swoim pierwszym roku strzelił sześć goli w 30 meczach w lidze, a także strzelił gola głową przeciwko Realowi Madryt w finale Pucharu Króla, który zakończył się zwycięstwem Blaugrany 2:1[5].

Marcos był także jednym z czterech zawodników Barcelony, którzy nie wykorzystali rzutu karnego w finale Pucharu Europy 1985/86 przeciwko Steaua Bukareszt. W 1987 powrócił do Atlético Madryt, a ostatnie dwa sezony kariery piłkarskiej spędził w Logroñés i macierzystym Racing Santander, w którym w 1991 zakończył przygodę z piłką[6].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1977/78 Racing Santander  Hiszpania Primera División 17 1
1978/79 34 4
1979/80 Atlético Madryt 29 1
1980/81 32 4
1981/82 29 5
1982/83 FC Barcelona 30 6
1983/84 34 12
1984/85 18 4
1985/86 16 5
1986/87 26 1
1987/88 Atlético Madryt 26 2
1988/89 3 0
1989/90 CD Logroñés 8 1
1990/91 Racing Santander Segunda División B 7 3

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Karierę reprezentacyjną rozpoczął 25 marca 1981 w meczu przeciwko Anglii, wygranym 2:1[7]. W 1984 został powołany przez trenera Miguela Muñoza na Mistrzostwa Europy 1984. Podczas turnieju pełnił rolę zawodnika rezerwowego.

Ostatni mecz w drużynie narodowej Marcos Alonso rozegrał 25 września 1985. Przeciwnikiem była Islandia, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem La Furia Roja 2:1. Łącznie Marcos Alonso w latach 1981–1985 zagrał w 22 spotkaniach w barwach Hiszpanii, w których strzelił jedną bramkę[8].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę trenerską rozpoczął w 1995 w klubie Rayo Vallecano[9]. Rok później przejął pierwszą drużynę Racing Santander.

W kolejnych latach trenował także Sevillę (1998–2000)[10], Atlético Madryt (2000–2001), Real Saragossa (2002), Real Valladolid (2005–2006), Malagę (2006) i Granadę (2008)[11].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Hiszpania

FC Barcelona

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Alonso, Marcos Alonso Imaz, również był piłkarzem, który reprezentował Real Madryt w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Jego syn Marcos Alonso Mendoza także jest reprezentantem Hiszpanii, zawodnikiem m.in. Chelsea czy Barcelony[12].

Alonso zmarł 9 lutego 2023 w wieku 63 lat na raka[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Fallece Marcos Alonso Peña [online], www.fcbarcelona.es [dostęp 2023-02-09] (hiszp.).
  2. ↑ a b Marcos Alonso, el Pichón de una saga de futbolistas [online], cronicaglobal.elespanol.com [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).
  3. ↑ Marcos Alonso [online], national-football-teams.com [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  4. ↑ El destino persigue a Marcos Alonso [online], lavanguardia.com [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).
  5. ↑ 2–1: ¡Que final! [online], mundodeportivo.com [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).
  6. ↑ Marcos Alonso [online], bdfutbol.com [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  7. ↑ Primera victoria de España en Wembley [online], elpais.com [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).
  8. ↑ Marcos [online], eu-football.info [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  9. ↑ Marcos Alonso: "La clave para ganar al Real Madrid fue jugar de tú a tú" [online], lavanguardia.com [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).
  10. ↑ Logró un ascenso e hizo debutar a Reyes: el Sevilla despide a Marcos Alonso [online], estadiodeportivo.com [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).
  11. ↑ Destituye a Tapia y ficha a Marcos Alonso [online], diarovasco.com [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).
  12. ↑ From grandfather, to father to son: Chelsea's Marcos Alonso makes football history with Spain debut [online], standard.co.uk [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  13. ↑ El Racing llora la muerte de Marcos Alonso, jugador verdiblanco en dos etapas y técnico entre 1996 y 1998 [online], copa.es [dostęp 2024-03-26] (hiszp.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Skład reprezentacji Hiszpanii na Euro 1984

Hiszpania

Kariera trenerska
Trenerzy Rayo Vallecano
  1. ↑ a b c d e f g h tymczasowo
Trenerzy Racingu Santander
Trenerzy Sevilli FC
Trenerzy Atlético Madryt
  1. ↑ tymczasowo
Trenerzy Realu Saragossa
Trenerzy Realu Valladolid
  1. ↑ tymczasowo
Trenerzy Málagi CF
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcos_Alonso_Peña&oldid=75248820”
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy