Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2011
| |||
| Miejsce finału | |||
|---|---|---|---|
| Podium | |||
| Pierwsze miejsce | |||
| Drugie miejsce | |||
| Trzecie miejsce | |||
| Statystyki indywidualne | |||
| MVP | |||
| Król strzelców | |||
Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2011 – 13. edycja mistrzostw świata w hokeju na lodzie kobiet, zorganizowana przez IIHF w dniach 16–25 kwietnia 2011 po raz pierwszy w Szwajcarii (w Winterthurze i Zurychu). Po raz pierwszy od dziesięciu lat w turnieju elity wystąpiło 8 zespołów, a nie jak dotychczas dziewięć. Złoty medal obroniły Amerykanki, pokonując Kanadyjki 3:2 po dogrywce. Brązowy medal zdobyły Finki, zwyciężając Rosjanki 3:2 po dogrywce.
Zmagania niższych dywizji odbyły się:
- I Dywizja: Ravensburg
- II Dywizja: Caen
- III Dywizja: Newcastle
- IV Dywizja: Reykjavík
- V Dywizja: Sofia
Po raz pierwszy w mistrzostwach świata hokeistek wzięła udział reprezentacja Polski, która wystąpiła w turnieju V dywizji, rozgrywanym w Sofii.
Elita
[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Drużyna |
|---|---|
 |
 Stany Zjednoczone
|
 |
 Kanada
|
 |
 Finlandia
|
| 4. |  Rosja
|
| 5. |  Szwecja
|
| 6. |  Szwajcaria
|
| 7. |  Słowacja
|
| 8. |  Kazachstan
|
W tej części mistrzostw uczestniczy najlepsze 8 drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach.
Pierwsza runda grupowa odbywa się w dwóch grupach po cztery drużyny. Zwycięzca grupy awansuje do półfinałów. Zespoły z miejsc drugich i trzecich awansują do ćwierćfinałów, których zwycięzcy przechodzą do półfinałów. Drużyny które w fazie grupowej zajmą czwarte miejsce rozegrają między sobą mecze o utrzymanie. Drużyna, która dwukrotnie zwycięży pozostaje w elicie, natomiast przegrany spada do I dywizji. O zwycięstwie w turnieju zadecyduje finał w którym wystąpią zwycięzcy półfinałów[1].
Mecze zostaną rozegrane w Szwajcarii po raz pierwszy w historii. Zawody odbędą się w dniach 16 kwietnia - 25 kwietnia 2011 roku. Pierwsze spotkanie odbędzie się o godzinie 16:00. Będzie to mecz pomiędzy drużynami: Finlandii oraz Kazachstanu. Pierwszą bramkę turnieju zdobyła Finka Pia Lund.
Najskuteczniejszą zawodniczką mistrzostw została Hilary Knight, która zdobyła 14 punktów[2]. Ponadto zdobyła najwięcej bramek i najczęściej asystowała[3][4]. MVP turnieju została bramkarka drużyny Słowacji Zuzana Tomchikova.
Pierwsza dywizja
[edytuj | edytuj kod]
Do mistrzostw drugiej dywizji przystąpiło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata elity w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadnie do drugiej dywizji.
Mecze rozegrane zostały w niemieckim mieście Ravensburg od 11 do 16 kwietnia 2011 roku.
W tym turnieju miała uczestniczyć reprezentacja Japonii, jednak Japońska Federacja hokeja na lodzie wycofała się z mistrzostw w związku z katastrofalnym w skutkach tsunami, mające miejsce po trzęsieniu ziemi[5][6].
Druga dywizja
[edytuj | edytuj kod]| Lp. | Drużyna |
|---|---|
| 1. |  Czechy
|
| 2. |  Francja
|
| 3. |  Dania
|
| 4. |  Włochy
|
| 5. |  Wielka Brytania
|
| 6. |  Korea Północna
|
Do mistrzostw drugiej dywizji przystąpiło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadła do piątej dywizji.
Mecze rozegrane zostały w francuskim mieście Caen od 4 do 10 kwietnia 2011 roku.
W mistrzostwach nie wystartowała drużyna Korei Północnej. Spowodowane jest to problemami finansowymi koreańskiego związku[7]
Trzecia dywizja
[edytuj | edytuj kod]
W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 6 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadła do czwartej dywizji.
Mecze rozegrane zostały w australijskim mieście Newcastle od 1 do 6 lutego 2011 roku.
Czwarta dywizja
[edytuj | edytuj kod]| Lp. | Drużyna |
|---|---|
| 1. |  Nowa Zelandia
|
| 2. |  Korea Południowa
|
| 3. |  Islandia
|
| 4. |  Rumunia
|
| 5. |  RPA
|
| 6. |  Estonia
|
Do mistrzostw czwartej dywizji przystąpiło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata trzeciej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadła do piątej dywizji.
W mistrzostwach nie wystartowała drużyna Estonii, mimo że miała do tego prawo.
Mecze rozegrane zostały w stolicy Islandii - Reykjavíku od 27 marca do 1 kwietnia 2011 roku.
Piąta dywizja
[edytuj | edytuj kod]
W mistrzostwach piątej dywizji uczestniczyło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata czwartej dywizji w 2012 r. Jako że jest to najniższy poziom mistrzostw, więc nikt nie spadł do niższej dywizji. W turnieju wystartowały Polki, inaugurując tym samym swoje starty w mistrzostwach świata. Pierwszy raz zagrały również Hiszpanki i Irlandki. Mecze rozegrane zostały w stolicy Bułgarii - Sofii, od 14 marca do 19 marca 2011.
Meczem otwarcia było spotkanie Polski z Irlandią. Pierwszą - i jak się później okazało najszybszą - bramkę turnieju zdobyła Aleksandra Berecka, w 18 sekundzie pojedynku. Najwięcej punktów w całym turnieju zdobyła Magdalena Szynal (20 punktów)[8]. Uzyskała przy tym najlepszy bilans zdobytych bramek i asyst[9][10]. Dyrektoriat turnieju wybrał najlepsze zawodniczki na danych pozycjach: na bramce Bułgarka Kamelia Iwanowa w obronie Hiszpanka Vanessa Abrisqueta], wśród napastniczek Polka Karolina Późniewska[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ O mistrzostwach na iihf.com
- ↑ Lista najskuteczniejszych zawodniczek turnieju Elity
- ↑ Lista strzelczyń mistrzostw świata kobiet elity
- ↑ Lista zawodniczek z asystami (Elita)
- ↑ S. Królicki: Japonia wycofuje się z Mistrzostw Świata. hokej.net. [dostęp 2011-04-02]. (pol.).
- ↑ Japan withdraws from events. iihf.com. [dostęp 2011-03-29]. (ang.).
- ↑ Withdrawals from Division II. iihf.com. [dostęp 2011-03-28]. (ang.).
- ↑ Lista najskuteczniejszych zawodniczek V dywizji
- ↑ Lista strzelczyń mistrzostw świata kobiet V dywizji
- ↑ Lista zawodniczek z asystami (V dywizja)
- ↑ Najlepsze zawodniczki turnieju V dywizji wybrane przez dyrektoriat mistrzostw