ซาอูล
| ซาอูล שָׁאוּל | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 ซาอูลจากภาพสีน้ำมันในปี ค.ศ. 1878 โดย Ernst Josephson | |||||
| กษัตริย์แห่งอิสราเอล | |||||
| ถัดไป | อิชโบเชท[1][2] | ||||
| ชายา | อาหิโนอัม ริสปาห์ (สนม) | ||||
| พระราชบุตร | อิชโบเชท โยนาธาน อาบีนาดับ มัลคีชูวา เมราบ มีคาล อารโมนี เมฟีโบเชท | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ซาอูล | ||||
| พระราชบิดา | คีช | ||||
ในคัมภีร์ฮีบรู ซาอูล (อังกฤษ: Saul, /sɔːl/; ฮีบรู: שָׁאוּל, Šāʾūl; Greek: Σαούλ, Saoúl; แปลว่า "ถาม/อธิษฐานเพื่อ") เป็นกษัตริย์พระองค์แรกของสหราชอาณาจักรอิสราเอล รัชสมัยของพระองค์เชื่อว่าอยู่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 11 ก่อนคริสตกาล[3] ซึ่งอาจจะถือว่าเป็นการเปลี่ยนผ่านของอิสราเอลและยูดาห์จากสังคมชนเผ่าที่อาศัยกระจัดกระจายอันปกครองโดยผู้วินิจฉัยหลายคนไปสู่การสถาปนาเป็นรัฐ[4]
ความน่าเชื่อถือทางประวัติศาสตร์ของซาอูลและสหราชอาณาจักรอิสราเอลไม่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล เนื่องจากเรื่องราวที่เป็นที่รับรู้ของทั้งเรื่องซาอูลและสหราชอาณาจักรอิสราเอลมาจากคัมภีร์ฮีบรูโดยเฉพาะ[3][5] ในคัมภีร์ฮีบรู ซาอูลได้รับการเจิมตั้งจากซามูเอลให้เป็นกษัตริย์ของชาวอิสราเอลและครองราชย์ที่กิเบอาห์ คัมภีร์ฮีบรูระบุว่าซาอูลทรงกระทำอัตวินิบาตกรรมเมื่อพระองค์ "ทรงล้มทับดาบนั้น" ระหว่างยุทธการที่รบกับชาวฟีลิสเตียที่ภูเขากิลโบอา พระโอรสสามพระองค์ของพระองค์ก็ถูกปลงพระชนม์เช่นกัน อิชโบเชทพระโอรสองค์หนึ่งของซาอูลขึ้นสืบราชบัลลังก์และภายหลังถูกลอบปลงพระชนม์โดยแม่ทัพของพระองค์เอง จากนั้นดาวิดผู้เป็นพระชามาดา (บุตรเขย) ของซาอูลจึงขึ้นเป็นกษัตริย์
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Garfinkel, Yosef; Ganor, Saar; Hasel, Michael G. (2018). In the Footsteps of King David: Revelations from an Ancient Biblical City. Thames & Hudson. p. 182. ISBN 978-0-50077428-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 October 2020. สืบค้นเมื่อ 5 October 2020.
- ↑ Avioz, Michael (2015). Josephus' Interpretation of the Books of Samuel. Bloomsbury. p. 99. ISBN 9780567458575. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 October 2020. สืบค้นเมื่อ 4 October 2020.
- ↑ 3.0 3.1 Finkelstein, Israel (2006). "The Last Labayu: King Saul and the Expansion of the First North Israelite Territorial Entity". ใน Amit, Yairah; Ben Zvi, Ehud; Finkelstein, Israel; และคณะ (บ.ก.). Essays on Ancient Israel in Its Near Eastern Context: A Tribute to Nadav Naʼaman. Eisenbrauns. pp. 171 ff. ISBN 9781575061283. สืบค้นเมื่อ 2 March 2016.
- ↑ Van der Toorn, Karel (1993). "Saul and the rise of Israelite state religion". Vetus Testamentum. XLIII (4): 519–542. JSTOR 1518499.
- ↑ Baruch Halpern (2003). David's Secret Demons: Messiah, Murderer, Traitor, King. Wm. B. Eerdmans. pp. 208–211.
บรรณานุกรม
[แก้]- Driver, S. R., Notes on the Hebrew Text of the Books of Samuel, 1890
- Cheyne, T. K., Aids to the Devout Study of Criticism, 1892, pp. 1–126
- Kent, Grenville J.R. (2014-01-01). ""Call up Samuel": Who Appeared to the Witch at En-Dor? (1 Samuel 28:3-25)". Andrews University Seminary Studies (AUSS). 52 (2). ISSN 0003–2980.
- Smith, H. P., Old Testament History, 1903, ch. vii.
- Cheyne, T. K., and Black, (eds.) Encyclopedia Biblica
- SAMUEL AND SAUL: A NEGATIVE SYMBIOSIS by Rabbi Moshe Reiss
- Hudson, J. Francis, 'Rabshakeh' [Lion Publishing 1992] is a fictionalisation of Saul's tragedy.
- Green, A., 'King Saul, The True History of the First Messiah' [Lutterworth Press 2007]
- This article incorporates text from a publication now in the public domain: Joseph Jacobs, Ira Maurice Price, Isidore Singer, and Jacob Zallel Lauterbach (1901–1906). "Saul". In Singer, Isidore; et al. (eds.). The Jewish Encyclopedia. New York: Funk & Wagnalls.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Saul
| ก่อนหน้า | ซาอูล | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ตำแหน่งใหม่ กษัตริย์ที่ได้รับการเจิมตั้งเพื่อแทนที่ผู้วินิจฉัยซามูเอล |
|
กษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรอิสราเอลและยูดาห์ (ราชวงศ์ซาอูล) |
|
อิชโบเชท |