Przejdź do zawartości

Marion Bartoli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marion Bartoli
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

2 października 1984
Le Puy-en-Velay

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny forehand i backhand

Status profesjonalny

luty 2000

Zakończenie kariery

14 sierpnia 2013

Trener

Walter Bartoli

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

7 (30 stycznia 2012)

Australian Open

QF (2009)

Roland Garros

SF (2011)

Wimbledon

W (2013)

US Open

QF (2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

15 (5 lipca 2004)

Australian Open

3R (2004, 2005)

Roland Garros

3R (2005, 2006)

Wimbledon

QF (2004)

US Open

SF (2003)

Strona internetowa

Marion Bartoli (wym. /maʁjɔ̃ baʁtɔli/; ur. 2 października 1984 w Le Puy-en-Velay) – francuska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2013 oraz finalistka Wimbledonu 2007, mistrzyni juniorskiego US Open 2001, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jako juniorka wygrała US Open 2001. Klasyfikowana była na trzecim miejscu w rankingu juniorskim.

Zadebiutowała w gronie zawodowych tenisistek podczas French Open 2001, przegrywając w pierwszej rundzie z Kolumbijką Cataliną Castaño. Również w Australian Open 2002 odpadła w pierwszej rundzie, ulegając Słowence Tinie Pisnik. W tym samym roku grała w turnieju głównym French Open, przegrywając w pierwszej rundzie Ai Sugiyamą. W tym samym roku na kortach USTA National Tennis Center przebrnęła przez kwalifikacje, a następnie pokonała Arantxę Sánchez Vicario i Rossanę de los Ríos, ulegając dopiero w trzeciej rundzie Lindsay Davenport. Pierwszy turniej zawodowy, który zaliczyła, a który nie był imprezą wielkoszlemową miał miejsce w Gold Coast. Przegrała w pierwszym meczu z Silviją Talają.

W lipcu 2007 doszła do finału wielkoszlemowego Wimbledonu, pokonując w półfinale liderkę rankingu tenisistek, Justine Henin. W decydującym spotkaniu przegrała z Venus Williams 4:6, 1:6. Po US Open 2007 została najlepszą tenisistką z Francji, wyprzedzając dotychczasową nr 1 kraju Amélie Mauresmo. W 2013 roku zwyciężyła w zawodach gry pojedynczej na wielkoszlemowym Wimbledonie. W meczu mistrzowskim pokonała Sabine Lisicki 6:1, 6:4.

W przeciągu kariery wygrała w ośmiu turniejach w grze pojedynczej, a w jedenastu osiągała finał. W grze podwójnej triumfowała trzykrotnie, a cztery razy awansowała do finału następnie w nim przegrywając.

Była reprezentantką Francji w Pucharze Federacji w latach 2004 i 2013. Rozegrała łącznie cztery mecze – dwa wygrane spotkania singlowe i dwa pojedynki deblowe, z których jeden wygrała.

14 sierpnia 2013 roku, po przegranym spotkaniu z Simoną Halep w turnieju w Cincinnati, ogłosiła zakończenie kariery. Powodem miały być ciągle odnawiające się problemy zdrowotne i kontuzje[1][2].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australia Australian Open A A A 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R QF 3R 2R 3R 3R 0 / 12 15 – 12
Francja French Open A A 1R 1R 2R 1R 1R 2R 4R 1R 2R 3R SF 2R 3R 0 / 13 16 – 13
Wielka Brytania Wimbledon A A A A 1R 3R 2R 2R F 3R 3R 4R QF 2R W 1 / 11 28 – 10
Stany Zjednoczone US Open A A A 3R 1R 2R 3R 3R 4R 4R 2R 2R 2R QF A 0 / 11 20 – 11
Ranking na koniec roku [a] 1120 345 106 57 41 40 17 10 17 11 16 9 11 13 1 / 47 79 – 46

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australia Australian Open A A A A 2R 3R 3R A 1R A A A A A A 0 / 4 5 – 4
Francja French Open A A A 1R 2R 2R 3R 3R 1R A A A A A A 0 / 6 6 – 6
Wielka Brytania Wimbledon A A A A 2R QF 3R 2R 3R A A A A A A 0 / 5 9 – 4
Stany Zjednoczone US Open A A A A SF 1R 1R 2R A A A A A A A 0 / 4 5 – 4
Ranking na koniec roku 282 20 37 47 33 113 0 / 19 25 – 18

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australia Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Francja French Open A A A A A 1R A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
Wielka Brytania Wimbledon A A A A A 2R A A A A A A A A 1R 0 / 2 0 – 2
Stany Zjednoczone US Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 3 0 – 3

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 19 (8-11)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 7 stycznia 2006 Auckland Twarda Rosja Wiera Zwonariowa 6:2, 6:2
Finalistka 1. 11 września 2006 Bali Twarda Rosja Swietłana Kuzniecowa 5:7, 2:6
Zwyciężczyni 2. 8 października 2006 Tokio Twarda Japonia Aiko Nakamura 2:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 3. 5 listopada 2006 Québec Dywanowa (hala) Rosja Olga Puczkowa 6:0, 6:0
Finalistka 2. 7 maja 2007 Praga Ceglana Japonia Akiko Morigami 1:6, 3:6
Finalistka 3. 7 lipca 2007 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Venus Williams 4:6, 1:6
Finalistka 4. 20 lipca 2008 Stanford Twarda Kanada Aleksandra Wozniak 5:7, 3:6
Finalistka 5. 10 stycznia 2009 Brisbane Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka 3:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 8 marca 2009 Monterrey Twarda Li Na 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 5. 2 sierpnia 2009 Stanford Twarda Stany Zjednoczone Venus Williams 6:2, 5:7, 6:4
Finalistka 6. 8 listopada 2009 Bali Twarda (hala) Francja Aravane Rezaï 5:7, krecz
Finalistka 7. 20 marca 2011 Indian Wells Twarda Dania Caroline Wozniacki 1:6, 6:2, 3:6
Finalistka 8. 21 maja 2011 Strasburg Ceglana Niemcy Andrea Petković 4:6, 0:1 krecz
Zwyciężczyni 6. 18 czerwca 2011 Eastbourne Trawiasta Czechy Petra Kvitová 6:1, 4:6, 7:5
Finalistka 9. 31 lipca 2011 Stanford Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 7. 16 października 2011 Osaka Twarda Australia Samantha Stosur 6:3, 6:1
Finalistka 10. 12 lutego 2012 Paryż Twarda (hala) Niemcy Angelique Kerber 6:7(3), 7:5, 3:6
Finalistka 11. 22 lipca 2012 Carlsbad Twarda Słowacja Dominika Cibulková 1:6, 5:7
Zwyciężczyni 8. 6 lipca 2013 Wimbledon Trawiasta Niemcy Sabine Lisicki 6:1, 6:4

Gra podwójna 7 (3-4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 9 lutego 2003 Paryż Dywanowa Francja Stéphanie Cohen-Aloro Austria Barbara Schett
Szwajcaria Patty Schnyder
6:2, 2:6, 6:7(5)
Finalistka 2. 26 października 2003 Linz Twarda Włochy Silvia Farina Elia Południowa Afryka Liezel Huber
Japonia Ai Sugiyama
1:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni 1. 11 kwietnia 2004 Casablanca Ceglana Francja Émilie Loit Belgia Els Callens
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 6:2
Finalistka 3. 11 października 2004 Taszkent Twarda Włochy Mara Santangelo Włochy Adriana Serra Zanetti
Włochy Antonella Serra Zanetti
6:1, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 6 lutego 2005 Pattaya Twarda Niemcy Anna-Lena Grönefeld Polska Marta Domachowska
Chorwacja Silvija Talaja
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 3. 14 maja 2006 Praga Ceglana Izrael Szachar Pe’er Stany Zjednoczone Ashley Harkleroad
Stany Zjednoczone Bethanie Mattek
6:4, 6:4
Finalistka 4. 8 stycznia 2007 Sydney Twarda Stany Zjednoczone Meilen Tu Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
3:6, 6:3, 6:7(2)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2001 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rosja Swietłana Kuzniecowa 4:6, 6:3, 6:4
  1. Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marion Bartoli Announces Retirement. wtatennis.com, 2013-08-14. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).
  2. Łukasz Iwanek: Marion Bartoli zakończyła karierę!. sportowefakty.pl, 2013-08-15. [dostęp 2013-08-15]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy