Hayato Ikeda
Hayato Ikeda | |
---|---|
japanski: 池田勇人 | |
38. premijer Japana | |
Na položaju 19. jul 1960 – 9. novembar 1964 | |
Monarh | Shōwa |
Prethodi | Nobusuke Kishi |
Slijedi | Eisaku Satō |
Lični detalji | |
Rođenje | Takehara, Japan | 3. 12. 1899.
Smrt | 13. 8. 1965. (dob: 65) Tokyo, Japan |
Politička stranka | Liberalna demokratska partija |
Alma mater | Carski univerzitet u Kjotu |
Potpis |
- Ovo je japansko ime; porodično ime je Ikeda.
Hayato Ikeda (池田勇人 Ikeda Hayato?, 3. decembar 1899 – 13. august 1965) bio je japanski političar, koji je od 1960. do 1964. služio kao premijer Japana, poznat kao posljednji premijer rođen u 19. vijeku, ali još više kao jedna od ličnosti najzaslužnijih za poratno ekonomsko čudo.
Karijeru je započeo kao činovnik u Ministarstvu financija, postepeno napredujući u službi sve do 1947. kada je postao zamjenik ministra financija u vladi Shigerua Yoshide. Godine 1949. je prvi put bio izabran u Dijetu, te se priključio grupi liberalnih političara od kojih će nastati današnja Liberalna demokratska partija. Iste je godine postao ministar financije, a od 1952. služio kao ministar trgovine. Na tom je mjestu imao ključnu ulogu u ekonomskoj politici koja je inzistirala na što bržoj industrijalizaciji zemlje, pri čemu su prednost imala velika poduzeća.
Ikeda je premijerom postao nakon što je njegov prethodnik, desničar Nobosuke Kishi, prisiljen odstupiti zbog nasilnih demonstracija. Ikeda, koji je stekao reputaciju pripadnika lijevog krila LDP, je nastojao stvoriti što širi nacionalni konsenzus za nastavak politike brzog industrijskog rasta, te je u tu svrhu uveo niz dalekosežnih socijalnih reformi čija je svrha bila poboljšanje životnog standarda što većeg dijela stanovništva. Ikeda je prepoznao potencijale razvoja tehnologije, odnosno promovirao izvoz elektroničkih aparata kao jedan od temelja ekonomske politike. Japan je pod njegovom vladom imao iznenađujuće dobre rezultate te se u potpunosti oporavio od ratnih razaranja, a tako stvoren ugled se odrazio i kroz tokijsku Olimpijadu 1964. godine, koja je ostatku svijeta demonstrirala potencijale Japana kao nove ekonomske velesile. Odmah nakon zatvaranja igra Ikeda je podnio ostavku zbog zdravstvenih problema izazvanim rakom dušnika. Mjesto premijera je preuzeo Eisaku Sato.