Vejatz lo contengut

Sant Ilari (Rasés)

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Sant Ilari
Saint-Hilaire
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 05′ 38″ N, 2° 18′ 38″ E
Superfícia 23,02 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
582 m
180 m
146 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Carcassés
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1109
La Region Limosenca (Sant Ilari abans 2015)
Intercom
200071926
CC del Limosenc
Cònsol Jean-Louis Carbonnel
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
774 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

790 ab.
Densitat 32,97 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11250
Còde INSEE 11344

Sant Ilari[1][2] (Saint-Hilaire en francés) es una comuna lengadociana en Carcassés situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

La comuna de Sant Ilari es a mièg camin entre Limós e Carcassona dins la region de Carcassés. La comuna es ocupada en granda partida per la selva domaniala de Crausse Rabassièr. Lo riu de Lauquet es al tèrme de sa partida nòrd.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las atestacions ancianas son : Monasterium Sancti Hilarii, quod est situm in pago Carcassonense… constructum in honore sancti Saturnini en 825; Sanctus Hylarius en 1269; Saint Alari 1340-1341; Sanctus Ylarius prope Limosum en 1387; Sainct Illaire en 1532; Sant Ilári (non datada)[3].
La prononciacion es Sant Ilári (grafia de l'abat Sabarthès) [4], doncas [santi'lari]. Ilari o Alari es lo nom de mai d'un sant, mès aicí se tracta del patron de l'abadiá, l'avesque de Carcassona al sègle VI [5].

Lo lòc, situat a l'èst de Sant Ilari, es escrit Benoce sus la mapa IGN actuala, Beneausse sus la mapa de Cassini.
S'i trobavan mai d'un priorat : Nòstra Dòna de Venauça, Nòstra Dòna de Salas e Sant Estève de Venauça. Las fòrmas ancianas son : Venansiacum cum ecclesia Sanctae Mariae en 961, Villa Venantianum en 1002, S. Maria de Venantio en 1120, S. Maria de Venancio..., Venancianum en 1224, Beatus Stephanus de Venanciano en 1283, Venensanum en 1347, Benaussanum en 1366, Bennause entre 1367 e le sègle XVII, Venaussanum en 1456, Sanctus Stephanus de Venensano en 1544 [6].
La confusion entre le sufixe -acum (atestacion de 961) e le sufixe -anum es frequenta dins les tèxtes. Venauça ven del nom latin d'òme Venantius (cf. Venantius Fortunatus = Venanci Fortunat), ambe'l sufixe -anum o son resultat, probablament dempuèi l'origina (o siquenon, après 961). N- abans siulanta s'es vocalizada en [u], coma a Confolèuç < *Confolenç < Confluentes). Venauça, abans d'èsser tèrra de priorats e donc santa, èra la proprietat rurala de Venantius.

L'istòria de Sant Ilari es fòrça ligada a la de son abadiá. Comença a l'epòca dels romans mas los rèstas mai importants son de l'Edat Mejana. Al sègle III, l'abadiá foguèt bastida en primièr dedicada a Sant Sarnin, puèi a Sant Ilari, evesque de Carcassona al sègle VI. Lo vilatge s'espandiguèt a l'entorn de l'abadiá dins los sègles.

Los abats bastiguèron de barris a l'entorn del vilatge per s'aparar dels trebolums de la Guèrra de Cent Ans. Un tèxte de 1386 designa qui garda las claus de las pòrtas de la vila. En 1574, lo vilatge foguèt brutlat e en partida destruit pels protestants del senhor del Vilar.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 (2026) Jean-Louis Carbonnel PS  
març de 1983 2014 Pierre Authier PS retirat de l'ensenhament, conselhièr general (1982-2015)
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sant Ilari (caplòc); es ara del canton de Limós.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 759, totala: 773

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
940 836 845 800 983 1 027 996 1 010 997

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
997 934 902 935 895 1 000 927 860 885

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
952 942 897 909 812 877 835 704 730

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
772
751
687
595
653
699
720
730
729
738
2009 2010
740
756
751
766
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 774 abitants e la densitat èra de 33,62 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Abadiá de Sant Ilari

Abadiá de Sant Ilari

Anciana abadiá benedictina fortificada, fondada a la fin del sègle VIII, dedicada en primièr a sant Sarnin. Al sègle X aprèp la volontat del comte de Carcassona, l'abadiá cambièt de nom e foguèt dedicada a sant Ilari, primièr evesque de Carcassona al sègle VI. Lo monastèri foguèt astrat fins al sègle XIII, mas amb la Guèrra de Cent Ans patiguèt de damatges, de la pèsta negra e dels periòdes de famina. Plaçada jos la comenda en 1540, l'abadiá tanquèt las pòrtas en 1748. En 1531, los monges de Sant Ilari descobriguèron lo primièr vin petejaire al monde: la blanqueta. Uèi se visita.

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/11.html
  2. http://paratge.chez-alice.fr/vap/vap6.htm
  3. «Dictionnaire topographique de la France».
  4. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 386, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f478.item.texteImage
  5. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/11773/Saint-Hilaire.html
  6. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 29-30, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f121.item.texteImage
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy