Przejdź do zawartości

Stefan Bibrowski

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Bibrowski
Szczepan Bibrowski
Ilustracja
Na zdjęciu z 1907
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1890
Wilczogóra k. Grójca

Data śmierci

1932

Zawód, zajęcie

artysta cyrkowy

Człowiek o lwiej twarzy w wieku 17 lat
Bibrowski jako członek Barnum & Bailey Circus (stoi w górnym rzędzie pierwszy z prawej), 1924

Stefan Bibrowski, Lionel, zwany człowiekiem o lwiej twarzy (ur. 18 grudnia 1890 w Wilczogórze k. Grójca w parafii Belsk Duży[1], zm. 1932 we Włoszech lub w Berlinie) – polski artysta cyrkowy, znany z powodu nadmiernie owłosionego ciała (w tym twarzy), co stanowiło atrakcję dla cyrkowej publiczności.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Michała i Benedykty z domu Kołyś. Przy chrzcie nadano mu imię Szczepan[1]. W wieku czterech lat chory na hipertrichozę Bibrowski został kupiony przez niemieckiego przedsiębiorcę Meyera[2] (Sedelmeyera), który uczynił z niego atrakcję swoich pokazów. Przyjął imię Lionel. Nazywany był przez prasę człowiekiem o lwiej twarzy (ang. Lionel the lion faced man)[2]. Według innych relacji określenie to wymyślił Mayer. Jako sześciolatek Szczepan trafił do szkoły. Wychowano go jako katolika[czy to ważne?]. Meyer opiekował się chłopcem. Pokazywał go w całej Europie, potem w USA[3]. Wystawiał Bibrowskiego na nowo otwartych promenadach na Wschodnim Wybrzeżu. Tam chłopiec został zauważony przez łowców talentów z Barnum & Bailey Circus[4]. W 1901 w imieniu dwunastolatka Meyer zawarł z cyrkiem kontrakt na 5 lat[potrzebny przypis]. Bibrowski podróżował po USA[2], prezentując swoje długie jasne owłosienie występujące na całym ciele (z wyjątkiem wewnętrznej części stóp i dłoni). Był często zapowiadany jako „brakujące ogniwo” między ludźmi a zwierzętami[5] albo „półczłowiek, półlew”[4]. Na pokazach opowiadano, że będąc w ciąży, jego matka widziała, jak jej mąż został okaleczony przez lwa cyrkowego[5]. W Monachium występy Bibrowskiego podczas Oktoberfest w ciągu kilku dni obejrzało około 200 tysięcy ludzi. Był często portretowany. Mimo tego niechętnie dzielił się swoją historią[3].

Znał pięć języków obcych[2] i nosił dobrze skrojone ubrania, dzięki czemu, mimo swej przypadłości, sprawiał wrażenie człowieka ujmującego. Był sprawny fizycznie, występował jako akrobata. W 1912 doznał poważnych poparzeń z powodu palenia papierosów, które zapaliły włosy. Na wiele miesięcy został wyłączony ze spektakli. Podobno marzył o pracy jako dentysta[4], ale praca w cyrku była opłacalna[6].

W USA zamieszkał na stałe w 1920[3]. Występował w Coney Island Dreamland Circus[6]. Finalnie zamieszkał we Włoszech lub w Berlinie, gdzie zmarł na zawał serca[2]. Nie jest znane jego miejsce pochówku[3].

Nadal są w obiegu pocztówki przedstawiające Bibrowskiego przypominającego lwa. Carl Zuckmayer zastosował motyw człowieka-lwa w książce Die Fastnachtsbeichte[7]. Na wystawie Schau mich an. Wiener Porträts (2006/07) w Willi Hermesa można było zobaczyć obraz człowieka-lwa namalowany około 1910 przez Wilhelma Scharmanna[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Parafia rzymsko-katolicka Belsk Wielki, księga chrztów, akt chrztu Szczepana Bibrowskiego, nr 109/1890 [online].
  2. a b c d e Zaklęte w kadrze: Lionel, człowiek o lwiej twarzy [online], www.onet.pl, 24 kwietnia 2022 [dostęp 2022-12-13].
  3. a b c d Stefan Bibrowski, czyli Człowiek o Lwiej Twarzy, który był niekwestionowanym królem rozrywki [online], Nauka jest niesamowita, 29 lipca 2022 [dostęp 2022-12-13] (pol.).
  4. a b c Katie Serena, Meet The Lion-Faced Sideshow 'Freak' Fluent In Five Languages With Dreams Of Being A Dentist [online], All That's Interesting, 9 kwietnia 2020 [dostęp 2022-12-13] (ang.).
  5. a b Katja Iken, Phänomen "Freakshows", „Der Spiegel”, 23 listopada 2011, ISSN 2195-1349 [dostęp 2022-12-13] (niem.).
  6. a b Sarah Quick, Lionel the Lion-Faced Man [online], 2021 [dostęp 2022-12-13].
  7. Yumpu.com, Von „anatomischen Wundern“ und „lebenden Kuriositäten“ [online], yumpu.com [dostęp 2022-12-14] (niem.).
  8. Johann Werfring, – Lionel, Haarmensch in Wien – Wiener Museumsstücke [online], Stadtleben in Wien – Wiener Zeitung Online [dostęp 2022-12-14] (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy