Wiktoryja Azaranka

Wiktoryja Azaranka

Вікто́рыя Аза́ранка

Pełne imię i nazwisko	Wiktoryja Fiodarauna Azaranka
Państwo	Białoruś
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1989 Mińsk
Wzrost	183 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2003
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Maxime Tchoutakian
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	21 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (30 stycznia 2012)
Australian Open	W (2012, 2013)
Roland Garros	SF (2013)
Wimbledon	SF (2011, 2012)
US Open	F (2012, 2013, 2020)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	10 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	7 (7 lipca 2008)
Australian Open	F (2008, 2011)
Roland Garros	F (2009)
Wimbledon	QF (2008)
US Open	F (2019)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Białoruś Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012 tenis ziemny (gra mieszana) brąz Londyn 2012 tenis ziemny (gra pojedyncza)
Odznaczenia

Wiktoryja Fiodarauna Azaranka (biał. Вікто́рыя Фёдараўна Аза́ранка, ros. Викто́рия Фёдоровна Аза́ренко, Wiktorija Fiodorowna Azarienko; ur. 31 lipca 1989 w Mińsku) – białoruska tenisistka, mistrzyni wielkoszlemowego Australian Open w grze pojedynczej w latach 2012 i 2013 oraz US Open 2007 i French Open 2008 w grze mieszanej; była liderka klasyfikacji juniorskiej; liderka rankingu singlowego WTA; mistrzyni wielkoszlemowych turniejów juniorskich w grze pojedynczej i podwójnej, złota medalistka w mikście oraz brązowa medalistka w singlu z Londynu 2012; zwyciężczyni 21 turniejów cyklu WTA Tour, w tym 10 rangi WTA Premier Mandatory/WTA Premier 5. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

Kariera zawodowa

Jest zawodniczką praworęczną. Do tenisa zachęciła ją matka, gdy Wiktoryja miała siedem lat. Matka pracowała wówczas jako instruktorka w klubie w stolicy. Gdy została najlepszą juniorką w kraju, jako 14-latka, wyjechała do Arizony, gdzie rosyjski hokeista występujący w lidze NHL, Nikołaj Chabibulin zaoferował Azarance wsparcie finansowe w postaci stypendium (jego pochodząca z Białorusi żona jest przyjaciółką matki Azaranki). Jako 17-latka została najlepszą juniorką świata.

Sezon 2005

W 2005 roku tenisistka z Mińska zdominowała rozgrywki juniorskie. Indywidualnie zdobyła dwa wielkoszlemowe tytuły (Australian Open i US Open); w deblu zaś zwyciężyła trzy z czterech imprez w jednym sezonie (poza US Open). 31 stycznia została liderką światowej klasyfikacji mieszanej juniorek.

Wygrała jeden turniej singlowy kobiecych rozgrywek ITF – w 2005 w Pétange. Ma na koncie dwa tytuły deblowe, ostatni z 2005 roku z Tucson.

W 2005 roku po przegranych kwalifikacjach w Pradze i New Haven, zadebiutowała na turnieju seniorek w Kolkacie. Przegrała tam już w pierwszej rundzie z Galiną Woskobojewą. Wystartowała w Kantonie, gdzie zwyciężyła rozstawione zawodniczki – [8] Martinę Suchą i [2] Peng Shuai, przegrywając dopiero z Yan Zi. Wygrała turnieje z cyklu ITF. Była jedną z liderek rozgrywek juniorskich – wygrała wszystkie turnieje wielkoszlemowe, ale w różnych konkurencjach.

Sezon 2006

W styczniu na kortach twardych w Auckland dotarła do drugiej rundy. Zakwalifikowała się do Australian Open, gdzie już w pierwszej rundzie przegrała z Sanią Mirzą. Jako 138 zawodniczka świata wyeliminowała w Memphis Nicole Vaidišovą. W tym samym turnieju razem z Caroline Wozniacki dotarła do finału gry podwójnej, przegrywając z najwyżej rozstawionymi zawodniczkami Lisą Raymond i Rennae Stubbs. W Miami w drugiej rundzie wygrała z Jeleną Janković, ale w następnej uległa Anastazji Myskinie. Odpadła w pierwszej rundzie trzech kolejnych turniejów: w Estoril, Pradze i Rzymie. Zadebiutowała na zawodowym turnieju Roland Garros, w pierwszej rundzie trafiając na Anabel Medinę. W trzecim secie przegrała 7:9. Zadebiutowała również w Wimbledonie, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Agnieszką Radwańską. Po tym turnieju została sklasyfikowana po raz pierwszy w czołowej setce rankingu WTA (na 99. miejscu). Po turnieju US Open (gdzie wygrała z Anastasiją Myskiną), po siedmiotygodniowej nieobecności powróciła do pierwszej setki rankingu. Wygrała (poprzez walkower rywalek) deblowy turniej tenisowy w Taszkencie – było to jej pierwsze zwycięstwo w zawodowej karierze. Sezon zakończyła na turnieju Bell Challenge w Quebecu, odpadając w pierwszej rundzie singla z Sybille Bammer oraz dochodząc do półfinału debla w parze z Nicole Pratt. Na zakończenie 2006 roku uzyskała najwyższe pozycje w rankingach światowych w dotychczasowej karierze – 92. w singlu i 110. w deblu.

Sezon 2007

Już na początku roku 2007 osiągnęła wielki sukces, dochodząc razem z Maksem Mirnym do finału wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. W grze pojedynczej odpadła w trzeciej rundzie z Jeleną Janković, ale wcześniej wyeliminowała Francuzkę Marion Bartoli. Po przejściu kwalifikacji doszła do trzeciej rundy Indian Wells oraz Miami Masters (do listy pokonanych z czołówki światowej dodała Anabel Medinę Garrigues). W pierwszej rundzie w Amelia Island przegrała z Rominą Oprandi. W maju doszła do pierwszego zawodowego finału w grze pojedynczej w Estoril. W drodze do niego pokonała Virginie Razzano, Francescę Schiavone, Giselę Dulko, Lucie Šafářovą; w finale przegrała z niemiecką kwalifikantką Grétą Arn. Była też w półfinale w Pradze, ale odpadła już w pierwszej rundzie French Open. Doszła do trzeciej rundy Wimbledonu. Po nieudanym sezonie US Open Series, gdzie jej najlepszym wynikiem był ćwierćfinał w Los Angeles, doszła do czwartej rundy US Open, eliminując po drodze Martinę Hingis. Podczas tego turnieju po raz pierwszy w karierze została mistrzynią wielkoszlemową w kategorii seniorskiej. W parze z Maksem Mirnym wygrała turniej gry mieszanej i została pierwszą Białorusinką, która zwyciężyła w mikście na Flushing Meadows.

Sezon 2008

Rok 2008 rozpoczęła od osiągnięcia trzeciej rundy singla i finału debla (razem z Szachar Pe’er) w wielkoszlemowym Australian Open. Jej partnerką w grze deblowej była Szachar Pe’er. We French Open doszła do IV rundy, pokonując w I rundzie Edinę Gallovits 6:1, 6:3. w II rundzie wygrała z Soraną Cîrsteą 6:0, 6:0. W III rundzie wygrała z Francescą Schiavone 6:1, 6:1, a w IV rundzie przegrała ze Swietłaną Kuzniecową 6:3, 6:3. W tym samym turnieju w parze z Bobem Bryanem wygrała turniej w grze mieszanej, pokonując w finale parę Katarina Srebotnik–Nenad Zimonjić 6:2, 7:6. W Wimbledonie w I rundzie wygrała z Cwetaną Pironkową 6:1, 6:1, w II rundzie z Soraną Cîrsteą 6:1, 6:3, ale w III rundzie przegrała z Nadieżdą Pietrową 6:7, 6:7. W US Open 2008 dotarła do III rundy, w której przegrała z Caroline Wozniacki 4:6, 4:6. Sezon 2008 zakończyła na 15. miejscu w rankingu WTA.

Sezon 2009

W 2009 wygrała 3 turnieje singlowe, w Brisbane pokonując w finale Marion Bartoli 6:3, 6:1, w Memphis wygrywając z Caroline Wozniacki 6:1, 6:3 i w Miami, gdzie wygrała z Sereną Williams 6:3, 6:1, oraz dwóch turniejów deblowych w Memphis w parze z Caroline Wozniacki wygrywając 6:1, 7:6 z parą Juliana Fedak – Michaëlla Krajicek i w turnieju w Indian Wells w parze z Wierą Zwonariową wygrywając w finale 6:4, 3:6, 10-5 z parą Gisela Dulko-Szachar Pe’er. W 2009 osiągnęła dwa ćwierćfinały w turniejach wielkoszlemowych: we French Open i na Wimbledonie oraz doszła do IV rundy Australian Open i US Open. Sezon 2009 zakończyła na 7 pozycji w rankingu WTA.

Sezon 2010

Azaranka na US Open w 2010 roku

Sezon 2010 zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie doszła do półfinału, przegrywając z Jeleną Diemientjewą 3:6, 1:6. W Australian Open 2010 doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Sereną Williams 6:4, 6:7, 2:6, a w lutym w turnieju w Dubaju uległa w finale jej siostrze Venus 3:6, 5:7, w półfinale pokonując Agnieszkę Radwańską.

Sezon 2011

W sezonie 2011 wygrała Sony Ericsson Open w Miami oraz dotarła do półfinału wielkoszlemowego turnieju Wimbledon 2011, gdzie przegrała z Petrą Kvitovą w trzech setach, oba turnieje w singlu. Dotarła również do finału WTA Tour Championships, w którym przegrała z Czeszką Petrą Kvitovą.

Sezon 2012

W sezonie 2012 wygrała turniej Apia International Sydney w Sydney, po zwycięstwie w finale nad Li Na. Dwa tygodnie później Azaranka odniosła największy sukces w karierze, wygrywając wielkoszlemowy Australian Open. W drodze do finału pokonała m.in. Agnieszkę Radwańską i Kim Clijsters, a w finale 6:3, 6:0 Mariję Szarapową. Seria zwycięstw Azaranki powiększyła się dzięki triumfowi w turnieju w Ad-Dausze. W finale imprezy Białorusinka wygrała z Samanthą Stosur 6:1, 6:2, a cały turniej zakończyła bez straty seta.

W Indian Wells Białorusinka odniosła kolejny triumf, który był jej czwartym w sezonie. Turniej zakończyła ze stratą tylko jednego seta, którego ugrała Mona Barthel w spotkaniu drugiej rundy. W finałowym pojedynku z Mariją Szarapową Azaranka zwyciężyła 6:2, 6:3. Był to jej dwudziesty trzeci kolejny wygrany mecz w sezonie. W turnieju Premier Series w Stuttgarcie Białorusinka doszła do finału. Przegrała w nim 1:6, 4:6 z Mariją Szarapową. W kwietniu 2012 roku do jej sztabu szkoleniowego dołączyła Amélie Mauresmo. W turnieju Premier Mandatory w Madrycie ponownie osiągnęła finał. Przegrała w nim 1:6, 3:6 z Sereną Williams. Swój udział we French Open w 2012 roku zakończyła w czwartej rundzie po przegranej z Dominiką Cibulkovą. 11 czerwca 2012 roku spadła z pozycji liderki rankingu gry pojedynczej na rzecz Marii Szarapowej.

Wiktoryja Azaranka podczas Mistrzostw WTA

Podczas Wimbledonu dotarła do półfinału, w którym uległa Serenie Williams 3:6, 6:7(6). Po turnieju ponownie znalazła się na pierwszym miejscu w rankingu singlowym. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie zdobyła brązowy medal w grze pojedynczej. Po porażce w półfinale 1:6, 2:6 z Sereną Williams, w meczu o trzecie miejsce pokonała Mariję Kirilenko 6:3, 6:4. W grze mieszanej razem z Maksem Mirnym zdobyła złoty medal. W finałowym spotkaniu pokonali oni Laurę Robson i Andy’ego Murraya 2:6, 6:3, 10-8.

Podczas US Open osiągnęła finał singla. W zawodach pokonała m.in. Samanthę Stosur, obrończynię tytułu, oraz Mariję Szarapową, byłą liderkę rankingu WTA. W meczu mistrzowskim uległa jednak Serenie Williams 2:6, 6:2, 5:7, pomimo prowadzenia w trzecim secie 5:3. W turnieju Premier 5 w Tokio osiągnęła ćwierćfinał z Kerber, który oddała walkowerem z powodu zawrotów głowy. W kolejnym azjatyckim turnieju, w Pekinie o randze Mandatory, Azaranka zanotowała zwycięstwo. W całym turnieju nie straciła seta, a w finałowym pojedynku pokonała Szarapową 6:3, 6:1. Tydzień później odniosła triumf w turnieju International w Linzu, gdzie w finale pokonała Julię Görges 6:3, 6:4.

Podczas Mistrzostw WTA osiągnęła półfinał, wygrywając z Kerber i Li, a przegrywając z Sereną Williams w fazie grupowej. W meczu półfinałowym przegrała z Szarapową 4:6, 2:6. Sezon 2012 Wiktoryja Azaranka zakończyła na pozycji liderki rankingu WTA.

Sezon 2013

Azaranka na French Open w 2013 roku

Azaranka rozpoczęła sezon 2013 od udziału w wielkoszlemowym Australian Open, gdzie rozstawiona z numerem pierwszym broniła trofeum zdobytego rok wcześniej. W początkowych rundach zawodów pokonała m.in. Monikę Niculescu, Eleni Daniilidu, Jamie Hampton i Jelenę Wiesninę. W ćwierćfinałowym pojedynku zwyciężyła ze Swietłaną Kuzniecową 7:5, 6:1. W spotkaniu o finał pokonała wynikiem 6:1, 6:4 Sloane Stephens, która wcześniej wyeliminowała Serenę Williams. W meczu mistrzowskim zwyciężyła z Li Na wynikiem 4:6, 6:4, 6:3, wygrywając po raz drugi z rzędu australijskie trofeum. W ten sposób utrzymała pozycję liderki rankingu, nie dając się wyprzedzić Amerykance Serenie Williams. Na turnieju w Ad-Dausze, gdzie broniła tytułu, w pierwszej rundzie miała wolny los. W kolejnych rundach pokonywała następująco Rominę Oprandi, Christinę McHale, Sarę Errani i Agnieszkę Radwańską. W finale pokonała Serenę Williams wynikiem 7:6(6), 2:6, 6:3, jednakże w najbliższym notowaniu na jej rzecz spadła z pozycji liderki rankingu singlowego WTA. Z powodu kontuzji prawej stopy Azaranka nie wystąpiła w Dubaju, a organizacja WTA Tour nałożyła na nią karę 100 000 dolarów za zbyt późne wycofanie się z turnieju.

W Indian Wells osiągnęła ćwierćfinał, pokonując wcześniej Danielę Hantuchovą, Kirsten Flipkens i Urszulę Radwańską. Z powodu kontuzji prawej kostki oddała walkowerem Caroline Wozniacki mecz o półfinał. Z powodu kontuzji wycofała się z udziału w turnieju w Miami. W Madrycie przegrała w drugiej rundzie z Jekatieriną Makarową 6:1, 2:6, 3:6. Turniej w Rzymie zakończyła na finale, przegrywając w nim z Sereną Williams 1:6, 3:6.

Na French Open osiągnęła półfinał. W zawodach pokonała m.in. rozstawione Alizé Cornet i Mariję Kirilenko, przegrywając z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 4:6. Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu rozegrała tylko jeden mecz. W pierwszej rundzie pokonała Marię João Koehler 6:1, 6:2, natomiast mecz z Flavią Pennettą oddala walkowerem z powodu kontuzji kolana.

Na turnieju w Carlsbadzie osiągnęła finał rywalizacji, w którym przegrała z Samanthą Stosur 2:6, 3:6. Z Toronto wycofała się już po rozlosowaniu drabinki turniejowej. W Cincinnati ponownie osiągnęła finał. Triumfowała w nim nad Sereną Williams 2:6, 6:2, 7:6(6). Na US Open ponownie dotarła do finału z Williams. Tym razem przegrała 5:7, 7:6(6), 1:6.

Udział w zawodach w Tokio i Pekinie kończyła na pierwszym meczu. W turnieju finałowym Mistrzostw WTA Azaranka osiągnęła czwarte, ostatnie miejsce w swojej grupie. Sezon 2013 zakończyła na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.

Sezon 2014

Białorusinka rozpoczęła sezon 2014 od udziału w zawodach w Brisbane. Dotarła w nich do finału, ulegając w nim Serenie Williams 4:6, 5:7. Na Australian Open Azaranka awansowała do ćwierćfinału bez straty seta. W pojedynku o półfinał przegrała z Agnieszką Radwańską 1:6, 7:5, 0:6, tym samym nie obroniła tytułu zdobytego w poprzedniej edycji.

W marcu wystąpiła w turnieju w Indian Wells, jednak w swoim pierwszym meczu przegrała z Lauren Davis 0:6, 6:7(2). Z powodu kontuzji stopy wycofała się z zawodów rangi WTA Premier Series w Miami, Madrycie i Rzymie.

W Eastbourne przegrała w pierwszej rundzie z Camilą Giorgi 6:4, 3:6, 5:7. Na Wimbledonie w drugim meczu nie sprostała Bojanie Jovanovski. W swoim pierwszym meczu w Stanford przegrała z Venus Williams. Pierwszy ćwierćfinał od czasu styczniowego Australian Open zanotowała w Montrealu. Ponownie uległa w nim Agnieszce Radwańskiej – wynikiem 2:6, 2:6. Wycofała się z udziału w Cincinnati. Na US Open awansowała do ćwierćfinału, w którym nie sprostała Jekatierinie Makarowej. W Tokio w drugiej rundzie lepsza okazała się Ana Ivanović.

Sezon 2015

Białorusinka zainaugurowała ten sezon startem w Brisbane, gdzie szybko pożegnała się z rywalizacją, przegrywając po długim, trzysetowym boju z Karolíną Plíškovą. W Australian Open dotarła do czwartej rundy, pokonując po drodze m.in. Sloane Stephens, Caroline Wozniacki i Barborę Záhlavovą-Strýcovą. Swój występ zakończyła porażką z finalistką poprzedniej edycji, Dominiką Cibulkovą. Po pierwszym w sezonie turnieju Wielkiego Szlema spadła w rankingu WTA na 49. pozycję, najniższą od czerwca 2007 roku.

Pierwszy turniejowy finał osiągnęła w Dosze, gdzie uległa Lucie Šafářovej 4:6, 3:6. W Indian Wells i Miami doszła do trzecich rund, ulegając kolejno Marii Szarapowej i Flavii Pennetcie. Ćwierćfinał i kolejną porażkę z Szarapową zanotowała w Rzymie, zaś w Madrycie i na French Open przegrywała w trzecich rundach z Sereną Williams.

W Birmingham spotkanie drugiej rundy z Zariną Dijas poddała walkowerem. Na Wimbledonie ponownie uległa Serenie Williams, ale tym razem w ćwierćfinale wynikiem 6:3, 2:6, 3:6.

W Toronto została pokonana w trzecim meczu przez Sarę Errani, a w tej samej fazie w Cincinnati skreczowała w meczu z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejny ćwierćfinał osiągnęła w US Open, tym razem ulegając Simonie Halep 3:6, 6:4, 4:6.

Sezon 2016

Azaranka rozpoczęła kolejny sezon od występu w Brisbane, gdzie pokonała w finale Angelique Kerber, zdobywając pierwszy singlowy tytuł po 3-letniej przerwie. W następnych zawodach, czyli wielkoszlemowym Australian Open Białorusince udało się awansować do ćwierćfinału, a w nim uległa późniejszej triumfatorce, Kerber.

W marcu Azaranka przystąpiła do rywalizacji w Indian Wells, w finale pokonując 6:4, 6:4 Serenę Williams, wygrywając ten turniej po raz drugi i powracając do czołowej dziesiątki rankingu WTA. Zaraz potem zagrała w Miami, gdzie pokonała m.in. Garbiñe Muguruzę oraz Angelique Kerber i wygrała w finale 6:3, 6:2 ze Swietłaną Kuzniecową, stając się trzecią zawodniczką w historii, która zdobyła sunshine double (zwycięstwo w obu zawodach w tym samym roku).

Kontuzja kolana zmusiła ją do kreczu w pierwszej rundzie French Open i zakończenia sezonu w połowie jego trwania. Z tego powodu zakończyła rok na 13. miejscu, mimo że miała najlepszy bilans wygranych meczów.

Sezon 2017

W kolejnym sezonie Białorusinka wystąpiła tylko na Majorce i Wimbledonie (także w grze mieszanej), w obu turniejach dochodząc do 1/8 finału. W ostatnim meczu zawodów wielkoszlemowych uległa wiceliderce rankingu Simonie Halep.

Sezon 2018

Na początku nowego roku Azaranka nie grała z powodu walki o prawo do opieki nad dzieckiem. Po powrocie, w Miami dotarła do półfinału, pokonując między innymi Karolínę Plíškovą. Na Wimbledonie podczas zawodów gry mieszanej, w których partnerował jej Jamie Murray, mikst awansował do finału, ulegając w nim 6:7(1), 3:6 parze Nicole Melichar–Alexander Peya.

Życie prywatne

Trenerem zawodniczki był przez wiele lat Sam Sumyk. Jej ulubione uderzenie to bekhend. Lubi twarde korty. Rodzice noszą imiona Ała i Fiodar, ma brata Maksa.

Mówi po angielsku, białorusku i rosyjsku. Za tenisowy wzór uważa Rogera Federera. Dawniej związana była z ukraińskim tenisistą, Serhijem Bubką. Była również w związku z muzykiem Redfoo, członkiem zespołu LMFAO. W 2013 roku wystąpiła w teledysku Redfoo „Let’s Get Ridiculous”.

15 lipca 2016 ogłosiła, że wraz z Billem McKeague spodziewa się narodzin dziecka. 20 grudnia 2016 urodziła syna. Para rozstała się po zakończeniu Wimbledonu 2017.

Wiktoryja Azaranka posiada willę położoną w elitarnej dzielnicy Drozdy w Mińsku, zamieszkanej przez przedstawicieli białoruskiej władzy i ludzi blisko związanych z Alaksandrem Łukaszenką.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	1R	3R	3R	4R	QF	4R	W	W	QF	4R	QF	A	A	1R	A	1R	4R	SF	4R	2 / 16	50 – 14
French Open	A	A	1R	1R	4R	QF	1R	QF	4R	SF	A	3R	1R	A	1R	2R	2R	4R	3R	1R	2R	0 / 17	29 – 17
Wimbledon	A	A	1R	3R	3R	QF	3R	SF	SF	2R	2R	QF	A	4R	2R	3R	NH	2R	A	4R	A	0 / 15	36 – 14
US Open	A	A	3R	4R	3R	3R	2R	3R	F	F	QF	QF	A	A	3R	1R	F	3R	4R	2R	3R	0 / 17	48 – 17
Ranking na koniec roku	506	146	92	30	15	7	10	3	1	2	32	22	13	208	51	50	13	27	27	22		2 / 65	163 – 62

Występy w grze podwójnej

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	F	3R	3R	F	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	0 / 5	15 – 3
French Open	A	A	A	1R	QF	F	2R	QF	A	A	A	A	A	A	A	3R	A	A	A	2R	A	0 / 7	15 – 7
Wimbledon	A	A	A	2R	QF	3R	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	3R	NH	A	A	2R	A	0 / 6	8 – 3
US Open	A	A	A	1R	1R	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	F	2R	A	A	QF	A	0 / 7	10 – 7
Ranking na koniec roku	677	429	110	32	12	15	44	12	367	–	–	433	–	–	272	18	21	159	208	46		0 / 25	48 – 20

Występy w grze mieszanej

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	F	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 2	4 – 2
French Open	A	A	A	1R	W	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	A	A	1 / 2	5 – 1
Wimbledon	A	A	A	1R	A	A	A	A	3R	A	A	A	A	1R	F	A	NH	A	A	A	A	0 / 4	7 – 4
US Open	A	A	2R	W	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	1R	A	A	1 / 3	6 – 2
																						2 / 11	22 – 9

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 41 (21–20)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	6 maja 2007	Estoril	Ceglana	Gréta Arn	6:2, 1:6, 6:7(3)
Finalistka	2.	7 października 2007	Taszkent	Twarda	Pauline Parmentier	5:7, 2:6
Finalistka	3.	5 stycznia 2008	Gold Coast	Twarda	Li Na	6:4, 3:6, 4:6
Finalistka	4.	4 maja 2008	Praga	Ceglana	Wiera Zwonariowa	6:7(2), 2:6
Zwyciężczyni	1.	10 stycznia 2009	Brisbane	Twarda	Marion Bartoli	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	2.	21 lutego 2009	Memphis	Twarda (hala)	Caroline Wozniacki	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	3.	5 kwietnia 2009	Miami	Twarda	Serena Williams	6:3, 6:1
Finalistka	5.	20 lutego 2010	Dubaj	Twarda	Venus Williams	3:6, 5:7
Finalistka	6.	19 czerwca 2010	Eastbourne	Trawiasta	Jekatierina Makarowa	6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni	4.	1 sierpnia 2010	Stanford	Twarda	Marija Szarapowa	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	5.	24 października 2010	Moskwa	Twarda (hala)	Marija Kirilenko	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	6.	2 kwietnia 2011	Miami	Twarda	Marija Szarapowa	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	7.	10 kwietnia 2011	Marbella	Ceglana	Irina-Camelia Begu	6:3, 6:2
Finalistka	7.	8 maja 2011	Madryt	Ceglana	Petra Kvitová	6:7(3), 4:6
Zwyciężczyni	8.	23 października 2011	Luksemburg	Twarda (hala)	Monica Niculescu	6:2, 6:2
Finalistka	8.	30 października 2011	Stambuł	Twarda (hala)	Petra Kvitová	5:7, 6:4, 3:6
Zwyciężczyni	9.	13 stycznia 2012	Sydney	Twarda	Li Na	6:2, 1:6, 6:3
Zwyciężczyni	10.	27 stycznia 2012	Australian Open	Twarda	Marija Szarapowa	6:3, 6:0
Zwyciężczyni	11.	19 lutego 2012	Doha	Twarda	Samantha Stosur	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	12.	18 marca 2012	Indian Wells	Twarda	Marija Szarapowa	6:2, 6:3
Finalistka	9.	29 kwietnia 2012	Stuttgart	Ceglana	Marija Szarapowa	1:6, 4:6
Finalistka	10.	13 maja 2012	Madryt	Ceglana	Serena Williams	1:6, 3:6
Finalistka	11.	7 września 2012	US Open	Twarda	Serena Williams	2:6, 6:2, 5:7
Zwyciężczyni	13.	7 października 2012	Pekin	Twarda	Marija Szarapowa	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	14.	14 października 2012	Linz	Twarda (hala)	Julia Görges	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	15.	25 stycznia 2013	Australian Open	Twarda	Li Na	4:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni	16.	17 lutego 2013	Doha	Twarda	Serena Williams	7:6(6), 2:6, 6:3
Finalistka	12.	19 maja 2013	Rzym	Ceglana	Serena Williams	1:6, 3:6
Finalistka	13.	4 sierpnia 2013	Carlsbad	Twarda	Samantha Stosur	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	17.	18 sierpnia 2013	Cincinnati	Twarda	Serena Williams	2:6, 6:2, 7:6(6)
Finalistka	14.	7 września 2013	US Open	Twarda	Serena Williams	5:7, 7:6(6), 1:6
Finalistka	15.	4 stycznia 2014	Brisbane	Twarda	Serena Williams	4:6, 5:7
Finalistka	16.	28 lutego 2015	Doha	Twarda	Lucie Šafářová	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	18.	9 stycznia 2016	Brisbane	Twarda	Angelique Kerber	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	19.	20 marca 2016	Indian Wells	Twarda	Serena Williams	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	20.	2 kwietnia 2016	Miami	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	6:3, 6:2
Finalistka	17.	7 kwietnia 2019	Monterrey	Twarda	Garbiñe Muguruza	1:6, 1:3 krecz
Zwyciężczyni	21.	29 sierpnia 2020	Nowy Jork	Twarda	Naomi Ōsaka	walkower
Finalistka	18.	12 września 2020	US Open	Twarda	Naomi Ōsaka	6:1, 3:6, 3:6
Finalistka	19.	25 października 2020	Ostrawa	Twarda (hala)	Aryna Sabalenka	2:6, 2:6
Finalistka	20.	17 października 2021	Indian Wells	Twarda	Paula Badosa	6:7(5), 6:2, 6:7(2)

Gra podwójna 21 (10–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	25 lutego 2006	Memphis	Twarda (hala)	Caroline Wozniacki	Lisa Raymond Samantha Stosur	6:7(2), 3:6
Zwyciężczyni	1.	8 października 2006	Taszkent	Twarda	Tacciana Puczak	Maria Elena Camerin Emmanuelle Gagliardi	walkower
Finalistka	2.	29 lipca 2007	Stanford	Twarda	Anna Czakwetadze	Sania Mirza Szachar Pe’er	4:6, 6:7(5)
Finalistka	3.	5 sierpnia 2007	San Diego	Twarda	Anna Czakwetadze	Cara Black Liezel Huber	5:7, 4:6
Finalistka	4.	30 września 2007	Luksemburg	Twarda (hala)	Szachar Pe’er	Iveta Benešová Janette Husárová	4:6, 2:6
Finalistka	5.	14 października 2007	Moskwa	Dywanowa (hala)	Tacciana Puczak	Cara Black Liezel Huber	6:4, 1:6, 7–10
Finalistka	6.	25 stycznia 2008	Australian Open	Twarda	Szachar Pe’er	Alona Bondarenko Kateryna Bondarenko	6:2, 1:6, 4:6
Finalistka	7.	13 kwietnia 2008	Amelia Island	Ceglana	Jelena Wiesnina	Bethanie Mattek Vladimíra Uhlířová	3:6, 1:6
Zwyciężczyni	2.	21 lutego 2009	Memphis	Twarda (hala)	Caroline Wozniacki	Juliana Fedak Michaëlla Krajicek	6:1, 7:6(2)
Zwyciężczyni	3.	21 marca 2009	Indian Wells	Twarda	Wiera Zwonariowa	Gisela Dulko Szachar Pe’er	6:4, 3:6, 10–5
Finalistka	8.	24 maja 2009	French Open	Ceglana	Jelena Wiesnina	Anabel Medina Garrigues Virginia Ruano Pascual	1:6, 1:6
Zwyciężczyni	4.	15 sierpnia 2010	Cincinnati	Twarda	Marija Kirilenko	Lisa Raymond Rennae Stubbs	7:6(4), 7:6(8)
Finalistka	9.	29 stycznia 2011	Australian Open	Twarda	Marija Kirilenko	Gisela Dulko Flavia Pennetta	6:2, 5:7, 1:6
Zwyciężczyni	5.	7 maja 2011	Madryt	Ceglana	Marija Kirilenko	Květa Peschke Katarina Srebotnik	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	6.	31 lipca 2011	Stanford	Twarda	Marija Kirilenko	Liezel Huber Lisa Raymond	6:1, 6:3
Finalistka	10.	14 sierpnia 2011	Toronto	Twarda	Marija Kirilenko	Liezel Huber Lisa Raymond	walkower
Zwyciężczyni	7.	2 marca 2019	Acapulco	Twarda	Zheng Saisai	Desirae Krawczyk Giuliana Olmos	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	8.	19 maja 2019	Rzym	Ceglana	Ashleigh Barty	Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs	4:6, 6:0, 10–3
Finalistka	11.	8 września 2019	US Open	Twarda	Ashleigh Barty	Elise Mertens Aryna Sabalenka	5:7, 5:7
Zwyciężczyni	9.	20 czerwca 2021	Berlin	Trawiasta	Aryna Sabalenka	Nicole Melichar Demi Schuurs	4:6, 7:5, 10–4
Zwyciężczyni	10.	7 maja 2023	Madryt	Ceglana	Beatriz Haddad Maia	Coco Gauff Jessica Pegula	6:1, 6:4

Gra mieszana 5 (3–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	27 stycznia 2007	Australian Open	Twarda	Maks Mirny	Jelena Lichowcewa Daniel Nestor	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	8 września 2007	US Open	Twarda	Maks Mirny	Meghann Shaughnessy Leander Paes	6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni	2.	7 czerwca 2008	French Open	Ceglana	Bob Bryan	Katarina Srebotnik Nenad Zimonjić	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	3.	4 sierpnia 2012	Londyn	Trawiasta	Maks Mirny	Laura Robson Andy Murray	2:6, 6:3, 10–8
Finalistka	2.	15 lipca 2018	Wimbledon	Trawiasta	Jamie Murray	Nicole Melichar Alexander Peya	6:7(1), 3:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2009	Faza grupowa	Jelena Janković Caroline Wozniacki Agnieszka Radwańska	6:3, 6:3 6:1, 4:6, 5:7 6:4, 5:7, 1:4 krecz
2010	Faza grupowa	Wiera Zwonariowa Kim Clijsters Jelena Janković	6:7(4), 4:6 4:6, 7:5, 1:6 6:4, 6:1
2011	Finał	Petra Kvitová	5:7, 6:4, 3:6
2012	Półfinał	Marija Szarapowa	4:6, 2:6
2013	Faza grupowa	Sara Errani Jelena Janković Li Na	7:6(4), 6:2 4:6, 3:6 2:6, 1:6

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2019	Zawodniczki rezerwowe	Ashleigh Barty	nie wystąpiły – zrezygnowały ze startu

Turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 3 (1-2)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Finalistka	1.	03/04/2005	Augusta	25 000	Twarda	Saori Obata	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	1.	24/07/2005	Pétange	50 000	Ceglana	Wiktorija Kutuzowa	6:4, 6:2
Finalistka	2.	12/11/2006	Pittsburgh	75 000	Twarda	Aleksandra Wozniak	2:6, krecz

Gra podwójna 4 (3-1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Zwyciężczyni	1.	16/11/2003	Ramat ha-Szaron	10 000	Twarda	Wolha Hawarcowa	Natalie Neri Danielle Steinberg	6:0, 6:3
Finalistka	1.	18/04/2004	Bol	10 000	Twarda	Wolha Hawarcowa	Anna Bastrikowa Ałła Kudriawcewa	4:6, 1:6
Zwyciężczyni	2.	20/11/2005	Tucson	75 000	Twarda	Tacciana Puczak	Maria Fernanda Alves Melinda Czink	4:6, 7:6(3), 6:1
Zwyciężczyni	3.	04/03/2007	Las Vegas	75 000	Twarda	Tacciana Puczak	Maret Ani Alberta Brianti	6:2, 6:4

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Białoruś [12]
I runda	Ukraina: Tetiana Perebyjnis	6:4, 5:7, 6:4
II runda	Australia: Casey Dellacqua	6:2, 6:2
III runda	Stany Zjednoczone: Venus Williams [7]	3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Białoruś [1]
I runda	Rumunia: Irina-Camelia Begu	6:1, 3:6, 6:1
II runda	Hiszpania: María José Martínez Sánchez	6:1, 6:2
III runda	Rosja: Nadieżda Pietrowa [16]	7:6(6), 6:4
Ćwierćfinał	Niemcy: Angelique Kerber [7]	6:4, 7:5
Półfinał	Stany Zjednoczone: Serena Williams [4]	1:6, 2:6
O brązowy medal	Rosja: Marija Kirilenko [14]	6:3, 6:4

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Białoruś
I runda	Tacciana Puczak	Estonia: Maret Ani / Kaia Kanepi	6:2, 6:2
II runda		Stany Zjednoczone: Lindsay Davenport / Liezel Huber [5]	4:6, 6:4, 3:6

Gra mieszana

Runda	Partner	Przeciwnicy	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Białoruś
I runda	Maks Mirny [1]	Niemcy: Angelique Kerber / Philipp Petzschner	6:2, 6:2
Ćwierćfinał		Indie: Sania Mirza / Leander Paes	7:5, 7:6(5)
Półfinał		Stany Zjednoczone Lisa Raymond / Mike Bryan [3]	3:6, 6:4, 10–7
O złoty medal		Wielka Brytania Laura Robson / Andy Murray	2:6, 6:3, 10–8

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2005	Australian Open	Twarda	Ágnes Szávay	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	2005	US Open	Twarda	Alexa Glatch	6:3, 6:4

Gra podwójna (4)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2004	Wimbledon	Trawiasta	Wolha Hawarcowa	Marina Erakovic Monica Niculescu	6:4, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni	2005	Australian Open	Twarda	Marina Erakovic	Nikola Fraňková Ágnes Szávay	6:0, 6:2
Zwyciężczyni	2005	French Open	Ceglana	Ágnes Szávay	Raluca Olaru Amina Rakhim	4:6, 6:4, 6:0
Zwyciężczyni	2005	Wimbledon	Trawiasta	Ágnes Szávay	Marina Erakovic Monica Niculescu	6:7, 6:2, 6:0

Nagrody i odznaczenia

• Nagroda fanów dla ulubionej pary deblowej, WTA Awards (2011)
• Diamentowe Asy, WTA Awards (2012, 2013)
• Order Ojczyzny klasy III (Ордэн Айчыны III ступені) (2012)

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-10-21]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-21]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-10-21]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Viktoriya Azarenko Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2012-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-17]  (ang.).