Przejdź do zawartości

Marianne Martinez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marianne Martinez
Ilustracja
Portret Marianne Martinez autorstwa Antona von Marona
Imię i nazwisko

Anna Katharina von Martinez

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1744
Wiedeń

Pochodzenie

hiszpańskie

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1812
Wiedeń

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytorka, pianistka, śpiewaczka

Marianne Martinez, właściwie Anna Katharina von Martinez (ur. 4 maja 1744 w Wiedniu, zm. 13 grudnia 1812 tamże[1][2][3]) – austriacka kompozytorka, pianistka i śpiewaczka pochodzenia hiszpańskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była córką Nicólo Martíneza, który przybył do Wiednia jako członek orszaku nuncjusza papieskiego[2]. Jej pierwszym nauczycielem muzyki był mieszkający w domu Martinezów i zaprzyjaźniony z nimi Pietro Metastasio[1]. Dalszą edukację muzyczną odbyła u Josepha Haydna, Giuseppe Bonno, Johanna Adolfa Hassego i Nicoli Porpory[2][3]. Otrzymała solidne wykształcenie, znała kilka języków i wymieniała listy z czołowymi artystami swoich czasów[3]. Jako kompozytorka debiutowała w 1761 roku mszą w wiedeńskim kościele św. Michała[1]. Występowała jako pianistka i śpiewaczka[2], prowadziła też własną szkołę śpiewu[1]. W swoim domu urządzała wieczorki muzyczne, na których gościli m.in. Wolfgang Amadeus Mozart, Joseph Haydn i Karl Ditters von Dittersdorf[1][3]. Była honorowym członkiem Accademia Filarmonica w Bolonii[1].

Jej dorobek kompozytorski obejmuje 4 msze, 6 motetów, 3 litanie, opracowania psalmów, 2 oratoria, 3 sonaty na instrument klawiszowy, koncert na instrument klawiszowy, jedną symfonię oraz pieśni[3]. Utwory Martinez nie mają znaczenia dla historii muzyki, są jednak ważne jako dzieło kobiety należącej do środowiska artystycznego Wiednia 2. połowy XVIII wieku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 111. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2309. ISBN 0-02-865529-X.
  3. a b c d e Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 367–368. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy