Taida
| prepodobnaja | |
| |
| Data urodzenia |
w IV w. |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
w IV w. |
| Czczona przez |
Kościół katolicki |
| Wspomnienie | |
Taida, również: Tais, Taisja, Tesja[1], łac. Thais, Thaida, cs. Prepodobnaja Taisja – żyjąca w IV wieku egipska penitentka i pustelnica, święta Kościoła katolickiego[2], prawosławnego oraz ormiańskiego[3].
Postać tej świętej znana jest z legendy, spopularyzowanej w VI w. dzięki łacińskiemu tłumaczeniu.
Taida była kurtyzaną, a pod wpływem św. Pafnucego (zidentyfikowanego jako opata i założyciela ławry w pobliżu Herakleopolis w Egipcie), nawróciła się i poddała pokucie[2]. Po spaleniu całego majątku przez trzy lata żyła w komórce przy klasztorze. Nie opuściła miejsca umartwienia nawet gdy została powiadomiona o odpuszczeniu grzechów. Ta alegoryczna i dydaktyczna historia opowiadająca o wyrzeczeniu się grzechu przyczyniła się do rozpowszechnienia przekonania o możliwości uzyskania absolucji[4]. Kościół katolicki podaje, że w roku 360 błogosławionej Taidzie objawił się sam Jezus Chrystus. Nakazał jej odmawiać modlitwę za zmarłych (wieczny odpoczynek…) i obiecał, że kto, przez dłuższy czas będzie odmawiał ją codziennie 100 razy, otrzyma to, o co będzie prosić[5].
Kult
[edytuj | edytuj kod]Św. Taida jest patronką skruszonych prostytutek.
Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 8 października za greckim Menologium.
Kościoły wschodnie, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspominają świętą 8/21 października[c], tj. 21 października według kalendarza gregoriańskiego. W Kościele ormiańskim dodatkowy dzień pamięci przypada na 24 czerwca/7 lipca[3].
Na ikonach Taisa przedstawiana jest w tradycyjnym typie świętej mniszki (prepodobnaja) odziana jest w ciemne zakonne szaty. Ręce ma złożone na piersi w modlitewnym geście.
W kulturze
[edytuj | edytuj kod]Do historii Taidy i Pafnucego nawiązuje francuska powieść Anatole’a France’a z 1889 zatytułowana Tais (oryg. Thaïs). Na podstawie powieści powstała opera Thaïs, która miała swą premierę w Paryżu w 1894 roku oraz polski film z 1984 roku w reżyserii Ryszarda Bera, z Jerzym Kryszakiem i Dorotą Kwiatkowską w rolach głównych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ liturgia katolicka
- ↑ liturgia prawosławna i ormiańska
- ↑ podwójne datowanie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Taida (Tais,Taisja, Tesja na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
- ↑ a b Bruno W. Häuptli: THAIS. BBK, 07.11.2008. [dostęp 2010-01-05]. (niem.).
- ↑ a b Thais (Taisia) - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)
- ↑ Santa Taisia. [dostęp 2010-01-05]. (wł.).
- ↑ Echo ze Wzgórza. Zgromadzenie Sióstr Pasterek, 2011-11. [dostęp 2014-06-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych.. T. 5. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2004. ISBN 83-7318-376-0.
- Jarosław Charkiewicz: mniszka Taisa. Serwis Cerkiew.pl. [dostęp 2014-06-28].