Tilapia nilowa
| Oreochromis niloticus[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
tilapia nilowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Tilapia nilowa (Oreochromis niloticus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae) opisany naukowo przez Linneusza pod nazwą Perca nilotica[3]. Jej podgatunek nominatywny opisywany był pod różnymi nazwami, m.in. Tilapia nilotica[4]. Bywa nazywana rybą św. Piotra.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Wschodnia Afryka – dorzecze Nilu – oraz Izrael. Zasiedlają różne typy zbiorników z wodą słodką. Gatunek introdukowany w wielu krajach. W Polsce od 1990.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Ciało krępe, wysokie. Duża głowa z szerokim otworem gębowym. Płetwa grzbietowa długa, ciemno obrzeżona.
Odżywiają się planktonem roślinnym i drobnymi bezkręgowcami, czasem detrytusem. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 5–6 miesięcy. Samiec wyznacza rewir na czas tarła. Tilapia nilowa jest pyszczakiem. Ikra składana jest do wykopanego dołka, a po zapłodnieniu pobierana przez samicę do pyska i tam inkubowana. Tilapia nilowa żyje do 5 lat i może osiągać długość 60 cm (samice do 45 cm) przy masie ciała do 5 kg.
Znaczenie gospodarcze
[edytuj | edytuj kod]Hodowlę tilapii nilowej prowadzono prawdopodobnie już w starożytnym Egipcie. Począwszy od lat 40. XX w. akwakultury w kolejnych krajach interesowały się sprowadzeniem tego gatunku. Tilapię introdukowano w Japonii, Tajlandii, Filipinach, Brazylii i Chinach, na które obecnie przypada ponad połowa światowej produkcji. W Polsce hodowlę rozpoczął Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu w 1990.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oreochromis niloticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Oreochromis niloticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Synonym summary of Perca nilotica Linnaeus, 1758. FishBase. [dostęp 2008-11-16]. (ang.).
- ↑ Synonyms of Oreochromis niloticus niloticus (Linnaeus, 1758). FishBase. [dostęp 2008-11-16]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Oreochromis niloticus niloticus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 16 listopada 2008]
- Gatunki obce w Polsce. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2012-06-28].