Content-Length: 145204 | pFad | http://nl.wikipedia.org/wiki/38e_Grammy_Awards

38e Grammy Awards - Wikipedia Naar inhoud springen

38e Grammy Awards

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
38e Grammy Awards (1995)
Grammy Awards
Datum 28 februari 1996
Locatie Shrine Auditorium, Los Angeles
Host Ellen DeGeneres
Netwerk CBS
Vorige Grammy Awards 1995
Volgende Grammy Awards 1997
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De 38e uitreiking van de jaarlijkse Grammy Awards vond plaats op 28 februari 1996 in het Shrine Auditorium in Los Angeles. De uitreiking werd gepresenteerd door comédienne Ellen DeGeneres en uitgezonden door CBS.

De organiserende Recording Academy had zich de kritiek na 1995 over te weinig nominaties voor nieuwe artiesten en muziekstijlen aangetrokken: de regels werden veranderd en dat had in 1996 meteen resultaat. Waren het in 1995 oudgedienden als Bonnie Raitt, Eric Clapton, Tony Bennett en zelfs de 3 Tenoren (Luciano Pavarotti, Placido Domingo en Jose Carreras) die genomineerd waren in de Album of the Year-categorie, dit jaar waren het veel jongere (en hippere) artiesten als Pearl Jam, Alanis Morissette en Joan Osborne die een nominatie ontvingen. De oudste artiest in deze categorie was Michael Jackson, die met het album HIStory - Past, Present and Future genomineerd was, maar niet won.

De winst ging naar Alanis Morissette, die met haar doorbraakalbum Jagged Little Pill vier Grammy's won: twee voor het complete album, twee voor het nummer You Oughtta Know. Haar producer/componist Glen Ballard won er drie, evenveel als Seal, voor het nummer Kiss From a Rose. Dat won onder meer de belangrijke categorieën Record of the Year en Song of the Year.

Verder won niemand meer dan drie Grammy's. Onder de artiesten die twee keer werden onderscheiden, waren Stevie Wonder en Joni Mitchell opvallende namen. Voor Wonder waren het z'n eerste Grammy's sinds 1987, voor Mitchell de eerste sinds 1975.

Er waren eerste Grammy's voor Pearl Jam, Nirvana, Van Morrison, Shania Twain en - enigszins aan de late kant - voor componisten Jerry Leiber en Mike Stoller, in de jaren 50 schrijvers van veel hits voor Elvis Presley. Daar wonnen ze nooit een Grammy voor, maar wel voor de soundtrack van een musical die op hun nummers was gebaseerd, Smokey Joe's Cafe.

De Grammy voor Pearl Jam (tot nu toe altijd nog hun enige, voor het nummer Spin the Black Circle) ging met enige ophef gepaard, omdat Pearl Jam zanger Eddie Vedder een bedankje uitsprak waarin hij aangaf de Grammy Awards niet zo serieus te nemen. "I don't know what this means, I don't think it means anything," zei hij.[1] Mede-bandlid Stone Gossard liet in de documentaire Twenty uit 2012 zien waar hij z'n Grammy bewaarde: ergens in zijn kelder.[2]

Winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen

[bewerken | brontekst bewerken]

Pop

[bewerken | brontekst bewerken]

Country

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Country Vocal Performance (zangeres)
  • Best Country Vocal Performance (zanger)
  • Best Country Vocal Performance (duo/groep)
  • Best Country Collaboration (eenmalige samenwerking)
    • "Somehwere in the Vicinity of the Heart" - Alison Krauss & Shenandoah
  • Best Country Instrumental Performance
    • "Hightower" - Asleep At The Wheel, Béla Fleck & Johnny Gimble
  • Best Country Song
    • Vince Gill (componist) voor Go Rest High On That Mountain (uitvoerende: Vince Gill)
  • Best Country Album
  • Best Bluegrass Album
    • "Unleashed" - Nashville Bluegrass Band

R&B

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best R&B Vocal Performance (zangeres)
  • Best R&B Vocal Performance (zanger)
  • Best R&B Vocal Performance (duo/groep)
  • Best R&B Song
    • Stevie Wonder (componist) voor For Your Love (uitvoerende: Stevie Wonder)
  • Best R&B Album
    • "CrazySexyCool" - TLC

Rap

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Rap Solo Performance
  • Best Rap Performance (duo/groep)
  • Best Rap Album
    • "Poverty's Paradise" - Naughty by Nature

Rock

[bewerken | brontekst bewerken]

Traditional Pop

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Traditional Pop Vocal Performance

Alternative

[bewerken | brontekst bewerken]

Blues

[bewerken | brontekst bewerken]

Folk

[bewerken | brontekst bewerken]

Polka

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Polka Album
    • "I Love to Polka" - Jimmy Sturr

Latin

[bewerken | brontekst bewerken]

Reggae

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Reggae Album

Gospel

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Pop/Contemporary Gospel Album
  • Best Rock Gospel Album
    • "Lesson of Love" - Ashley Cleveland
  • Best Traditional Soul Gospel Album
    • "He Will Come (Live)" - Shirley Caesar
  • Best Contemporary Soul Gospel Album
    • "Alone In His Presence" - CeCe Winans
  • Best Southern Gospel, Country Gospel or Bluegrass Gospel Album
    • "Amazing Grace - A Country Salute to Gospel" - Bill Hearn (producer/samensteller)
  • Best Gospel Album by a Choir or Chorus
    • "Praise Him - Live!" - Carol Cymbala (koordirigent) (uitvoerenden: Brooklyn Tabernacle Choir)

Jazz

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Jazz Instrumental Solo
  • Best Jazz Instrumental Performance
  • Best Large Jazz Ensemble Performance
    • "All Blues" - Tom Scott
  • Best Jazz Vocal Performance
  • Best Contemporary Jazz Performance
  • Best Latin Jazz Performance
    • "Antonio Brasileiro" - Jobim

New Age

[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldmuziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Klassieke muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Vetgedrukte namen ontvingen een Grammy. Overige uitvoerenden, zoals orkesten, solisten e.d., die niet in aanmerking kwamen voor een Grammy, staan in kleine letters vermeld.

  • Best Orchestral Performance
  • Best Classical Vocal Performance (zanger[es])
    • "The Echoing Air - The Music of Henry Purcell" - Sylvia McNair
  • Best Opera Recording
    • "Berlioz: Les Troyens" - Deborah Voigt, Francoise Pollet, Gary Lakes & Gino Quilico (solisten); Charles Dutoit (dirigent) & Raymond Minshull (producer)
    • L'Orchestre Symphonie Montreal & Chorus (orkest & koor)
  • Best Choral Performance (koor)
  • Best Instrumental Soloist Performance With Orchestra (Beste instrumentale solist met orkestbegeleiding)
  • Best Instrumental Soloist Performance Without Orchestra (Beste instrumentale solist zonder orkestbegeleiding)
    • "Schubert: Piano Sonatas (B Flat Major and A Major)" - Radu Lup
  • Best Chamber Music Performance (kamermuziek)
  • Best Classical Contemporary Composition (Beste eigentijdse klassieke compositie)
  • Best Classical Album

Composing & Arranging (composities & arrangementen)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Instrumental Composition
    • Bill Holman (componist) voor A View From The Side, uitvoerenden: The Bill Holman Band
  • Best Song Written Specifically for a Motion Picture or Television (Beste nummer uit een film- of tv-soundtrack)
  • Best Instrumental Composition Written for a Motion Picture or Television (Beste instrumentale nummer uit een film- of tv-soundtrack)
  • Best Instrumental Arrangement
    • Robert Farnon (arrangeur) voor Lament, uitvoerenden: J.J. Johnson & the Robert Farnon Orchestra
  • Best Instrumental Arrangement with Accompanying Vocals (Beste arrangement voor een nummer met zang)
    • Rob McConnell (arrangeur) voor I Get a Kick out of You, uitvoerenden: Mel Tormé met Rob McConnell & The Boss Brass

Kinderrepertoire

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Musical Album for Children
    • "Sleepy Time Lullabies" - Barbara Bailey Huchison (artiest); David R. Lehman & J. Aaron Brown (producers)
  • Best Spoken Word Album for Children
    • "Prokofiev: Peter and the Wolf" - Patrick Stewart (verteller); Dan Broatman & Martin Sauer (producers)

Musical

[bewerken | brontekst bewerken]

Hoezen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Recording Package
    • Joni Mitchell & Robbie Cavolina (ontwerpers) voor Turbulent Indigo, uitvoerende: Joni Mitchell
  • Best Recording Package - Boxed (Beste box set)
    • Frank Zappa & Gail Zappa (ontwerpers) voor Civilization Phaze III, uitvoerende: Frank Zappa
  • Best Album Notes (Beste hoestekst)
    • "Rob Bowman (schrijver) voor The Complete Stax/Volt Soul Singles, Vol. 3: 1972-1975, diverse uitvoerenden

Production & Engineering (Productie & Techniek)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Engineered Album, Non-Classical (Beste techniek op een niet-klassiek album)
    • David Bianco, Jim Scott, Richard Dodd & Stephen McLaughlin (technici) voor Wildflowers, uitvoerende: Tom Petty
  • Best Engineered Classical Recording (Beste techniek op een klassieke opname)
  • Producer of the Year
  • Classical Producer of the Year
    • Steven Epstein

Gesproken Woord

[bewerken | brontekst bewerken]

Historisch

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Historical Album
    • J.J. Stelmach (ontwerper); John Pfeiffer (producer/samensteller); Anthony Salvatore, David Satz, James P. Nichols, Jon M. Samuels, Ray Hall & Thomas MacCluskey (technici); Brooks Smith, Erick Friedman, Gabriel Banat, George Jellinek, Grant Beglarian, Harris Goldsmith, Irving Kolodin, Jacob Lateiner, John Anthony Maltese, John Maltese, John Pfeiffer, Josefa Heifetz, Laurence Lesser, Leonard Pennario, Mortimer W. Frank, Myra C. Livingston, Richard Freed & Robert Cowan (schrijvers hoestekst) voor The Heifetz Collection, uitvoerenden: Jascha Heifetz e.a.

Video

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Music Video Short Form (videoclip)
  • Best Music Video Long Form (lange video)
    • "Secret World Live" - Peter Gabriel (artiest); Robert Warr (producer); Francois Girard (regisseur)
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=38e_Grammy_Awards&oldid=67237792"








 ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: http://nl.wikipedia.org/wiki/38e_Grammy_Awards

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy