| dbo:abstract
|
- Duchařským příběhem může být jakákoli fikce nebo drama, které zahrnuje ducha nebo jehož předpokladem je výskyt duchů nebo víra postav v duchy. „Duch“ se může objevit sám od sebe nebo může být vyvolán magií. S duchem souvisí myšlenka „strašení“, kdy je nadpřirozená entita vázána na nějaké místo, předmět nebo osobu. Duchařské příběhy jsou obvykle příklady tzv. (tj. spojení anglických slov „ghost“ a „folklore“). Hovorově se termín „duchařský příběh“ může vztahovat na jakýkoli druh strašidelného příběhu. Duchařský příběh byl vyvinut jako formát povídky v rámci žánrové fikce. Je to forma , konkrétně tzv. weird fiction. Často jde o hororový příběh. I když záměrem duchařských příběhů často je, aby byly strašidelné, byly napsány tak, aby sloužily všemožným účelům, od komedií až po morální příběhy. Duchové se v příbězích často objevují jako strážci nebo proroci budoucích událostí. Víra v duchy se objevuje ve všech kulturách po celém světě, a proto mohou být duchařské příběhy předávány ústně i písemně. (cs)
- Fantomrakonto povas esti ajna peco de literatura fikcio, aŭ teatro, kiu inkludas fantomon, aŭ simple konsideras la eblon de ekzistado de fantomoj aŭ roluloj kiuj kredas en ili. La "fantomo" povas aperi per sia propra deziro aŭ alvokita per magio. Ligita al la fantomo estas la ideo de "sorĉado", laŭ kiu supernatura ento estas ligita al loko, objekto aŭ persono. Fantomrakontoj estas oftaj ekzemploj de folkloro. Populare, la termino "fantomrakonto" povas referenci al ajna tipo de horor-rakonto. En pli mallarĝa senco, la fantomrakonto estis disvolvigita kun formato de novelo, ene de fikcio. Ĝi estas formo de supernatura fikcio kaj specife de spekulativa fikcio, kaj estas ofte horor-rakonto. Kvankam fantomrakontoj estas ofte klare terurintencaj, ili povas esti verkitaj por ĉiaj celoj, el komedio al moralaj rakontoj. Fantomoj ofte aperas en rakontoj kiel sentineloj aŭ profetoj aŭ okazontaj aferoj. Kredo en fantomoj troviĝas en ĉiuj kulturoj tra la tuta mondo, kaj tiele fantomrakonto povis esti trapasataj ĉu parole ĉu skribe. (eo)
- Gespenstergeschichten (engl. ghost story; franz. histoire des revenants) sind unheimliche Erzählungen, in denen Gespenster oder ähnliche Wesen eine bestimmende Rolle spielen. (de)
- A ghost story is any piece of fiction, or drama, that includes a ghost, or simply takes as a premise the possibility of ghosts or characters' belief in them. The "ghost" may appear of its own accord or be summoned by magic. Linked to the ghost is the idea of a "haunting", where a supernatural entity is tied to a place, object or person. Ghost stories are commonly examples of ghostlore. Colloquially, the term "ghost story" can refer to any kind of scary story. In a narrower sense, the ghost story has been developed as a short story format, within genre fiction. It is a form of supernatural fiction and specifically of weird fiction, and is often a horror story. While ghost stories are often explicitly meant to scare, they have been written to serve all sorts of purposes, from comedy to morality tales. Ghosts often appear in the narrative as sentinels or prophets of things to come. Belief in ghosts is found in all cultures around the world, and thus ghost stories may be passed down orally or in written form. (en)
- Mamuen ipuinak, edo Mamuen istorioak, mamuak azaltzen dituen beldurrezko generoaren barruan fikziozko edo lan dramatikoak dira. Gerta daiteke, besterik gabe, mamuak existitzeko aukera hartzen duen lanak izatea edo, gutxienez, obran agertzen diren pertsonaiek horietan sinesmena dutela azaltzea; horiek ere genero barruan geldituko lirateke. Horrelako ipuinak ahozko tradiziotik beratik ezagutzen dira. Espezialista desberdinen eta Edgar Allan Poeren beraren ustez, ipuin laburra askoz ere formatu egokiagoa da izuarentzat eta naturaz gaindikoarentzat eleberria baino. Horrek ez du esan nahi mamuen eleberri guztiak txarrak direnik baina bai salbuespenak direla. (eu)
- El cuento de fantasmas, o historia de fantasmas, es toda aquella obra de ficción o drama, dentro del género de terror, que incorpora un fantasma, o simplemente toma como premisa la posibilidad de su existencia, o bien la creencia de los personajes de la obra en ellos. El escritor y especialista británico L. P. Hartley describía este tipo de narración como «la forma más exigente del arte literario». De la misma opinión fue la también especialista May Sinclair: «Considero los cuentos de fantasmas como una forma de arte perfectamente legítima y, a la vez, la más difícil». A lo que añadió: «Los fantasmas tienen su propio ambiente y su propia realidad; tienen también su propio escenario dentro de la realidad diaria que conocemos; el narrador maneja dos realidades al mismo tiempo». En una Antología de fantasmas que preparó, el estudioso español Antonio Ballesteros afirmó a su vez: «Aunque pueda parecer lo contrario, el relato de fantasmas es una de las formas más difíciles y complejas de la escritura literaria, pues, con un escaso número de ingredientes, se ha de construir una suerte de microcosmos de terrorífica atmósfera, que, si no se maneja con soltura y brillantez estilística, puede precipitarse irremisiblemente en lo grotesco y lo ridículo». El historiador y estudioso del género estadounidense Jack Sullivan explica en pocas palabras los motivos del interés que despierta el cuento de fantasmas entre el público: «En cuanto a las razones últimas por las que leemos estas historias, cabe señalar que semejante pregunta aburrida e incontestable ya se ha planteado demasiadas veces. Basta el hecho de que nos divierten. Las razones siguen siendo tan perversas y misteriosas como las mismas historias». Aunque no se circunscriben a la órbita anglosajona, los representantes más destacados de la modalidad son autores en lengua inglesa de la época victoriana, como M. R. James, Algernon Blackwood, Joseph Sheridan Le Fanu, Henry James, Charles Dickens, Edith Wharton, etc. (es)
- Cerita hantu adalah cerita berupa fiksi atau drama yang menyertakan unsur hantu. Kepercayaan mengenai hantu dapat ditemukan pada semua budaya di seluruh dunia, dan itu sebabnya cerita hantu mungkin diturunkan dari generasi ke generasi melalui lisan maupun tulisan. Sebuah kepercayaan yang meluas terkait hantu adalah bentuknya yang berasap, berkabut atau materi yang halus. Antropologis menghubungkan hal ini dengan kepercayaan awal bahwa hantu dulunya adalah orang dalam orang (atau roh manusia). Sebagian besar dapat terlihat pada budaya kuno berupa nafas manusia, ketika menghembuskannya di tempat dingin akan muncul uap putih. (in)
- Les histoires de fantômes sont un sous-genre du fantastique. Dans ces histoires, le fantôme est souvent le héros et a une personnalité et une identité bien à lui. Le genre peut aussi donner lieu à des récits centrés uniquement sur les fantômes ou les morts. (fr)
- Una storia di fantasmi è qualsiasi opera di finzione o dramma che includa un fantasma, o semplicemente assuma come premessa la possibilità che i fantasmi esistano, o la credenza dei personaggi in essi. Lo spirito o personalità disincarnata può apparire spontaneamente o essere evocato dalla magia. Lo spirito è di solito quello di una persona defunta, o più raramente di una persona vivente o non nata. Appartengono al genere anche le storie di "infestazione", dove un'entità soprannaturale (come uno spirito o un demone) è legata a un luogo, un oggetto o una persona. Benchè il termine "storia di fantasmi" si possa colloquialmente riferire a narrazioni di qualsiasi lunghezza e tipo, in senso proprio la storia di fantasmi si sviluppò come una forma di racconto all'interno della narrativa di genere ed è spesso una storia dell'orrore; si tratta della forma più comune di narrativa fantastica basata sul soprannaturale. Sebbene le storie di fantasmi siano spesso esplicitamente destinate a spaventare, sono state scritte per molti scopi, dalla commedia ai racconti morali. I fantasmi appaiono spesso nella narrativa come sentinelle o profeti di cose a venire. La credenza nei fantasmi si trova in tutte le culture del mondo, pertanto le storie di fantasmi possono essere tramandate oralmente o in forma scritta. (it)
- Een spookverhaal is een meestal griezelig verhaal waarin spoken voorkomen. Als literair genre gaat het traditioneel om korte verhalen over bovennatuurlijke gebeurtenissen of schrikaanjagende dingen die iemand zich inbeeldt. Spookverhalen komen in mondelinge of geschreven vorm over heel de wereld voor. Enkele van de beroemdste klassieke spookverhalen zijn Washington Irvings "The Legend of Sleepy Hollow", Edgar Allan Poe's "The Tell-Tale Heart" en Oscar Wildes "The Canterville Ghost". Een spookverhaal kan op zichzelf staan of terug te vinden zijn als fragment in een ander, groter verhaal. Bekende Europese voorbeelden van het laatstgenoemde zijn Apuleus' , Geoffrey Chaucers , Shakespeares Hamlet, heel wat tragedies uit de renaissance en de gothic novels van de 18e en 19e eeuw. (nl)
- Рассказ о привидениях (англ. ghost story) — жанр рассказа, в котором действуют бестелесный призрак или призраки. Возможный русский аналог — «Быличка» или «Бывальщина». Такой рассказ предполагает существование сверхъестественных существ или по крайней мере веру персонажей в их существование. Призрак может являться помимо воли окружающих или вызываться ими при помощи магии. Тесно связана с призраками также идея существования заколдованных или проклятых мест («дом с привидениями»), объектов или людей. В англоязычной традиции рассказы о привидениях относят к категории . В XIX веке значительная часть историй о привидениях публиковалась на Рождество в качестве «святочных страшилок». «Страшные» рассказы о привидениях — разновидность литературы ужасов. Смежными и не всегда поддающимися однозначному разграничению являются повествования о телесных формах нежити — например, о вампирах (vampire literature, vampire film) и оживших трупах («Вий» Н. Гоголя, «Разговор с мумией» Эдгара По). (ru)
- Розповідь (оповідь/історія) про привидів (англ. ghost story) — жанр оповідання, в якому діють безтілесний привид або привиди. Така оповідь передбачає існування надприродних істот або принаймні віру персонажів в їх існування. Привид може являтися всупереч волі оточуючих або викликатися ними за допомогою магії. Тісно пов'язана з привидами також ідея існування зачарованих або проклятих місць («будинок з привидами»), об'єктів або людей. В англомовній традиції розповіді про привидів відносять до категорії . У XIX столітті значна частина історій про привидів публікувалася на Різдво в якості «святочних страшилок». Страшні розповіді про привидів — різновид літератури жахів. Кумедними і не завжди такими, що піддаються однозначному розмежуванню, є оповідання про тілесні форми нежиті — наприклад, про вампірів (література про вампірів, вампіри в кіно) і ожилі трупі («Вій» М. Гоголя, багато новел Едгара По). (uk)
- En spökhistoria är en berättelse om möten med avlidna människor, någon gång även avlidna djur, som i romanen Jurtjyrkogården. Minst ett spöke måste uppträda i berättelsen för att den skall kunna kallas spökhistoria. Spökhistorien byggs i regel upp med en mystisk grundstämning som ökar alltmer till själva mötet med spöket eller spökena. En spökhistoria kan vara mer eller mindre skrämmande, det finns också komiska spökhistorier som berättelsen om Spöket på Canterville. Människor torde ha berättat spökhistorier sedan urminnes tider, och de gamla historierna har i regel någon sedelärande funktion: att inte utmana de dödas andar. Spöken har ofta något ogjort i tidigare liv. (sv)
- 靈異故事，又稱鬼故事，是一種與靈異事件有關的故事。靈異故事口耳相傳，造成另一種流行文化，當中不少亦是著名的都市傳說。靈異故事可以涉及人類與靈體的接觸甚至被附身；又或涉及一些通靈的方法如問覡、碟仙等。由於其戲劇性，靈異故事一直也是電影以及話劇的重要題材。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Gespenstergeschichten (engl. ghost story; franz. histoire des revenants) sind unheimliche Erzählungen, in denen Gespenster oder ähnliche Wesen eine bestimmende Rolle spielen. (de)
- Les histoires de fantômes sont un sous-genre du fantastique. Dans ces histoires, le fantôme est souvent le héros et a une personnalité et une identité bien à lui. Le genre peut aussi donner lieu à des récits centrés uniquement sur les fantômes ou les morts. (fr)
- 靈異故事，又稱鬼故事，是一種與靈異事件有關的故事。靈異故事口耳相傳，造成另一種流行文化，當中不少亦是著名的都市傳說。靈異故事可以涉及人類與靈體的接觸甚至被附身；又或涉及一些通靈的方法如問覡、碟仙等。由於其戲劇性，靈異故事一直也是電影以及話劇的重要題材。 (zh)
- Duchařským příběhem může být jakákoli fikce nebo drama, které zahrnuje ducha nebo jehož předpokladem je výskyt duchů nebo víra postav v duchy. „Duch“ se může objevit sám od sebe nebo může být vyvolán magií. S duchem souvisí myšlenka „strašení“, kdy je nadpřirozená entita vázána na nějaké místo, předmět nebo osobu. Duchařské příběhy jsou obvykle příklady tzv. (tj. spojení anglických slov „ghost“ a „folklore“). (cs)
- Fantomrakonto povas esti ajna peco de literatura fikcio, aŭ teatro, kiu inkludas fantomon, aŭ simple konsideras la eblon de ekzistado de fantomoj aŭ roluloj kiuj kredas en ili. La "fantomo" povas aperi per sia propra deziro aŭ alvokita per magio. Ligita al la fantomo estas la ideo de "sorĉado", laŭ kiu supernatura ento estas ligita al loko, objekto aŭ persono. Fantomrakontoj estas oftaj ekzemploj de folkloro. (eo)
- A ghost story is any piece of fiction, or drama, that includes a ghost, or simply takes as a premise the possibility of ghosts or characters' belief in them. The "ghost" may appear of its own accord or be summoned by magic. Linked to the ghost is the idea of a "haunting", where a supernatural entity is tied to a place, object or person. Ghost stories are commonly examples of ghostlore. (en)
- Mamuen ipuinak, edo Mamuen istorioak, mamuak azaltzen dituen beldurrezko generoaren barruan fikziozko edo lan dramatikoak dira. Gerta daiteke, besterik gabe, mamuak existitzeko aukera hartzen duen lanak izatea edo, gutxienez, obran agertzen diren pertsonaiek horietan sinesmena dutela azaltzea; horiek ere genero barruan geldituko lirateke. Horrelako ipuinak ahozko tradiziotik beratik ezagutzen dira. (eu)
- El cuento de fantasmas, o historia de fantasmas, es toda aquella obra de ficción o drama, dentro del género de terror, que incorpora un fantasma, o simplemente toma como premisa la posibilidad de su existencia, o bien la creencia de los personajes de la obra en ellos. El escritor y especialista británico L. P. Hartley describía este tipo de narración como «la forma más exigente del arte literario». De la misma opinión fue la también especialista May Sinclair: «Considero los cuentos de fantasmas como una forma de arte perfectamente legítima y, a la vez, la más difícil». A lo que añadió: «Los fantasmas tienen su propio ambiente y su propia realidad; tienen también su propio escenario dentro de la realidad diaria que conocemos; el narrador maneja dos realidades al mismo tiempo». (es)
- Cerita hantu adalah cerita berupa fiksi atau drama yang menyertakan unsur hantu. Kepercayaan mengenai hantu dapat ditemukan pada semua budaya di seluruh dunia, dan itu sebabnya cerita hantu mungkin diturunkan dari generasi ke generasi melalui lisan maupun tulisan. (in)
- Una storia di fantasmi è qualsiasi opera di finzione o dramma che includa un fantasma, o semplicemente assuma come premessa la possibilità che i fantasmi esistano, o la credenza dei personaggi in essi. Lo spirito o personalità disincarnata può apparire spontaneamente o essere evocato dalla magia. Lo spirito è di solito quello di una persona defunta, o più raramente di una persona vivente o non nata. Appartengono al genere anche le storie di "infestazione", dove un'entità soprannaturale (come uno spirito o un demone) è legata a un luogo, un oggetto o una persona. (it)
- Een spookverhaal is een meestal griezelig verhaal waarin spoken voorkomen. Als literair genre gaat het traditioneel om korte verhalen over bovennatuurlijke gebeurtenissen of schrikaanjagende dingen die iemand zich inbeeldt. Spookverhalen komen in mondelinge of geschreven vorm over heel de wereld voor. Enkele van de beroemdste klassieke spookverhalen zijn Washington Irvings "The Legend of Sleepy Hollow", Edgar Allan Poe's "The Tell-Tale Heart" en Oscar Wildes "The Canterville Ghost". (nl)
- En spökhistoria är en berättelse om möten med avlidna människor, någon gång även avlidna djur, som i romanen Jurtjyrkogården. Minst ett spöke måste uppträda i berättelsen för att den skall kunna kallas spökhistoria. Spökhistorien byggs i regel upp med en mystisk grundstämning som ökar alltmer till själva mötet med spöket eller spökena. (sv)
- Рассказ о привидениях (англ. ghost story) — жанр рассказа, в котором действуют бестелесный призрак или призраки. Возможный русский аналог — «Быличка» или «Бывальщина». Такой рассказ предполагает существование сверхъестественных существ или по крайней мере веру персонажей в их существование. Призрак может являться помимо воли окружающих или вызываться ими при помощи магии. Тесно связана с призраками также идея существования заколдованных или проклятых мест («дом с привидениями»), объектов или людей. (ru)
- Розповідь (оповідь/історія) про привидів (англ. ghost story) — жанр оповідання, в якому діють безтілесний привид або привиди. Така оповідь передбачає існування надприродних істот або принаймні віру персонажів в їх існування. Привид може являтися всупереч волі оточуючих або викликатися ними за допомогою магії. Тісно пов'язана з привидами також ідея існування зачарованих або проклятих місць («будинок з привидами»), об'єктів або людей. (uk)
|
