Prijeđi na sadržaj

Aritomo Yamagata

Izvor: Wikipedija
Ovo je japansko ime; porodično ime je Yamagata.
Yamagata Aritomo
山縣 有朋
predsjednik japanskog Tajnog savjeta
Na položaju
26. oktobar 1909 – 1. februar 1922
Monarh
PrethodiItō Hirobumi
SlijediKiyoura Keigo
Na položaju
21. decembar 1905 – 14. jun 1909
PrethodiItō Hirobumi
SlijediItō Hirobumi
Na položaju
11. mart 1893 – 12. decembar 1893
PrethodiOki Takato
SlijediKuroda Kiyotaka
3. premijer Japana
Na položaju
8. novembar 1898 – 19. oktobar 1900
MonarhMeiji
PrethodiŌkuma Shigenobu
SlijediItō Hirobumi
Na položaju
24. decembar 1889 – 6. maj 1891
PrethodiSanjō Sanetomi (v.d.)
SlijediMatsukata Masayoshi
načelnik japanskog Carskog generalštaba
Na položaju
24. decembar 1878 – 4. septembar 1882
MonarhMeiji
Prethodipoložaj ustanovljen
SlijediŌyama Iwao
Na položaju
13. februar 1884 – 22. decembar 1885
PrethodiŌyama Iwao
SlijediPrinc Arisugawa Taruhito
Na položaju
20. jun 1904 – 20. decembar 1905
PrethodiŌyama Iwao
SlijediŌyama Iwao
Lični detalji
Rođenje(1838-06-14)14. 6. 1838.
Kawashima, Japan
Smrt1. 2. 1922. (dob: 83)
Odawara, Japan
Politička strankanezavisni
Vojna služba
Vjernost Japansko Carstvo
Služba/rod Carska japanska vojska
Godine službe1868–1905
Činfeldmaršal
Bitke/ratoviBoshinski rat
Satsumaska pobuna
Prvi japansko-kineski rat
Rusko-japanski rat

Princ Yamagata Aritomo (山縣 有朋? 14. jun 1838 – 1. februar 1922), također poznat kao Yamagata Kyōsuke,[1] bio je japanski vojskovođa i državnik, poznat po izuzetno značajnoj ulozi koju je imao za vrijeme Meiji restauracije zbog koje ga se često navodi kao jednim od tvoraca moderne japanske države. Posebno se istakao u stvaranju japanske carske vojske, te se smatra zaslužnim za japanske pobjede u ratovima sa Kinom i Rusijom, a smatra ga se i jednim od duhovnih otaca japanskog militarizma.

Rođen u relativno neuglednoj samurajskoj porodici, Aritomo je svoju karijeru zapoečo kao mladić u domeni Choshu (provincija Nagato), gdje se priključio pokretu za zbacivanje šogunata, odnosno Kihetai, paravojnoj sastavljenoj od svih slojeva stanovništva, te naoružanoj i obučenoj po zapadnim standardima. Sa njom je sudjelovao u Boshinskom ratu koji je šogunat zbačen i ustanovljen carski režim, a tamo stečena iskustva su bila srž reformi kojom je Japan stekao modernu redovnu vojsku. 1870-ih je neko vrijeme proveo u Evropi gdje ga je duboko impresionirala Pruska i njen vojni sistem, koji je implementirao u Japan. Tamo je također stekao i duboko neprijateljstvo prema liberalizmu i demokraciji, koga je u Japanu nastojao suzbiti do kraja života. 1880-ih se priključio kliki tzv. "genroa", odnosno državnika koji su kroz razne i neformalne funkcije dominirale japanskom politikom do kraja Meijieve ere. Glavni mu je suparnik bio Hirobumi Ito. U dva navrata (1888-1889, 1889-1891) je služio kao premijer Japana. U vanjskoj politici je, smatrajući Mandžuriju i Sibir "prirodnim" izvorom sirovina za Japan, program tzv. Sjeverne ekspanzije koji će postati poznati kao Hokushin-ron i velikim dijelom uticati na japansku politiku u prvoj polovici 20. vijeka.

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Norman, E. Herbert and Lawrence Timothy Woods. "The Restoration." Japan's emergence as a modern state: political and economic problems of the Meiji period. UBC Press. 2000. 65. Retrieved on August 6, 2009.

Literatura

[uredi | uredi kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy