Przejdź do zawartości

Międzynarodowa Organizacja Frankofonii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Międzynarodowa Organizacja Frankofonii
Organisation Internationale de la Francophonie
Logotyp / flaga
Mapa
Język roboczy

francuski

Siedziba

Paryż

Członkowie

56
+2 stowarzyszonych
+13 obserwatorów

Sekretarz Generalny

Louise Mushikiwabo

Utworzenie

1970

Strona internetowa

Międzynarodowa Organizacja Frankofonii, Frankofonia (fr. La Francophonie, z łac. Francus „Francuz” + gr. phone „głos, dźwięk”) – termin utworzony w 1880 roku przez francuskiego geografa Onésime Reclus (brata Élisée Reclus), określający wspólnotę ludzi i państw posługujących się językiem francuskim. Obecnie jest to międzynarodowa organizacja skupiająca rządy krajów francuskojęzycznych. Tylko w kilku z tych krajów francuski spełnia rolę pierwszoplanową, w pozostałych odgrywa już pomniejszą rolę.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Inspiracją dla utworzenia wspólnoty frankofońskiej była Brytyjska Wspólnota Narodów (The Commonwealth of Nations). W 1970 roku dwa byłe państwa kolonizatorskie, Francja i Belgia, oraz bogatsze kraje francuskojęzyczne na czele z Kanadą i Szwajcarią, stworzyły forum współpracy i pomocy biedniejszym krajom. Jednak w przeciwieństwie do Commonwealthu, którego głównymi celami są podtrzymywanie demokracji oraz promowanie praw człowieka wśród swoich członków, Frankofonia skupia swoją działalność na promocji języka i kultury francuskiej. Organizacja dysponuje własną flagą.

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Organizacja Frankofonii posiada status obserwatora na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ.

Szczyty

[edytuj | edytuj kod]

Szczyty frankofońskie odbywają się co dwa lata, w czasie których przedstawiciele krajów członkowskich dyskutują nad celami i strategią rozwoju organizacji.

Louise Mushikiwabo – Sekretarz Generalna MOF

Dotychczasowe szczyty:

Konferencje ministerialne

[edytuj | edytuj kod]

Każdego roku ministrowie do spraw frankofonii, względnie ministrowie spraw zagranicznych z krajów członkowskich, spotykają się, by przygotować kolejne szczyty organizacji oraz by wprowadzić w życie podjęte wcześniej postanowienia.

Stała Rada Frankofonii

[edytuj | edytuj kod]

Stała Rada Frankofonii składa się z ambasadorów Frankofonii z krajów członkowskich. Podobnie jak dla konferencji ministerialnych, ich głównymi celami są przygotowanie kolejnych szczytów frankofońskich oraz wprowadzenie decyzji podjętych na wcześniejszych.

Członkowie według kontynentów

[edytuj | edytuj kod]
Członkowie Frankofonii

Europa

[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Południowa

[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Północna

[edytuj | edytuj kod]

Afryka

[edytuj | edytuj kod]

Australia i Oceania

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Frankofońskie

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Igrzyska frankofońskie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Agnieszka Włoczewska, Mały leksykon pojęć i terminów frankofońskich, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2012, ISBN 978-83-7431-318-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy