Nicolae Titulescu

Nicolae Titulescu
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1882 ; Craiova, Królestwo Rumunii
Data i miejsce śmierci	17 marca 1941 ; Cannes, Francja
	Minister finansów Rumunii
Okres	od 1917; do 1918
Poprzednik	Victor Antonescu
Następca	Fotin Enescu
	Minister finansów Rumunii
Okres	od 1920; do 1921
Poprzednik	Constantin Argetoianu
Następca	Take Ionescu
	Minister spraw zagranicznych Rumunii
Okres	od 1927; do 1928
Poprzednik	Ion I.C. Brătianu
Następca	Gheorghe Mironescu
	Minister spraw zagranicznych Rumunii
Okres	od 1932; do 1934
Poprzednik	Alexandru Vaida-Voevod
Następca	Gheorghe Tătărescu (p.o.)
	Minister spraw zagranicznych Rumunii
Okres	od 1934; do 1936
Poprzednik	Gheorghe Tătărescu (p.o.)
Następca	Victor Antonescu
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nicolae Titulescu (ur. 4 marca 1882 w Krajowej, zm. 17 marca 1941 w Cannes) – rumuński polityk i dyplomata.

Życiorys

10 lipca 1917 został mianowany ministrem finansów w rządzie Iona I.C. Brătianu^[1]. W 1919 reprezentował Rumunię na paryskiej konferencji pokojowej^[2]. 13 czerwca 1920 ponownie objął kierownictwo ministerstwa finansów (do 17 grudnia 1921)^[3]. Nadzorował przygotowanie pierwszego budżetu państwa po wprowadzeniu do obiegu emitowanych przez Generalny Bank Rumunii lei (przyjęty 1 kwietnia 1921). Zainicjował również reformę systemu podatkowego^[4]. Dwukrotnie (od 6 lipca 1927^[5] do 4 sierpnia 1928^[6] oraz od 20 października 1932^[7] do 29 sierpnia 1936^[8]) pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych^[a]. Był zwolennikiem zawierania traktatów dwustronnych; miały one w zamierzeniu zapewnić Rumunii bezpieczeństwo, poprzez powstanie systemu państw połączonych wzajemnymi zobowiązaniami^[9]. Wspierał współpracę międzyrządową w ramach Małej Ententy. W lutym 1933 w Genewie podpisał protokół, na mocy którego utworzono jej Stałą Radę^[10]. Doprowadził także do powołania Ententy Bałkańskiej (stosowne porozumienie podpisano w Atenach 9 lutego 1934)^[11].

W czasie, gdy kierował MSZ, doszło do znacznego osłabienia relacji polsko-rumuńskich i sojusz obronnego^[12]. Wiązało się to z przeorientowaniem przez Titulescu polityki rumuńskiej ku promowanemu przez Francję paktowi wschodniemu, któremu przeciwna była II RP^[12].

Początkowo sceptyczny wobec normalizacji stosunków z ZSRR, później dążył do ich poprawy. Strona rumuńska złożyła swoje podpisy pod umową określającą agresora (3 lipca 1933) sygnowaną także przez Związek Radziecki i jego sąsiadów, w tym Polskę^[13]. 9 czerwca 1934 w Genewie Titulescu spotkał się z ludowym komisarzem spraw zagranicznych Maksymem Litwinowem. Ministrowie wymienili między sobą listy mówiące między innymi o wzajemnym uznaniu suwerenności. Celem polityki Titulescu było wypracowanie między Rumunią i ZSRS porozumienia podobnego do układu między Francją a ZSRS oraz związanego z nim układu czechosłowacko-sowieckiego^[12].

21 lipca 1936 podpisano protokół mówiący o możliwości uregulowania spornych kwestii dotyczących Besarabii^[12]. Po dymisji Titulescu został on wymówiony przez stronę radziecką^[14].

Był też cenionym dyplomatą. Pełnił funkcje ambasadora w Londynie i stałego reprezentanta przy Lidze Narodów. Przewodniczył Zgromadzeniu tej organizacji w 1930 i 1931^[15].

Odznaczenia

Rumuńskie^[16]

Krzyż Wielki Orderu Karola I
Łańcuch Orderu Ferdynanda I
Krzyż Wielki Orderu Ferdynanda I
Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii z Mieczami
Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (1913)
Medal Jubileuszowy Karola I (1906)
Medal Wysiłku Kraju (1913)
Medal Odwagi i Wierności I klasy (1913)
Krzyż Pamiątkowy Wojny 1916-1918 (1918)

Zagraniczne^[16]

Krzyż Wielki Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (Wielka Brytania)
Krzyż Wielki Orderu Orła Białego (Serbia)
Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej (Francja, 1925)
Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja)
Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia)
Krzyż Wielki Orderu Św. Maurycego i Łazarza (Włochy)
Krzyż Wielki Orderu Maltańskiego (SMOM)
Krzyż Wielki Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja)
Krzyż Wielki Orderu Piusa IX (Watykan, 1928)
Krzyż Wielki Orderu Orła Azteckiego (Meksyk)
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia (Polska)
Krzyż Wielki Orderu Białej Róży (Finlandia)
Krzyż Wielki Orderu Oswobodziciela (Boliwia)
Order Świętego Aleksandra (Bułgaria)
Order Orła Białego (Polska, 1933)

Uwagi

↑ z przerwą między 2 a 10 października 1934

Przypisy

↑ CABINET BRATIANU 4. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
↑ Willaume 2004 ↓, s. 337.
↑ CABINET AVARESCU 2. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
↑ Willaume 2004 ↓, s. 112.
↑ CABINET BRATIANU 7. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
↑ CABINET V.BRATIANU. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
↑ CABINET MANIU 3. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
↑ CABINET TATARESCU 2. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).
↑ Willaume 2004 ↓, s. 128.
↑ Willaume 2004 ↓, s. 128–129.
↑ Willaume 2004 ↓, s. 130.
↑ ^a ^b ^c ^d StanisławS. Żerko StanisławS., Kryzys w stosunkach między Polską a Rumunią w latach 1934–1936 w świetle polskich dokumentów dyplomatycznych, „Dzieje Najnowsze” (2), 2016, s. 20 .
↑ Konwencja o określeniu napaści, podpisana w Londynie 3 lipca 1933 r. (Dz.U. 1933 nr 93 poz. 712), Convention for the Definition of Aggression, Annex and Protocol of Signature. Signed at London, July 3rd, 1933 (1934 LNTSer 75; 147 LNTS 67)
↑ Willaume 2004 ↓, s. 131.
↑ Willaume 2004 ↓, s. 129.
↑ ^a ^b Ordine şi distincţii. titulescu.eu (Fundaţia Europeană Titulescu). [dostęp 2015-12-03]. (ros.).

Bibliografia

Małgorzata Willaume: Rumunia. Warszawa: Trio, 2004. ISBN 83-88542-74-5.

[wod-9] z przerwą między 2 a 10 października 1934

[1] CABINET BRATIANU 4. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).

[CITEREFWillaume2004337-2] Willaume 2004 ↓, s. 337.

[3] CABINET AVARESCU 2. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).

[CITEREFWillaume2004112-4] Willaume 2004 ↓, s. 112.

[5] CABINET BRATIANU 7. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).

[6] CABINET V.BRATIANU. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).

[7] CABINET MANIU 3. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).

[8] CABINET TATARESCU 2. Elisanet.fi. [dostęp 2011-06-25]. (ang.).

[CITEREFWillaume2004128-10] Willaume 2004 ↓, s. 128.

[CITEREFWillaume2004128–129-11] Willaume 2004 ↓, s. 128–129.

[CITEREFWillaume2004130-12] Willaume 2004 ↓, s. 130.

[Żerko2016-13] StanisławS. Żerko StanisławS., Kryzys w stosunkach między Polską a Rumunią w latach 1934–1936 w świetle polskich dokumentów dyplomatycznych, „Dzieje Najnowsze” (2), 2016, s. 20 .

[14] Konwencja o określeniu napaści, podpisana w Londynie 3 lipca 1933 r. (Dz.U. 1933 nr 93 poz. 712), Convention for the Definition of Aggression, Annex and Protocol of Signature. Signed at London, July 3rd, 1933 (1934 LNTSer 75; 147 LNTS 67)

[CITEREFWillaume2004131-15] Willaume 2004 ↓, s. 131.

[CITEREFWillaume2004129-16] Willaume 2004 ↓, s. 129.

[fet-17] Ordine şi distincţii. titulescu.eu (Fundaţia Europeană Titulescu). [dostęp 2015-12-03]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[a]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

Zjednoczone Księstwa Rumunii	Arsache Cantacuzino Grigore Ghica Rosetti-Bălănescu Papadopol-Calimah Ghica Mavrogheni Barbu Știrbei Golescu Teriachiu Golescu Golescu Ghica Calimachi-Catargiu Carp Calimachi-Catargiu Costaforu Boerescu Bălăceanu Cornea Kogălniceanu Ionescu Kogălniceanu Câmpineanu Boerescu
Królestwo Rumunii	Brătianu Stătescu Sturdza Câmpineanu Pherekyde Carp Lahovari Esărescu Lahovari Sturdza Stoicescu Sturdza Lahovari Marghiloman Sturdza Ion I.C. Brătianu Sturdza Lahovari Lahovari Sturdza Ion I.C. Brătianu Djuvara Maiorescu Porumbaru Ion I.C. Brătianu Arion Coandă Ion I.C. Brătianu Mișu Vaida Voievod Cicio Pop Zamfirescu Take Ionescu Derussi Duca Mitilineu Ion I.C. Brătianu Titulescu Mironescu Mihalache Ghica Vaida Voievod Titulescu Titulescu Antonescu Micescu Petrescu-Comnen Gafencu Manoilescu Sturdza Mihai Antonescu Niculescu-Buzești Vișoianu Tătărescu
Rumuńska Republika Ludowa	Pauker Bughici Preoteasa Maurer
Rumuńska Republika Socjalistyczna	Maurer Bunaciu Mănescu Macovescu Andrei Văduva Totu Stoian
Rumunia	Celac Năstase Meleșcanu Severin Pleșu Roman Geoană Ungureanu Cioroianu Comănescu Diaconescu Baconschi Diaconescu Marga Corlățean Meleșcanu Aurescu Comănescu Meleșcanu Mănescu Aurescu Odobescu

Życiorys

Odznaczenia

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.