Pierre Soulages

Pierre Soulages
	; Pierre Soulages (2019)
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1919 ; Rodez
Data i miejsce śmierci	25 października 2022 ; Nîmes
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	sztuka współczesna
Gatunek	abstrakcja
	Nagrody
	Praemium Imperiale (1992)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Witraże w opactwie w Conques, które Soulages zaprojektował i wykonał na zaproszenie francuskiego ministra kultury^[1].

Pierre Soulages (ur. 24 grudnia 1919 w Rodez, zm. 25 października 2022 w Nîmes^[2]^[3]) – francuski malarz i grafik; abstrakcjonista.

Życiorys

Syn budowniczego powozów. Ojca stracił w wieku lat pięciu. Próbował studiować na Ecole nationale superieure des beaux arts w Paryżu. W 1939 zamiast studiom, poświęcił się oglądaniu wystaw, poznając dzieła Picassa i Paula Cézanne´a^[4]. W tym samym roku jednak opuścił stolicę, by udać się na południe Francji do Montpellier i studiować w tamtejszej Ecole-des-beaux-arts. Tam poznał Colette, z którą ożenił się w 1942. II wojnę światową przeżył Soulages na sfałszowanych dokumentach jako pracownik winnicy w okolicach Montpellier. Uniknął w ten sposób przymusowej służby w ramach Arbeitsdienst. W tym czasie poznał pisarza Josepha Delteila, który z kolei poznał go z Sonią Delaunay.

Po wojnie w 1946 powrócił do Paryża, gdzie zajął się wyłącznie malarstwem. Jego twórczość uważana jest za przeciwwagę dla amerykańskich ekspresjonistów abstrakcyjnych takich jak: Franz Kline i Jackson Pollock. W roku 1948 został odkryty przez Hansa Hartunga i Francisa Picabię. Od 1949 do 1952 Soulages pracował jako scenograf dla Théâtre de l’Athénée w Paryżu.

Artysta mieszkał wraz z żoną Colette w Paryżu oraz w Sète na południu Francji.

Twórczość

Obok Hansa Hartunga główny przedstawiciel nieprzedstawiającego francuskiego malarstwa współczesnego – abstrakcji. Typowe dla niego kompozycje to szerokie belkokształtne czarne formy na jasnym tle, przypominające kaligrafię. Od 1979 jego obrazy są monochromatycznie czarne.

Soulages był uczestnikiem Documenta I (1955), Documenta II (1959), Documenta III w 1964 w Kassel.

Nagrody

1975: Wielka nagroda miasta Paryża za malarstwo
1976: Nagroda Rembrandta, Niemcy
1979: Foreign Honorary Member Amerykańskiej Akademii Sztuki
1986: Grand prix national de peinture, Francja
1994: Praemium Imperiale w kategorii malarstwa, Japonia
2006: Austriackie Odznaczenie Honorowe Nauki i Sztuki

Przypisy

↑ Pierre Soulages: how the stained glass windows of the Conques Abbey and the Rodez Museum were designed [online], www.culture.gouv.fr [dostęp 2023-02-13] (ang.).
↑ Le peintre Pierre Soulages est mort à Nîmes à l'âge de 102 ans [online], midilibre.fr [dostęp 2023-02-10] (fr.).
↑ https://www.midilibre.fr/2022/10/26/le-peintre-pierre-soulages-est-mort-a-lage-de-102-ans-10764092.php, www.midilibre.fr [dostęp 2022-10-26] (fr.).
↑ Pierre Soulages – „outre-noir” – das Schwarz von der anderen Seite.

Bibliografia

Pierre Soulages, Ausstellungskatalog 1961, Kestner-Gesellschaft Hanower (z wprowadzeniem Wernera Schmalenbacha).
Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen (Hrsg.): Einblicke. Das 20. Jahrhundert in der Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Düsseldorf, Hatje Cantz Verlag, Ostfildern-Ruit 2000, ISBN 3-7757-0853-7.
Niklas Maak: Als ich nach Deutschland fuhr, zur ersten documenta. In: Frankfurter Allgemeine Zeitung vom 9. Juni 2007
Pierre Soulages z wprowadzeniem Jamesa Johnsona Sweeneya, Belser Verlag Stittgart 1973

Linki zewnętrzne

Interview mit Pierre Soulages im Cicero. cicero.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-02)].
Mehr zur Biografie
Webauftritt von Pierre Soulages (französisch)

[1] Pierre Soulages: how the stained glass windows of the Conques Abbey and the Rodez Museum were designed [online], www.culture.gouv.fr [dostęp 2023-02-13] (ang.).

[2] Le peintre Pierre Soulages est mort à Nîmes à l'âge de 102 ans [online], midilibre.fr [dostęp 2023-02-10] (fr.).

[3] ttps://www.midilibre.fr/2022/10/26/le-peintre-pierre-soulages-est-mort-a-lage-de-102-ans-10764092.php, www.midilibre.fr [dostęp 2022-10-26] (fr.).

[4] Pierre Soulages – „outre-noir” – das Schwarz von der anderen Seite.

[1]

[2]

[3]

[4]