Przejdź do zawartości

Stadion Narodowy w Pekinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stadion Narodowy w Pekinie
北京国家体育场
Ilustracja
Przydomek: Ptasie Gniazdo
Państwo

 Chiny

Adres

1 National Stadium South Road, Pekin, Chiny

Architekt

Herzog & de Meuron
ArupSport
China Architectural Design & Research Group[1]

Koszt budowy

3,5 mld ¥ (ok. 423 mln $)

Data budowy

20032008

Data otwarcia

marzec 2008

Pojemność stadionu

podczas IO 2008: 91 000
po IO 2008: 80 000

Rekordowa frekwencja

89,102 (olimpijski mecz piłki nożnej NigeriaArgentyna, 23 sierpnia 2008)

Nawierzchnia boiska

trawiasta

Położenie na mapie Pekinu
Mapa konturowa Pekinu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stadion Narodowy w Pekinie”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stadion Narodowy w Pekinie”
Ziemia39°59′30″N 116°23′26″E/39,991667 116,390556
Strona internetowa

Stadion Narodowy w Pekinie, oficjalnie Stadion Narodowy[2] (chiń. upr. 国家体育场; chiń. trad. 國家體育場; pinyin Guójiā Tǐyùchǎng; ang. Beijing National Stadium), znany również jako Ptasie Gniazdo (chiń. upr. 鸟巢; chiń. trad. 鳥巢; pinyin Niǎocháo; ang. Bird’s Nest) – stadion olimpijski, na którym podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2008 odbyły się wszystkie konkurencje lekkoatletyczne oraz ceremonie otwarcia i zamknięcia Igrzysk Olimpijskich zarówno letnich jak i zimowe w 2022. Stadion położony jest w Parku Olimpijskim, niedaleko Pływalni olimpijskiej. Arena lekkoatletycznych mistrzostw świata w 2015 r[3]. Pierwszym hymnem narodowym odegranym na tym stadionie przy okazji wręczania złotego medalu podczas igrzysk olimpijskich był Mazurek Dąbrowskiego – złoty medal w pchnięciu kulą zdobył Tomasz Majewski wynikiem 21,51m.

Stadion

[edytuj | edytuj kod]

Przetarg

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 r., zanim Pekin dostał prawa organizacji igrzysk, miasto przeprowadziło proces przetargowy na wybór najlepszego projektu stadionu[4]. Każdy projekt wymagał wielu m.in. możliwości użytkowania po olimpiadzie, rozsuwanego dachu i niskich kosztów konserwacji[4]. Lista zgłoszeń została zawężona do trzynastu projektów końcowych[5]. Model został zatwierdzony jako najlepszy projekt przez profesjonalny panel, a następnie wystawiony publicznie[4].

Projekt

[edytuj | edytuj kod]
Stadion podczas budowy, wrzesień 2007

W 2002 r. zgłosili się architekci z całego świata, gotowi do zaprojektowania stadionu. Za najlepszy uznano pomysł szwajcarskiej pracowni Herzog & de Meuron. Projekt został zrealizowany przy współpracy z ArupSport oraz China Architecture Design & Research Group. Konsultantem artystycznym był chiński artysta Ai Weiwei. Ai Weiwei, współprojektant stadionu, zbojktował zorganizowaną na nim ceremonię otwarcia Igrzysk w proteście przeciw panującym w Chinach autokracji oraz braku wolności[6].

Stadion składa się z dwóch niezależnych konstrukcji, oddalonych od siebie o 15 metrów[7]: czerwonej betonowej misy z zamocowanymi trybunami i zewnętrznej stalowej ramy wokół niej[8]. Próbując ukryć stalowe podpory składanego dachu, wymaganego w procesie przetargu, zespół opracował „nie odstającą od konstrukcji dodatkową stal”, aby połączyć podpory z resztą stadionu[8]. Po zawaleniu się dachu na lotnisku Charles de Gaulle, Pekin dokonał przeglądu wszystkich głównych projektów. Z projektu postanowiono usunąć rozsuwany dach, pierwotną inspirację dla projektu gniazda[4], a także 9000 siedzeń[9]. Usunięcie elementów pomogło sprowadzić projekt do zmniejszonego budżetu budowy wynoszącego 290 milionów dolarów z pierwotnych 500 milionów dolarów. Dzięki usunięciu rozsuwanego dachu budynek został odciążony, co pomogło mu wytrzymać aktywność sejsmiczną; górna część dachu została jednak zmieniona, aby chronić widzów przed warunkami atmosferycznymi[9].

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze prace budowlane rozpoczęły się 24 grudnia 2003 r., a konstrukcję stadionu zaczęto stawiać w marcu 2004 r. Otwarcie stadionu nastąpiło w marcu 2008 r.[10] W styczniu 2008 r. ujawniono informację o śmierci dwóch robotników, pracujących przy budowie stadionu[11].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Podczas Igrzysk Olimpijskich stadion pomieścił 91 000 widzów. Po ich zakończeniu liczba miejsc została zredukowana do 80 000. Stadion ma 330 m długości, 220 m szerokości i 69,2 m wysokości. Budowla zajmuje powierzchnię 258 000 . Powierzchnia użytkowa wynosi natomiast 204 000 . Do budowy stadionu zużyto 36 km stali o łącznej wadze 45 000 ton. Koszt przedsięwzięcia wyniósł 3,5 mld ¥ (ok. 423 mln $)[12].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
Stadion Narodowy w Pekinie w czasie Igrzysk Olimpijskich
Stadion Narodowy w Pekinie w czasie Igrzysk Olimpijskich

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Beijing National Stadium, 'The Bird's Nest', China [online], www.designbuild-network.com [dostęp 2021-06-27] (ang.).
  2. The official website of the Beijing 2008 Olympic Games, The National Stadium - The Official Website of the Beijing 2008 Olympic Games [online], web.archive.org [dostęp 2021-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2008-08-27] (ang.).
  3. Beijing selected to host 2015 World Championships [online], iaaf.org [dostęp 2010-11-21] (ang.).
  4. a b c d Arthur Lubow, The China Syndrome, „The New York Times”, 21 maja 2006, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-28] (ang.).
  5. Presentation of Competation for the Architecture Design of National Stadium (2008 olympic Main Stadium) [online], web.archive.org, 19 czerwca 2008 [dostęp 2021-06-28] [zarchiwizowane z adresu 2008-06-19].
  6. (ang.) Ai Weiwei, Why I'll stay away from the opening ceremony of the Olympics, oświadczenie opublikowane na łamach brytyjskiego dziennika Guardian dn. 7 sierpnia 2008 r., dostęp: 5 lipca 2010 r.
  7. Pasternack 2008, str. 98.
  8. a b Pasternack 2008, str. 94.
  9. a b Pasternack 2008, str. 97.
  10. Photo: 'Bird's Nest' due for completion at the end of March - The Official Website of the Beijing 2008 Olympic Games. [dostęp 2008-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-08)].
  11. The Times & The Sunday Times [online], www.timesonline.co.uk [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  12. http://www.chinatourtravel.org/Beijing-National-Stadium/

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy